NB 12
Sa loob ng office ng principal nagkagulo ang lahat ng mga guro na makita sa screen ng bakanteng dorm na may kusa gumalaw ang mga gamit doon.
“Ano na naman ito?” takot na sambit ng isang guro.
“Relax, huwag tayo matakot sa ating nakikita. Hindi bale na dyan ang mangyari ang kababalaghan, huwag lang sa ibang dorm.”
“Pero Ms. Principal, sa pagkakataon ito ililipat na natin ang mga estudyante sa ibang paaralan ng sangay nito para sa kaligtasan,” sambit ng isa sa mga guro na walang tigil nanginginig ang buong katawan.
“Hindi. Gusto ko malaman ang mga sumpa ng estudyante ng meta damay na rin ang ibang section. May kapangyarihan tayo, bakit hindi natin gamitin?”
Napailing ang lalaki sa sinabi ng Principal at maging ang Guidance Counselor ay hindi sang ayon sa kagustuhan ng principal pero wala silang magagawa nito.
Umalis sa silid ang lalaki at Guidance Counselor. Sinimulan pag-usapan ang tungkol sa pag palipat ng mga estudyante o pag pa alis dito para iwas sa kapahamakan.
“The principal, there is no longer in sanity his plan. Halos ang lahat ang kaniyang paniniwala ay umabot na sa limitations. Parang gusto niya gumawa ng experiment,” galit na sambit ng Guidance Counselor.
“I don't know. Pero may point ka don sa sinabi mo. Ang kapangyarihan tinutukoy niya ay sobrang baba. Mag pa apoy lang kamay saglit, mag palutang ng bagay saglit at makakita ng multo at pangyayari. Masyadong na siyang nalulong sa kapangyarihan.”
“Plan natin ay pagkatapos ng pang huli contest. Nasisiguro ko sumasamba sa demonyo ang punong-guro natin.”
Hindi makasagot ang lalaki sa halip tumango ito. Kahit hindi man tiyak ang kalabasan ng kanilang plano ay lakas loob nila gawin ito.
...
Samantala sa loob ng Clinic nakahiga si Laura. Nakatitig ang babae kay Laura na puno ng katanungan. Hindi maunawaan ng babae kung bakit parang hindi dapat nandito sa paaralan si Laura. May parte sa kaniya may hindi tama, at palagi na lang ito nasa clinic sa tuwing nahihimatay.
“Laura, sino ka ba? Hindi ka dapat nandito, pero hiling ko ang iyong kaligtasan.”
Biglang sumigaw ang babae na mag patay-sindi ang ilaw at nag bukas, Sara ang pinto na subrang lakas yun halos masakit sa tenga pakinggan.
Na hinto ang lahat ng ito na mag mulat ng mga mata si Laura. Lumapit ang babae upang suriin kung gising na ito ngunit maraming beses niya tinawag ang pangalan nito at tinapik ang balikat pero hindi man lang ito nag reak.
“Tumigil ka, huwag ka lumapit sa akin!” paulit-ulit lumabas sa bibig ni Laura.
Bahagya napaatras ang babae sa takot na may hindi tama. Habang tumatagal may sumabay na ibang boses ang lumabas sa bibig ni Laura. Lahat ay iisa ang tinig, iisa ang gusto, yun ay maging malaya sa kamay ng kung sino man ang kinatatakutan.
Huling sambit ni Laura ang nakakatakot na boses bago ito bumalik sa normal. Napahawak sa dibdib ang babae na bumukas ang pinto, pumasok ang lalaki na suki ng Clinic.
“Doctor Vanessa, Kumusta ang pasyente?”
Hindi nakasagot ang babae agad.
“Oh sorry, hi—” Nanlaki ang mga mata nakatingin kay Laura na mahimbing ang tulog at nakapikit ang mga mata. “Ayos naman, gaya ng dati wala siyang problema. Alam mo naman ang tinutukoy no hindi ba?”
Tumango ang lalaki saka lumapit kay Laura. “Tama ka dyan. Pero gusto ko malaman kung anong nangyari sa kaniya habang wala ako dito,” seryuso saad niya.
“Ayos naman, walang problema. Pwede na rin siya makalabas pag nagising siya. Ma iba tayo sino ba ang babaeng yan?” takang sbit nito.
Napabuntong hininga ang lalaki bago pinaliwanag ang lahat ng impormasyon tungkol kay Laura. Isa rin ito na bigyan ng especial na invitation na ibig sabihin may gusto ang principal kay Laura na isang bagay. Hindi man tiyak kung anong bagay iyon. Pero sigurado ang babae na hindi ito maganda.
Chapter 12 Part 2
Maraming araw ang lumipas, bigo si Doctor Vanessa malaman kung ano ang tamang kondisyon ni Laura. Kahit mahirap hindi sumuko si Doctor Vanessa lalo na may kinalaman ang spiritual. Hindi mapalagay ang guro nakatingin kay Laura.
“Hindi ko na alam ang gagawin sa iyo. Ang lahat ng estudyante na pagaling ko kahit kaunti ang aking kaalam sa spiritual nagawa ko naman ng paraan, maliban sa iyo.”
Umupo si Vanessa na nakayuko. Nag-iisip sa kung ano ang problema. Bigla tumayo ito na maalaala si Baron. Bumukas naman ang pinto, pumasok ang dalawang lalaki.
Na kilala agad ni Vanessa si Baron pero napakunot noo na bumaling ng tingin sa kasama nito. Hindi ito pamilyar sa kaniya, ito ang unang kita niya dito sa lalaking ito.
Kakaiba ang suot, may suot na dalawang pulseras na ginto at sa leeg nito. Itim ang labi, at Kapansin pansin ang korona nasa ulo nito na gawa sa dahon.
“Sino yan kasama mo?”
Napakunot noo, napataas kilay saka nilibot ang tingin ni Baron sa palibot. “Wala akong kasama Doctor Vanessa. Anong pinagsasabi mo dyan?” lumapit si Baron kay Laura upang tingnan ito.
“May kasama ka Baron, Ayan siya sa pintuan. Hindi mo ba nakikita, pag masdam mo maigi.”
Sinunod ni Baron ang sinabi ni Vanessa. “Wala akong nakikita Doctor Vanessa, baka kulang ka lang sa tulog at kung ano ano na lang iyong nakikit,” away ni Baron kay Vanessa na hindi mapakali.
Nainis si Baron na sumigaw si Vanessa habang naka turo sa lalaki hindi nakikita. Hinawakan ang noo ni Laura, nagmadali itinulak ni Vanessa si Baron saka sinubukan pinigilan ang lalaki pero tumagos lang ang kaniyang kamay na muntik na bumagsak sa mukha ni Laura kung hindi na pigilan ni Baron.
“Please naman maniwala ka Baron sa akin. Baka ang lalaking yan ang reason kung bakit hanggan ngayon tulog pa rin si Laura.”
Lumayo ang dalawa kay Laura habang patuloy ang pagtatalo pero sa bandang huli na tahimik sila na may kumatok at pumasok si Laura na may ngiti sa labi.
Umayos ang dalawa na parang walang nangyari sa kanila. Umakto na ayon sa kanilang posisyon sa paaralan.
“Excuse, Sir Baron and Doctor Vanessa. Nandito ako para kumustahin ang kaibigan ko.”
Hinanap ng mata ni Vanessa ang lalaki nakita niya ngunit bigo siya makita ito. “Do not worry everything will be—” napahinto siya na tumingin kay Laura saglit. “Magigising rin siya pero wala nakakaalam.”
...
Samantala sa loob ng panaginip masaya ang bawat araw na pananatili sa magandang palasyo, nag iisa lang siya. Walang tao at malaya niyang gawin ang kaniya nais.
Pero ang lahat ng iyong nagbago simula lumitaw ang usok sa buong sulok ng palasyo. Nagbago ang panahon, ang walang gabi napalitan ng walang umaga at mahangin sumabay pa ang lakas ng ulan.
Napa upo si Laura sa hagdanan na umiiyak. Naalaala niya nasa loob siya ng panaginip. Alam niya na ang kasagutan kung bakit palagi ganito nangyari. Dahil sa kaniyang kagandahan naakit ang demonyo. Ang demonyo sabik sa pag iisang katawan.
Hindi niya ginusto ang maging maganda lalo na kung ito ang dahilan. Inaalaala niya kung paano nag simula ito pero ang lahat ng iyong wala pang sapat na kasagutan.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro