Nie wiedziałem co zrobić. Ucieknąć nie da rady, nie ma mowy. Wiec?

-Kim jesteś?- szlenenie twurczo wiem, ale nawet to ledwo wydusiłem z siebie.

Cisza. Nieznaczny ruch.

Nie wiem, z przyzwyczajeniem do światła nadal nie byłem w stanie zobczyć twarzy.
Ukryta, poczułem przezywające zimno co dało dreszcze.

-Jestem tu gościem...wiadomość niosę też.

-Do mnie? Mogę poznać imię?

- Tak,reszta nie ważna. Pamiętasz dokonałeś wyboru, cena jego zostaie ci ukazana później.
Bądź gotów,ktoś przyjdzie.

Odeszła jak się pojawiła w ciemność.

To było nie realne...to duch? Cena oczywiście, ale jak duża za życie?
Czy jak nie spłacę długu stanę się jak cień, pałętajca się i pusta?