II
Musimy się nauczyć przestać bać.
Spójrzcie tylko na wróble.
Małe, niepozorne, bojaźliwe.
Uciekają, ilekroć ktoś się zbliży.
A jednak...
Nawet wróble czasem
na strachu siadają.
A potem wszystko wydaje się
im o wiele prostsze.
Nie ma uwięzi
za granicą strachu.
Wystarczy sobie pozwolić.
Jest lepiej. Naprawdę.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro