Meblee!!!!

Przyjechały meble!

- Pomóżcie mi!- krzyknęłam do wilkołaków biorąc jedną dość ciężką paczke

Po kilkunastu minutach wszystko było w domu. Obracałam wszystkie kartony patrząc co za mebel sie w nich znajduje i kazałam je roznosić do odpowiednich pomieszczeń.

Cztery pokoje zostały wolne. Puste i bez niczego.
Od jednego do drugiego były drzwi przez które można było przejść.

- To pokoje dla dzieci- Sofie zjawiła się w drzwiach zaraz obok mnie

-Dzieci?

Siostra Dylana spojrzała na mnie z uśmiechem

- Dylan planuje czwórkę dzieci.- oznajmiła a ja prawie się zakrztusiłam

- No chyba nie ze mną- prychnęłam

- A chcesz by miał je z kimś innym?- spojrzała na mnie i wyszła dając mi czas na zastanowienie się

Nie chce

- Pogadam z nim jak wróci

Poszłam do sypialni i zaczęłam składać te meble. Żałuje że chciałam strasznie wielką szafę. Nie! Nie żałuje że chciałam szafe, żałuje że chciałam by nikt nie widział tego pokoju.

- Kurwa- sapnęłam, gdy skończyłam łóżko rzucając materac na stelaż

Szafa stała, lustra całe, ściany czyste, ja czysta, dywan na swoim miejscu, telewizor, komoda stoją tam gdzie miały, lampy powieszone, zasłony są poduszek w chuj i trochę też jest.

Cofnęłam się do drzwi i uśmiechnęłam się. Wszystko było pięknie, ładnie ale wciąż denerwowała mnie jedną piekielna myśl.