Niesprawdzony!

Jak tylko się obudziłam przypomniałam sobie wczorajszy dzień...

Dzień wcześniej...

Do mojego i Jessy pokoju ktoś wszedł bez pukania.

Spojrzałam na osobę i był to Alex.

- Hej?- powiedziałam.

Ten patrzył na mnie i nad czymś myślał.

- Czemu mnie unikasz?

Otworzyłam szerzej oczy. Serio o to zapytał?

- Nie rozumiem.- odparłam.

Westchnął i do mnie podszedł i usiadł na łóżku Gdzie ja siedziałam.

- To przez to, że cię pocałowałem tak?

Westchnęłam ciężko.

- Czemu to zrobiłeś?- zapytał patrząc na jego czekoladowe oczy, które na mnie patrzyły.

- Nie wiem.- szepnął.- Nie chciałem, żebyś do niego szła i... Trochę głupio, że on ci się podoba.

- Oh błagam! To moja sprawa!

Alex prychnął.

- Dobrze nie ważne. Możesz zapomnieć o tym pocałunku? To było tydzień temu.

- Okej. Zapomnę. Już zapomniałam.- zaśmiałam się. Kłamałam oczywiście z tym.

- Czyli... Przyjaciele?

Przyjaciele równa się frendzone...

- Przyjaciele.

---

Jak się tylko wykąpałam poszłam się położyć spać.

Leżałam na łóżku i nagle mój telefon zadzwonił.

Nie patrząc kto to, odebrałam.

- Halo?

- Emma?- odezwał się chłopak.- To ja, Eric.

- Eric?- zapytałam i podniosłam się do pozycji siedzącej.

- Tak. Co robisz?- zapytał.

- Właśnie zasypiałam.

- Aha. Otwórz mi, proszę.

Zmarszczyłam brwi. Co?

- Ale, że drzwi?

- No tak. Czekam.

Po tych słowach się rozłączył.

Zastanawiało mnie co on chciał o godzinie 22?

Wstałam z łóżka tak, aby nie obudzić Jessy i poszłam na przedpokój. Omijając pokój chłopaków zrobiłam to cicho, bezgłośnie. Nie chciałam z nimi konfrontacji.

Podeszłam do drzwi. Odkluczyłam je i otworzyłam. Przede mną stał Eric.

- Hej.

Powiedział i wszedł do mojego apartamentu.

Zdziwiona zamknęłam drzwi.

Eric stał na przedpokoju i się rozglądał. Nie wyglądał na zadowolonego.

- Który to pokój chłopaków?- zapytał.

- A co?- zapytałam i w tym momencie usłyszałam chichot damski.

Eric bez słowa poszedł w kierunku pokoju chłopaków. Bez pukania wszedł a ja za nim.

W pokoju były dwie osoby. Louis i Amelia.

- Eric?- zapytała szatynka.- Co tu robisz?

- Zadam to samo pytanie.- odpowiedział mierząc Louisa.

- Siedzę u Louisa i będę tu spała.

- Nie, nie będziesz.- powiedział.

Nic z tego nie rozumiałam. Eric i Amelia się znają? To jej chłopak?

- Sorry, że przerwę, ale... Wy się Znacie?- zapytałam wskazując na dwójkę.

Wkurzony Louisa wstał i podszedł do Erica.

- Wyjazd stąd.

- Nie! Przyszedłem po siostrę!- krzyknął na niego.

Siostrę?

- Nigdzie nie idę.- powiedziała Amelia.

- Co tu się dzieje?- spojrzałam na wejście a w nim stał Alex.

- Ten tu.- Louis wskazał na Erica.- przyszedł po Amelię. Ona nigdzie nie chce iść.

- Amelia! Kiedy w końcu się opamiętasz?!- zapytał Eric.- On cię wykorzystuje!

- Dosyć!

Każdy spojrzał na Jessy, która weszła do pokoju.

- Chuj mnie interesuje co się dzieje, ale zamknąć mordy. Amelia, lubię cię, ale proszę idź do siebie, żeby nie było spin. A ty.- wskazała na Erica.- Wypierdalaj.

Spojrzałam zdziwiona na nią. Przecież ona go lubi!

Alex się uśmiechnął do niej a ta przewróciła oczami. A ja? Czułam się z tym dziwnie...

---

Kiedy Eric i o dziwo wkurzona Amelia, wyszli z naszego apartamentu, Cała nasza czwórka, czyli Ja, Alex, Jessy i Louis poszliśmy do salonu.

- Wkurwia mnie ten typ!- powiedział rozzłoszczony Louis.

Jessy usiadła na fotelu a Alex nie daleko niej. Uważnie ich obserwowałam.

- Wyluzuj Lou.- powiedziała Jessy używając skrótu imienia mojego brata.

- Mnie też on wkurza.- odparł Alex.

- A ciebie, Emma?- zapytał mnie Louis.

- Co mnie?

Alex przewrócił oczami.

- Czy ciebie też on denerwuje?- zapytała Jessy.

Spojrzałam na nią i Alexa.

- Nie. On jest spoko.- powiedziała chłodno.

Alex zmarszczył brwi patrząc na mnie. Patrzył na mnie wzrokiem ,,Co się dzieje?", Ale to ziignorowałam.

Nagle ktoś napisał wiadomość do Jessy i szybko wstała z fotela.

- Ja lecę! Pa!

- Ale w piżamie?- zapytał Alex.

Co go interesuje jak się ona ubiera?!

- Tak. Pa!

I wyszła.

- Napiszę do Amelii, aby jakoś wyszła i spotkała się ze mną w jadalni. Wrócę późno. Narazie!

I on też wyszedł.

Spojrzałam na Alexa, który się dziwnie na mnie patrzył i poszłam do pokoju.

---

Jakieś dwadzieścia minut później, Alex wszedł do mnie do pokoju i usiadł na łóżku.

- Co cię łączy z Jessy?- zapytałam prosto z mostu.

- Co?- zapytał bo nie wiedział o co chodzi.

- To co słyszałeś. Co cię łączy z Jessy?

Alex się zaśmiał.

- Ty.

Zmarszczyłam brwi.

- Co?

Alex pokręcił głową z rozbawieniem.

- No gdyby nie ty to bym się z nią nie zadawał. Nic nie łączy mnie z Jessy.

- Czyli... Ona ci się nie podoba?

- Jesteś zazdrosna?

- Nie.

- Jasne.

- Czemu mam być?

- Bo może coś do mnie poczułaś?

...

Hejooo!

Głos? Komentarz?

Kosiam 💗