Dwie godziny później, gdy Niall spał w mojej sypialni, wyszedłem na zewnątrz sprawdzając, czy wykonali swoją robotę.

Po Joelu nie było śladu. Na ziemi zobaczyłem przytulankę mojej hybrydy. Podniosłem jednorożca i otrzepałem go z ziemi.

Wróciłem do domu i położyłem maskotkę na kanapie. W kuchni zacząłem przygotowywać spaghetti. Miałem nadzieję, że Niallowi będzie smakować.

Myślałem o tym, czy taka sytuacja jak dzisiaj może się jeszcze powtórzyć. Ostatnim czego chce to narazanie Nialla. Był naprawdę przerażony.

- Tatusiu? - Niall zszedł po schodach, a ja wyjrzałem z kuchni i uśmiechnąłem się patrząc jak przeciera zaspane oczka. Miał na sobie bluzkę w której był wcześniej i bieliznę. Ruszył w moim kierunku i przytulił się do mnie.

- Czemu nie śpisz kochanie? Kolacja jeszcze nie gotowa - powiedziałem głaszcząc go lekko po głowie.

- Nie mogłem już - wymamrotał zarzucając na mnie nogę i jakby starając się na mnie wdrapać. Westchnąłem i wziąłem go na ręce.

- Lubisz być noszonym, hm? - zaśmiałem się cicho i zaniosłem go do kuchni. Posadziłem hybryde na blacie, a on zamachł ogonkiem, prawie wkładając go do wrzącego sosu. Złapałem za puszystą kitkę i podałem Niallowi - Ogony trzymamy w kuchni przy sobie - powiedziałem całując go w czoło. Kiwnął potulnie głową i spojrzał na gotujący się obiad.

- Pysznie pachnie - oblizał wargi - Tatusiu, zapomnieliśmy kupić te ładne majteczki w centrum handlowym - powiedział, a w jego głosie usłyszałem zawód.

- Poczekaj tu i niczego nie dotykaj. Tatuś, ma dla ciebie niespodziankę - odparłem cmokając go przelotne w usta, a hybryda zarumieniła się delikatnie przez ten gest. Z toreb pełnych ubrań, ustawionych w salonie zabrałem tą odpowiednią i wróciłem do kuchni. Wręczyłem ją Niallowi i obserwowałem go, gdy zaglądał do środka i jak na jego wargi wpływa uśmiech.

- Dziękuję tatusiu! - zapiszczał wyciągając do mnie ręce, a ja przytuliłem go - Mogę przymierzyć?

- Po kolacji - musnąłem jego wargi.