Hira;

Obudziłam się leżąc w łóżku ale jak przecież wczoraj zasnęłam w łazience ? Spojrzałam na miejsce obok i widziałam śpiącego Orhuna. Od razu wypaliłam jak z procy prosto do łazienki. Tym samym budząc go. Usłyszałam westchniecie co mnie zaskoczyło. Nic więcej? Zero krzyków? Wzięłam prysznic i przebrałam się gdy ostrożnie wyszłam z łazienki. Pozostał mi pusty pokój czyżby Orhun zszedł na dół w piżamie ? Przecież to do niego nie podobne. Wręcz dziwne. Wyszłam z pokoju i już na starcie usłyszałam głos małej Seher. Zorientowałam się, że rozmawia z Orhunem w jej pokoju zostały uchylone drzwi. Podeszłam po cichu do nich chcąc usłyszeć o czym mówią. Jednak gdy tylko podeszłam bliżej obydwoje wyszli z pokoju dziwiąc się na mój widok. Od razu się wyprostowałam patrząc na nich. I fakt Orhun był w piżamie Seher zresztą też.

- Dziś dzień piżamy ! - krzyknęła radośnie Seher.

- Dzień piżamy? - spojrzałam pytająco w stronę czarnego.

On jedynie wzruszył ramionami na słowa córki.

- Ubieraj się w piżamę - powiedział nagle.

Oboje spojrzeli na mnie jednak ja wzruszyłam ramionami mówiąc:

- Ja już ubrana jestem - mówię idąc w stronę schodów.

- Tato! - usłyszałam za sobą i po chwili zostałam pociągnięta za rękę.

Odwróciłam się i wpadłam na czarnego.

- Co jest ?! - warknęłam.

- Ubierz się w tą cholerną piżamę.

- Ale...

- Dla Seher!

Wzięłam głęboki wdech i wróciłam do sypialni przebrałam się w te cholerną piżamę i wyszłam. Na co Seher jak mnie zobaczyła ucieszyła się.

- To teraz jesteśmy gotowi - odezwał się czarny.

- Tak! - krzyknęła mała.

Razem ruszyliśmy na śniadanie usiedliśmy każdy na swoje miejsce. Czułam się nie komfortowo będąc w piżamie. Kucharką wychodząca z kuchni aż się przeżegnała na nasz widok. Zdziwiona stawiała i wracała co rusz z nowymi daniami. Patrzyła na nas jak na klaunów. Nie rozumiałam nigdy nie widziała nikogo w piżamie ? Takie to dziwne aż poruszyłam się na krześle patrząc na nią. Co nie uszło uwadze Orhuna który od razu wzrokiem odprowadził kucharkę. Która zniknęła za drzwiami nie oglądając się więcej.

- Wiem - odezwała się patrząc na mnie - To dla niej nowość nigdy mnie nie widziała w piżamie.

- To zrozumiałe, że aż się przeżegnała jak nas tak widziała - wzruszam ramionami a czarny się uśmiechnął.

ON SIĘ UŚMIECHNĄŁ ROZUMIECIE!?

Nie umiałam wyjść z podziwu miał ładny uśmiech a wcale go nie używał?

Po chwili patrzenia na niego odwróciłam wzrok orientując się, że za długo to trwa. On jednak patrzył co wprawiało mnie w zakłopotanie. Nie mogłam nawet jeść wiec jedynie patrzyłam na talerz. Czy jemu sprawiało to przyjemność ? Gdy mała Seher zeskoczyła z krzesła oboje spojrzeliśmy w jej stronę.

- Pójdziemy na dwór w piżamach ?

- W piżamach - oboje się odezwaliśmy na co Seher się zaśmiała.

- Tak!

Orhun wstał wzruszył ramionami i spojrzał w moją stronę. Po chwili zrobiłam to samo i razem ruszyliśmy do ogrodu.

- Zagrajmy w berka! - krzyknęła radośnie uciekająca w głąb ogrodu - Tata goni!

Na co ja tez ruszyłam w jej ślady biegnąc przed siebie ile sił w nogach. Mała cały czas się śmiała co i mnie się udzieliło patrząc jak nie udolnie mu szło łapanie jej. Niefortunnie Orhun odwrócił się przez co potknął się o kępę trawy i wpadł wprost na mnie. Z czego oboje wylądowaliśmy na trawie śmiejąc się.