Jej delikatne dłonie odepchnęły mnie od niej, cofnąłem się dając jej przestrzeń.

Wzrokiem błądziła po pokoju.

Przeczuwałem co nastąpi za chwilę, nie chciałem tego.

-Nie spodziewałam się tego przyznam szczerze i zrozum, ale my się nie znamy. Wiesz chociaż jak się nazywam?

Na jej słowa spuściłem głowę.

- To nie ma znaczenia, przecież możemy się bliżej poznać...tylko - zdążyłem powiedzieć, gdy przerwała mi łapiąc mnie za rękę.

- Przestań. Poznaliśmy się wystarczająco blisko i nasza znajomość nie wykroczy po za te ramy, zresztą muszę wracać do kraju. Naprawdę miło było Cię poznać heheeh Czy to nie facet powinien to mówić?

Zadrżałem.