niewiele miała 

i niewiele chciała mieć

będąc mniejszą wersją

chodząc po lasach 

ze smutkiem patrzyła 

na leżących pod drzewami

nie tłumaczyła ich 

sobie i innym

pijących kruchych mężczyzn

obwiniała w milczeniu

ciebie

kruchy człowieku

za płacz kobiety

tłuczone szkła

bo nie mogła 

wytłumaczyć 

i ciebie

tak mało ciepła

od dawna 

i zostałeś

tylko cieniem 

na ścianach

daleko

już wszystko sobie 

objaśnia

to były dawne czasy

a dziecka już nie ma

które miało niewiele 

i kochało tak wielce

(10.07.17)