Chłopak zbytnio nie zdziwił się tą informacją. Uśmiechnął się słodko i łapiąc mnie za rękę ruszył w stronę wyjścia. Gdy Michał chciał iść w stronę auta zaproponowałam  :

- Chodźmy gdzieś na spacer.

- Jak chcesz... - złapał mocniej za moją rękę.

Szliśmy chodnikiem w stronę centrum. Chciałam iść na ten spacer, bo musiałam dowiedzieć się prawdy, a najlepszym rozwiązaniem była rozmowa z Multim.

- Powiesz mi wreszcie o co chodzi? - zapytałam po kilku minutowym spacerze. Na jego twarzy dostrzegłam zdziwienie, lecz szybko potem zamieniło się w zakłopotanie.

- Tylko nie kłam! - ostrzegłam go.

- Eh... No dobrze... Powiem ci już wszystko - zatrzymał się łapiąc mnie jeszcze za drugą dłoń.

- W takim razie słucham - wzięłam głęboki oddech.

- No, bo było co świętować - popatrzył na mój brzuch i się uśmiechnął - i poszliśmy na imprezę i tak jakby trochę wypiłem - podrapał się po głowie.

- I co dalej ? - pokręciłam głową.

- Byłem pijany, dobrze wiesz, że tak nie myślę - odgarnął grzywkę.

- Powiedzmy, że ci wierzę - uśmiechnął się - Tylko powiedz mi dlaczego cały czas byłeś tak zajęty ? W ogóle nie miałeś czasu ze mną rozmawiać...

- Ojejku, musisz wiedzieć ? - przekręcił oczami.

- Michał! - popatrzyłam na niego wkurzona.