__dependance__

Bonsoir, Judith.
(Dobry wieczór, Judith.)
Czy możemy zaczynać?

Tak.

Na sam początek szybkie pytanie. Masz na imię Judyta. Mówisz, że je lubisz, ale „przyjęło się, że go nienawidzisz". Dlaczego?

Po prostu zawsze uważałam je za brzydkie i niepasujące do mnie, z czym, z resztą, się nie kryłam. Dopiero ostatnio zdałam sobie sprawę, że w jakiś sposób jest wyjątkowe i ładne.
Jednak jakoś nie przekonałam innych, że mi się podoba. Niektórzy myślą, że wiedzą lepiej ode mnie.

Jakie gatunki literackie czytasz?

Na Wattpadzie zajęłam się teraz fandomami oraz bxb*, ale mogę zapewnić, że choćby zajrzałam na romanse, zarówno teraźniejsze, jak i historyczne, kryminały oraz detektywistyczne.
W wersji papierowej czytam podobnie, ale w biblioteczce mam też obyczajówki, kilka paranormalnych i jakichś thillerów. No i oczywiście literatura polska.

O czym jest tekst literacki, który znajduje się obecnie na Twoim profilu?

„Garçon Grossier" jest o nastolatce, która, w wyniku śmiertelnego wypadku matki, wraz z ojczymem zmuszona jest wrócić w rodzinne strony mamy - do Polski.

W jakich warunkach/okolicznościach powstają Twoje utwory?

Częściowo z życia, czasem z wyobraźni, ale też z obserwacji. Moje pomysły równie często są inspirowane filmami.

Czy Wattpad jest pierwszą platformą, na której postanowiłaś publicznie podzielić się swoimi tekstami z innymi?

Definitywnie tak. SameQuizy nie są dla mnie, a inne aplikacje są... kiepskie.

Czy Twoi znajomi/rodzina wiedzą, że piszesz?

Nie i lepiej, bo bym się czuła lekko speszona.

Jaką dziewczyną jesteś na co dzień, gdy nie musisz przed nikim udawać?

Wrażliwą, tak. Przejmuję się dosłownie wszystkim, jednak udaję dystans i nie pokazuję tego. Często płaczę bez powodu i chyba powinnam iść z tym do lekarza, bo to chyba nie jest normalne. No i przede wszystkim jestem nieśmiała.

Jakimi wartościami kierujesz się na co dzień?

Szczerość. Po co mówić komuś kłamstwo, jeśli można powiedzieć prawdę? O ile ta prawda nie jest szkodliwa.

Tu a raison. La véracité est très important.
(Masz rację. Prawdomówność jest bardzo ważna.)
Przejdźmy teraz na tory szkolne. Uważasz się za humanistę, lingwistę, czy „ścisłowca"?

Humanistka, zdecydowanie.

A jak Ci idzie na nauka? Na jakim etapie szkolnictwa jesteś?

Po wakacjach idę do siódmej klasy, ale już teraz wiem, na co się kieruję.

Naprawdę? Kim, w takim razie, chciałabyś być w przyszłości?

Dziennikarką albo pisarką. Ewentualnie hodowcą owiec.

Dlaczego nazywasz się Francuzką? Masz francuskie korzenie, czy to ze względu na fascynację tym państwem?

Uwielbiam wszystko, co z Francją związane: imiona mają piękny charakter, jak i wygląd miast jest unikatowy.

Je comprends. J'ai une autre question.
(Rozumiem. Mam jeszcze jedno pytanie.)
Uprawiasz jakieś sporty, bądź grasz na instrumentach?

Zamierzam nauczyć się grać na fortepianie.

Zbliżamy się do końca. Czy masz ochotę dodać coś od siebie?

Oki, nieważne, ile macie obserwujących, nikt nie daje wam prawa do hejtu; za większość hejterskich czynów idzie się do więzienia, pamiętajcie.

Merci pour cet interview.
(Dziękuję za ten wywiad.)
Życzę Ci, Judyto, sukcesów literackich, spełnienia w wymarzonym zawodzie, a także trzymam kciuki za naukę gry na fortepianie.
Bonne nuit !
(Dobranoc!)

Jesteś taka kochana, merci.
(—//—, dziękuję.)

*od ang. „boy and boy"- literatura oparta na motywie LGBT (homoseksualistów), w której bohaterami są geje

[sierpień 2020]