Chudy chłopak stanął nad kamiennym posągiem, czując jak jego trampki powoli przemoczają.
Martwym wzrokiem wpatrywał się w grób, chociaż czuł że łzy napływają mu do oczu.
Spojrzał jeszcze raz na złote litery na nagrobku.

Thomas Watson
Żył lat 30
Na zawsze pozostaniesz w naszych sercach.

Clark lekko się zatrząsł, gdy jego palce zetkneły się z zimną teksturą płyty.
Krople deszczu, który spadł niedawno zmieszały się z jego łzami.

Evans dobrze wiedział co powiedziałby Tomas.

" Nie płacz, słoneczko, bo się odwodnisz. "

Gdzieś miał odwodnienie!

Clark uklęknął, pocierając pomnik z wypalonym zdjęciem Watsona.

- Pro-oszę, T-tomas... nie zostawia-aj mniee... - wyszlochał.
Nie chciał aby to była prawda.

Ale to była prawda.

To pierwszy tekst, który odważyłam się opublikować, heh, powiedzcie co sądzicie i czy jest dużo błendów, jeśli tak to przepraszam, ale mam dysleksję.
Sprawdzałam w słowniku ale nie każde słowo się da jakby...

MOD-MAJ mam nadzieje, ze się podobało i zgłaszam siw do konkursu.