Rozdział 31 . Kaleka
Krystian
Jej słowa każdego szokowały czy to oznacza że nic nie pamięta a co najgorsze nikogo i co ma oznaczać że nic nie widzi nie ona nie mogła stracić pamięci i wzroku to jakiś koszmar
-Krystianie leć szybko po lekarza - powiedziała matka Laury a ja szybko wyszedłem po lekarza i już po chwili byliśmy obaj z powrotem na sali
-Dzień dobry pani Lauro jestem lekarzem i chciałbym panią zbadać, czy mógłbym prosić państwa o opuszczenia sali na chwile - powiedział lekarz a my wyszliśmy na korytarz
-Moje dziecko mnie nie pamięta - szlochała Krystyna
-Spokojnie Krysiu zobaczysz wszystko będzie dobrze, może to tylko chwilowe- pocieszał ją mąż a ja stałem i nie wiedziałem co powiedzieć mam tak samo nadzieję że to chwilowe tylko. Po chwili wyszedł lekarz z smutną miną
-Niestety mam dla państwa złą wiadomość pani Laura straciła pamięć, nikogo ani niczego nie pamięta i to nie będzie chwilowe może sobie przypominać przez kilka lat - powiedział lekarz
-Ale mam dla państwa jeszcze jedną zła wiadomość , może nawet gorszą pani Laura stracił wzrok, nie jestem w stanie powiedzieć czy operacja by pomogła przykro mi
-Co ? To nie możliwe aby tak dużo złego spotkało jedną osobę - mówiła Krystyna i poleciała do sali gdzie znajdowała się Laura
-Najlepiej mógłbym państwu doradzić zmianę miejsca i ludzi, tak by było najlepiej żeby panienka wszystko sobie przypomniała sama w spokoju, tego jej teraz trzeba - powiedział lekarz i odszedł
Wszedłem do sali gdzie znajdowała się Laura z rodzicami ale to co usłyszałem złamało mi serce
-Nie znam was, nie pamiętam zostawcie mnie proszę- mówiła Laura przestraszona
-Lauro kochanie jestem twoją matką nigdy cię nie zostawię - mówiła Krystyna i zaczęła tulić Laurę
Razem z rodzicami Laury doszliśmy do wniosku że nic nie będziemy jej mówić ani o mnie ani o Maksie wyjadą razem i tam Laura będzie wracała do zdrowia zaczynając nowe życie w spokoju od wszystkich i od każdego .
Laura
Obudziłam się, otwieram oczy i słyszę ludzi koło mnie ale nic nie widzę ani nie pamiętam.Dlaczego ja nic nie widzę ciemno wszędzie pomocy? Do sali wszedł lekarz a zaczął mnie badać
-Panie doktorze, dlaczego ja nic nie widzę ?
-Pani Lauro proszę się uspokoić, straciła pani wzrok i pamięć , kilka godzin temu miała pani poważny wypadek i przeszła ciężką operację w wyniku tego prawdopodobne straciła pani wzrok- powiedział lekarz a ja sobie niczego nie mogłam przypomnieć chociaż mocno próbowałam ale nic jedna wielka ciemna dziura
-Czy pamięć mi wróci ? I czy kiedykolwiek będę jeszcze widziała - zapytałam
-Pamięć będzie wracała ale nie umiem powiedzieć czy dość szybko czy powoli ale kiedyś na pewno wróci proszę się nie martwić a co do wzroku będzie musiała pani przejść operację albo nauczyć się tak żyć - powiedział lekarz i po chwili wyszedł a parę minut pozniej do sali ktoś wszedł ale nie wiem kto ale po chwili dowiedziałam się że to kobieta i mówi że jest moją matką nie wiem czemu ale wierzyłam jej, cieszę się że mam osobę która zaopiekuję się mną.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro