Noc, las

- Zayn, ja tak jakby wiem kto nas porwał. To znaczy, domyślam się. - oddzywa się Liam, kiedy cała trójka usiadła na zimnej ziemi.

- Co ty mówisz, Leeyum? - marszczy brwi, patrząc na niego.

- Ja... Nie powiedziałem Ci całej prawdy o sobie, tak samo jak Harry Louisowi.

- Liam, mów. - zirytowanie Zayna wzrasta. - Po prostu powiedz to co chciałeś.

- Jestemwgangu. - mówi szybko zamykając oczy.

- Nie zrozumiałem. - przewraca oczami. - Powtórz.

- Jestem w gangu. Razem z Harry'm. Sprzedajemy narkotyki. - otwiera oczy i patrzy na twarz Zayna, próbując z niej coś odczytać. - Wiem, że to głupie. Doskonale to wiemy i muszę to skończyć, teraz. To porwanie... Nie chcę Cię narażać na niebezpieczeństwo.

I kiedy po policzku Malika spływa samotna łza, Liam przyciąga go do uścisku, mocno do siebie tuląc.

*

Taki sobie ten rozdział. ><
============================
Chciałam przeprosić, że wczoraj nic nie dodałam, ale oglądałam Brit Awards i później byłam zmęczona. Sami rozumiecie. :3

Nasze aniołki wygrały, aww. *-*
Tylko szkoda, że wszystkich chłopców nie było...
============================
Podobało się? Proszę o gwiazdkę i komentarz. ;*

Love you all xx