κεφάλαιο 3
-γεμάτος μυστήριο λοιπόν ενδιαφέρον θα τα πάμε πολύ καλά εμείς οι δυο ενώ μου χαμογέλασε πονηρά και όλο νόημα
-Αμαντα πήγαινε τώρα , αν γίνει κάτι άλλο να με ενημερώσεις αμέσως
-μάλιστα αφεντικό είπε φεύγοντας αμέσως από το γραφείο
-ωραία γυναίκα έτσι ?
-έχεις ...?
-όχι δεν θα αρνηθώ ότι δεν υπήρξαν ευκαιρίες αν ήθελα, είναι μικρή για μένα αν θέλεις όμως έχεις το ελεύθερο
Ο Σαλβαδόρ χαμογέλασε ο πατερά του ήταν λάτρεις των ωραίων γυναικών και το ίδιο ισχύει και για τον ίδιο μπορεί να μην είχε μέχρι στιγμής κάποια σοβαρή σχέση αλλά δεν έλειπε από το κρεβάτι του συχνά η παρουσία μια όμορφης γυναίκας ,η Αμαντα είχε δείξει ενδιαφέρον αν εκείνος ήθελε δεν το σταματούσε τίποτα
Ήταν καθισμένοι όλοι μαζί το τραπέζι τρώγοντας πρωινό τους δυο τελευταίους μήνες ο Σαλβαδόρ με τον Φράνκο δουλεύουν στις επιχειρήσεις του Αντόνιο παράλυτα ο Σαλβαδόρ επέμενε να μην αναμειχθεί με τις δουλείες εκτός του μαγαζιού θα έμενε μόνο στο κομμάτι το νόμιμο
-πως περάσατε εχτές το βραδύ ?
-πολύ όμορφα αδερφούλη για ένα χαλαρό ποτό πήγαμε ούτος η άλλος πρόλαβε να πει η Κάρμεν κάτι στο βλέμμα της όμως φαινόταν περίεργο
-Φράνκο ? γιατί δεν μιλάς ?
-έχει πονοκέφαλο από χτες είχε πιει λίγο παραπάνω
-μάλιστα σήμερα έχουμε πολύ δουλειά θα είμαστε οι δυο μας
-μόνοι μας?
-ναι εγώ θα μείνω σπίτι σήμερα δεν έχω ανησυχώ για κάτι αλώστε
-να είσαι σίγουρος πατερά όλα θα είναι μια χαρά
Κάτι είχε συμβεί το προηγούμενο βραδύ ήταν φανερό από τα πρόσωπα και των δυο αντάλλαζαν γρήγορες ματιές η Κάρμεν αισθανόταν αμήχανα και ο Φράνκο εκνευρισμένος δεν μιλούσε ευκολά και ειδικά μπροστά στην αδερφή μου είχα τον τρόπο να τον κάνω να μου τα πει όλα μόλις έβρισκα ευκαιρία θα τα μάθαινα όλα
-λοιπόν εγώ φεύγω για την σχολή θα τα πούμε το βραδύ
-να προσέχεις μικρή
Η Κάρμεν έφυγε για την σχολή ρίχνοντας ακόμα ένα περίεργο βλέμμα στο Φράνκο κάτι που δεν έμεινε απαρατήρητο από τον Σαλβαδόρ ,όταν πια ο πατέρας του πήγε στο γραφείο του έμειναν μόνοι ήταν η στιγμή που περίμενε για να μιλήσουν
-τι συμβαίνει ?
-δεν καταλαβαίνω τι να συμβαίνει ?
-καταλαβαίνεις πολύ καλά
-αν σου μιλήσω θα με σκοτώσει
-αν δεν μιλήσεις θα σε σκοτώσω εγώ τι προτιμάς ?
-εντάξει η μικρή έχει μπλεξίματα με εάν τύπο από την σχολή
-συνέχισε
-μεγάλο καθίκι είχαν κάτι και τον χώρισε από τότε την ενοχλεί και δεν χάνει ευκαιρία να την προσβάλει , εχτές μας είδε μαζί καταλαβαίνεις τι μπορεί να της είπε ήμουν έτοιμος να τον σαπίσω στο ξύλο όμως με πηρέ και φύγαμε δεν ήθελε να δημιουργήσει σκηνή , Σαλβαδόρ με την Κάρμεν από την τελευταία φορά που ήρθε να μας δει υπάρχει κάτι όμορφο μεταξύ μας τότε ήταν μαζί του και επέλεξε να τον χωρίσει για να είμαστε μαζί δεν στο είπαμε γιατί θεωρούσαμε ότι ήταν νωρίς αλλά δεν έχω λόγο να στο κρύβω άλλο
-θέλω το όνομα του
-φιλέ τι θα κάνεις
- το όνομα του όταν το έχεις ενημέρωσε με και κοιτά μην την πληγώσεις
-το ήξερες ?τον ρώτησε αφού δεν φάνηκε να παραξενεύτε καθόλου με ότι του είχε πει
-σας είδα του είπα κάτι που δεν ήταν ψέματα τους είχα δει στο δωμάτιο της μικρής δεν ήθελα όμως να τους φέρω σε δύσκολη θέση ήξερε εξάλλου ότι αν την πλήγωνε θα του έσπαγα το κεφάλι
-φιλέ δεν παίζω όσο μαλάκας και αν υπήρξα η αδερφή σου δεν είναι σαν τις άλλες
-το ξέρω γ αυτό πρόσεχε περιμένω το όνομα πρέπει να φύγω τώρα έλα κατευθείαν από το μαγαζί μην με περιμένεις
Flashback
Δεν άφηνε κανένα να πειράξει την αδερφή του έτσι ήταν πάντα την πρώτη φορά που χρειάστηκε να την υπερασπιστεί ήταν στο σχολείο τότε ήταν 16 χρονών και η Κάρμεν 13 όταν άκουσε εκείνο το κωλόπαιδο να της μιλάει άσχημα επειδή δεν είχε μαμά δεν το σκέφτηκε καθόλου σε δευτερόλεπτα είχε βρεθεί από πάνω του κάνοντας να μετανιώσει όχι μόνο που τόλμησε να της μιλήσει αλλά και να την κοιτάξει ,μετά από αυτό το περαστικό δεν την ξαναενόχλησε κάνεις αν και έφυγε μετά από δυο χρονιά μάθαινε τα πάντα ήταν διατεθειμένος να τρέξει κοντά της οποιαδήποτε στιγμή τον χρειαζόταν
Tελος flashback
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro