Pozostawiony, z odgłosem ciężko śpiącego człowieka obok. Mamrotał coś niezrozumiałego, był poza. Noc nie napawała mnie optymizmem i nie dawała zwyczajowego uspokojenia.

Wizyta członków, wesołe gratulacje wygranej, żarty i śmiechy teraz to wszystko nie na miejscu.

Chce opuścić to miejsce. Jeszcze trochę. Cokolwiek się stanie niech stanie się to zemną w domu. Poczucie obowiązku tak ciężkie jednak na mych barkach...

-Chłopacze... Przestań! PRZEEEATAŃ!!!

Krzyk przeciął ciszę, To staruszek.

Patrzy na mnie, co się dzieje? Chwycił szkicownik, napisał i padł na zimn¹ posadzkê.