PRZYŚPIESZAM AKCJE, BO NIE CHCĘ, ŻEBY CAŁA 2 CZĘŚĆ CIĄGŁA SIĘ "O NICZYM". WIĘC 2 BĘDZIE MIAŁA OK 20 ROZDZIAŁÓW.

Podeszliśmy pod drzwi od mieszkania Michała. Przystanęliśmy, bo chłopak nie mógł znaleźć kluczy.

- No, gdzie one są ?! - wrzasnął zirytowany przeszukując drugi raz tą samą kieszeń od spodni.

- Spokojnie, na pewno się znajdą - próbowałam go  uspokoić. Nie powiem, zdziwiła mnie jego nagła reakcja, bo nigdy wcześniej nie widziałam, aby się tak zachowywał. - Nie zostawiłeś w aucie?

- Nie... Są! - wykrzyczał wyciągając kluczyki z kieszonki znajdującej się we wnętrzu bluzy.

- No widzisz!

****

Razem siedzimy na kanapie w salonie i oglądamy jakiś film, a właściwie to jego końcówkę. Gdy pojawiły się napisy końcowe Michał zaczął marudzić, że musi iść nagrać filmik na kanał.

- Ale z ciebie leń - poprawiłam się na kanapie.

Ten tylko popatrzył się na mnie z iskierkami w oczach. Zmarszczyłam czoło, wiedząc, że nadciągają wielkie problemy. Przynajmniej dla mnie.

- Nagrasz coś ze mną! - krzyknął pełen entuzjazmu.

- No, chyba nie?! - zdziwiłam się jego propozycją.

- No, proszę - zszedł z kanapy i klęknął przede mną na kolanach - Błagam! - złożył ręce jak do modlitwy i popatrzył prosto w moje oczy zagryzając przy tym dolną wargę.

- Michał, czy ciebie rodzice w domu nie nauczyli co to znaczy słowo nie?

- Wyobraź sobie, że nie nauczyli.