**Kontynuacja Żyli długo i szczęśliwie...

*2 lata wcześniej*

Jessi pov.

-Powinniśmy zrobić sobie przerwę- mój głos zadrżał 

-Nie chce..-złapał moją dłoń

-Wiem, ale to mnie przerasta-pokręciłam głową- wyjdzie nam to na dobre.

Chłopak jakby niepewnie przytaknął głową.

Na drugi dzień po moim powrocie do domu Max zapukał do mojego pokoju na początku nie chciałam z nim rozmawiaæ, ale stwierdziłam że musimy sobie wszystko wyjaniæ.

-Ale zostaniemy przyjaciółmi, prawda?-zapytał z nadzieją

-Jasne-potwierdziłam- najlepszymi-dodałam.

-Nie skreślaj nas całkowicie-chwycił moje obie ręce w swoje i spojrzał głęboko w oczy-obiecaj, że jeszcze kiedyś spróbujemy.

Odwróciłam głowę i przygryzłam wargę po czym spojrzałam na chłopaka.

-Jeśli wszystko się poukłada i nadal będziemy coś do siebie czuć to tak, obiecuje.

Max uśmiechnął się lekko.

-Muszę już iść-powiedział nagle.

-Mhmm..

Stojąc w drzwiach wyjściowych patrzałam jak chłopak ubiera swoje buty, po czym staję naprzeciwko mnie i przytula do siebie z całej siły a mi napływają łzy do oczu.

Nie możesz teraz płakać.

-Kocham cię-usłyszałam przy swoim uchu.

Moje serce się ścisnęło.

Nic nie odpowiedziałam tylko bardziej przycisnęłam go do siebie.

Chłopak odchylił lekko głowę i spojrzał na mnie. Musnął lekko moje usta swoimi a moje ciało zadrżało.

Tak nie można!-krzyknęłam moja podświadomość

Oderwałam się od niego.

-Przepraszam-powiedział-chyba będę się musiał przyzwyczaić.

Wyszedł na zewnątrz i ostatni raz mi pomachał po czym zamknął drzwi a po moich policzkach znowu popłynęły łzy.