Kiedy patrzę na chmury -
tą puszystą biel obłoczków -
czasami zaczynam
się zastanawiać...

kiedy do nich ulecę
i czy mógłbym to jakoś przyspieszyć?

Ta z pozoru niewinna myśl
zaczyna mnie boleć
i rozwiercać
od środka.

Mam wrażenie, że rdzewieję.
Że grzęznę w bagnie,
króre co mój ruch
zaczyna się scalać,
grzebiąc mnie na
Amen.