***Mila***

Nigdy nie zastanawiałam się, jak wygląda miłość. Zwyczajnie nie miałam na nią czasu. Nie zastanawiałam się, jakby to było widzieć świat inaczej. Nikt nigdy mi tego nie pokazał. Do dnia,w którym spotkałam Filipa, najbardziej tajemniczego i pociągającego faceta na świecie. Był wyjątkowy. Miał zespół Aspergera. Nie był to dla mnie problem. Wręcz przeciwnie. Każdego dnia mam wrażenie, że uczę się go od nowa. Odnalazł klucz do mojego serca, o którym ja sama nie miałam pojęcia. Dał mi wejść do swojego świata, wciągnął mnie tam i skradł mi serce. Na razie nie chciałam, by mi je oddawał...
***

-Kocham cię, wiesz?- spytałam.

-Wiem- mruknął. 

-A ty mnie kochasz?

- Nie.

Zabolało.  Było tak za każdym razem, mimo że wiedziałam, że nie chciał, by było mi przykro. Tak właśnie wygląda kontakt z Aspergerowcem. Nie powie, że cię kocha, jeśli nie będzie czuł tego w momencie, gdy go o to zapytasz. Dla niego naturalne, dla mnie przybijające.

-Przepraszam.  Nie chciałem, żeby było ci przykro. Po prostu mówię, co myślę.

- Nie szkodzi. Wiem o tym- uśmiechnęłam się i walcząc z płaczem pogłaskałam go po policzku.  Był nauczony tego, żeby obserwować reakcje ludzi na to, co powiedział lub zrobił. Gdy widział,że swoim zachowaniem sprawił komuś przykrość, natychmiast za to przepraszał.

-Teraz już mnie kochasz?

- Tak.

Fakt o zespole Aspergera numer 2. Aspergerowcy nie są zbyt wylewni. Wbrew przekonaniom, nie każdy Aspik interesuje się pociągami. Może i są ,jacy są, ale umieją kochać....

Cześć, Kochani!
Jako, że ostatnio mam niezłą fazę na serial ,,Nieobecni", wymyśliłam ff na jego podstawie. Będę w tej książce posługiwała się terminami,,Aspergerowiec'', bądź,,Aspik",ponieważ często właśnie tak chcą być nazywani ludzie z ZA 😃
To tyle ode mnie. Mam nadzieję, że Wam się podoba!
Dawajcie gwiazdki!
Do następnego!
Autorka.