
CHAPTER XXII - THE EAST WIND
CLARA'S POINT OF VIEW
Palutang-lutang ako ngayon sa tubig ng naka-floating style para hindi ako lumubog at malunod, dahil nga paralyzed ang buong katawan ko dahil sa lasong hinalo ng mga demonyong mga iyon sa inumin namin. Hinihintay ko na lang si Captain Mat para sagipin ako, malaki ang tiwala ko sa kanya.
"D-Darating siya..." Nauutal na bulong ko. Habang naghihintay ako ay naisip ko na naman ang aking ama.
"Kung mamatay ako ngayon, hindi na kita malalagpasan pa," sabi ko habang nakatingin sa kalawakan at naalala ang huling sagutan namin bago niya kami iwan ni mama...
"Fuck it dad! Mas pipiliin mo talaga ang career mo kesa sa aming pamilya mo?"
"Don't curse at me, anak lang kita! Isa pa, minsan ko nang naisuko ang pangarap ko para sainyo!"
"Useless fool! Sige, umalis ka na, kaya na namin ni mama ng wala ka! Piliin mo ang pagiging imperial chef mo kesa sa amin!"
"You'll understand me when you go to my place."
" I will never go to your place, but soon, I will go to The Astaria Empire to outshine you!"
"Grabeng sagutan nagawa natin, sana iligtas na man ako ni Captain Mat para magawa ko ang sinabi sa'yo," sabi ko habang kinakausap ang mga bitwin.
Bigla namang gumalaw ang rainbow na tubig at sunod na nangyari ay nagpakita sa akin ang napakalaking nilalang na may napakalaking ulo na may isang mata at puno ng pangin ang bibig na isda.
"Mukhang katapusan ko na talaga, haist!" Inis na sabi ko at bigla namang ibinuka ng isa ang bibig nito, indikasyon na balak niya akong kainin.
Ngunit may isang runaragasang barko ang sumagada rito, dahilan ng tilapon nito, kita ko na man ang pamilyar na ulong nakatanaw mula sa railings ng barko.
"Chef Clara!" Nag-aalalang sigaw ni Naia at itinutok niya sa akin ang kanyang kamay, "Hands of Darkness!" Sigaw pa nito, may lumabas na dark energy sa kanyang palad na naghugis malaking kamay na ginamit niya para kunin ako sa tubig. Inilapag niya na man ako sa poop deck kung nasaan si Captain.
"Clara, anong nangyari sa'yo?" Tanong ni Captain sa akin.
"Nilason kami kaya hirap parin akong magsalita at paralyzed parin ang buing katawan ko," sagot ko na man.
"Kukuha lang ako ng anti-poison potion, Captain," paalam na man ni Bea na tinanguan na man ni Captain, kaya pumaroon ito sa forecastle.
"Anong nanyari sa'yo at nasaan ang nga kasama mo?" Tanong ni Captain sa akin. Kaya kinwento ko ang buong nangyare sa amin sa barko ni April, mula sa paglason sa amin hanggang sa pagtapon ng hayop na Kros na iyon sa akin sa dagat...
"Captain, we should go there as fast as we can, may masama akong kutob sa gagawin sa kanila ni Bob," sabi na man ni Naia, sabay bigay ng towel kay Captain. Lumabas na rin na man si Bea na may dalang kulay red na potion. Pagkatapos ay pina-inom sa akin, may kukay red na mang aura ang lumabas sa katawan ko, indikasyon na nawala na ang poison sa katawan ko.
"Thank you," sabj ko na man sabay tayo at kuha ng towel kay Captain. Pakatapos ay kinuskos ko ang buhok ko gamit ito, "Maliligo lang ako, pagkatapos ay lulutuan ko kayo ng pagkain." Sabi ko na man sabay punta sa may bathroom.
"Sige, pero mas maiiging hunawak ka ng mabuti sa kahit ano sa loob ng bathroom, medyo magalaw kase ang barko kapag inactivate ang speed boost nito," sabi ni Captain. Nginitian ko na nn siya at pinapatuloy ang paglalakad. Nang makapasok na ako ay sumandal ako s apinto sabay upo sa sahig at doon ako umiyak ng tahimik.
"Fuck! Akala ko hindi ko na matatapos ang goal ko kanina," nanginginig na sabi ko. Bigla na mang gumalaw ang barko.
"Humawak kayo ng mahigpit!" Dinig kong sigaw ni Captain sa labas. Kaya naman huwak ako s bathtub, sunod no'n ang napakabilis na pagbulisok ng barko na nagpatambling sa akin sa ngayon...
...
BEA'S POINT OF VIEW
Nakapasan na sa likuran ko ngayon si Dr. Morijole na nakatulala parin. Naawa na ako sa kanya dahil sa traumang inabot niya. Hindi ako sanay na makita siyang ganito, nasasaktan ako. Masayahin at inosente si Dr. Morijole, yet they did dirty on her that made her like this.
"I swear, I will protect you, and others from anyone who bear ill-will towards you all. I will going to petrify them and crushed them until they become dust." May diin na sabi ko at natanaw ko na man na ang barko namin. Kita ko namang sumulip si Clara na kumakain ng diamond apple ngayon. Kaya kinawayan ko siya.
"What the fuck happened to Dr. Morijole!" Gulat na gulat na sabi nito sabay tapon ng kinakain niya at tumakbo papunta sa amin.
"She was traumatized by the executions she witnessed," sagot ko na man. Literal na ang umusok ang tainga ni Clara at literal na umapoy ang ulo niya, "Kumalma ka nga, at tara dalhin na natin sa barko si Dr. Morijole para malinis at makapagpahinga na siya." Dagdag ko pa, kaya huminga ng malalim si Clara para pakalmahin ang sarili niya at saka na kami nagklakad papunta sa barko.
"Nasan pala si Er at mga Apostles?" Tanon na man ni Clara.
"Ship... Er..." Bulong na man ni Dr. Morijole. Kaya naman na tumigil muna ako saglit.
"D-Did you say something, Dr. Morijole?" tanong ko na man.
"S-Save... Er, ...on the ship with the t-twins..." Bulong na man nito. Napamulat na man kami bigla ng mata ni Clara at nagtinginan sa isa't isa.
"Nasa ship ni Bob si Er!" Sabay na sigaw namin.
"Y-Yes..." Sagot na man ni Dr. Morijole na nakatulala parin. Bigla na mang gumuhit ang ngisi sa labi ni Clara.
"Bea, dalhin mo na sa barko si Dr. Morijole at asikasuhan mo na. May gagantihan lang ako," sabi nito sa akin sabay takbo.
"H-Hoy! Clara!" Pigil na sigaw ko pero hindi man lang siya lumingon. Napabuga na lang ako ng mabigat na hangin at saka na sumampa ni Dr. Morijole sa barko.
"T-Thank you... Bea," nanlalatang sabi ni Dr. Morijole na nginitan ko na man...
...
CLARA'S POINT OF VIEW
Tumatakbo ako ngayon dito sa dalampasigaw at pilit na hianahanp ang barko ni Bob. Halos nasa isang daang kilometro na ang tinatakbo ko, mapakataming sasakyang pandagan ang makikita kaya medyo nahihirapan akong maghanap. Pero, hindi parin mawala sa akin ang ngis, dahil sa iniisip kong pagpapahirap do'n sa Kris at Kros.
"Patay kayo ngayon sa akin!" Malakas na sigaw ko nang makita ko ang flag ng Sheodica Kingdom donn sa pamilyar na barko. Kaya walang patumpik-tumpik na tumalon ako at barko, "Flamo Magma Fist!" Sigaw ko at naglabas ng apoy ang kamay ko, bumalot ito rito, at mas lumaki ang apoy na nagmukhang nakakuyom na kamay. Sinuntok ko ang barko gamit ang flaming fist ko na nagresulta ng pagsabog ng barko at pagkabutas nito, [pero hindi ko na man sinobrahan kaya nanatili paring nakalutang ito. Naging dahilan ito para makita ko ang dalawang magkapatid na naka-black na panty at bra lang ang suot habang may hawak na latigo, at si Er na walang saplot, naka-blindfold, naka-kadena sa pa-ex na kahoy, at punong-puno na ng latay na halatang galing sa latigo.
"Y-You, how did you sirvive?" Takot na tanong ni Kross na tumapon sa akinsa dagat. Nagngitngit na man ang mga ngipin ko dahil sa nakita ko ang pagmumukha niya.
"Fuck you!" Sigaw ko at itinapat ang kanang kamay ko sa kaniya, "Cremation!" Sigaw ko at lumabas na man ang kulay blue na apoy na dumaretso sa kanila. Pero biglang binuhat ni Kris si Er para pangsangga.
"Sige, matatamaan din si Er!" Sigaw nito na nagpatawa sakin.
"Sorry," sabi ko na man at itinuloy parin ang atake ko. Nagliyab na man silang tatlo, pero silang dalawa lang ang sumigaw ng matindi. Katapos ay lumapit ako sakanila para panoorin sila.
"W-Wala ka bang pakialam sa kasama mo, ah?!" Sigaw ni Kros na tinutupok ng blue fire ko.
"No, beside, that's a phoenix controlled fire. It can heal or burn, and I am in control whom I should burn or heal," sayang sabi ko, "At ayaw ko na mang tapusin agad ang kasiyang ito." Dagdag ko pa sabay patay ng blue fire sa kanilang dalawa. Pinakawalan ko naman sa pagkakakadena si Er na inaapoyan ko parin ng blue fire para pagalingin pa siya at tinaggalan ng blindfold, doon ko nakitang wala na itong malay. Dahil siguro sa sobrang pagod. Pagkatapos ay nakatitig ako sa dalawang nakaluhod luhod na babae na halos itim na ang buong katawan dahil sa pagkatupok...
"P-Please save us, we will do everything, save us!" Humahagulgol na sabi ni Kris na halos kita na ang mga buto sa pagkatupok. Ngnisian ko na man siya at tinuro si Kros.
"Eat your sister," utos ko. Tumigil na man ito sa pag-iyak at saka ito tinagnan ang kapatid.
"W-Why are you looking at me?" Natatakot na tanong ni Kros at saka na man tinalunan siya ni Kriss. Tumalikod ako para hindi makita ang ginagawa niyang pagkain sa kapatid niya at hinarap si Er na may malay na ngayon.
"The Apostles are in the Hold of this ship," bulong ni Er. Tinanguan ko si Er at saka tumayo. Tumingin na man ako kay Kris na kumakain parin at itinapat ang kaliwang kamay ko sa kanya.
"Are you going to heal me?!" Masayang sabi nita. Nginitian ko na man siya.
"I will give you an ethernal peace," sabi ko na man, "Hell Fire." Malamig na sabi ko at saka lumabas sa palad ko ang isang napakaliit na butil ng kulay black na apoy at pumunta ito kay Kris. Nang dumikit ito sa kanya ay biglang lumaki ang apoy at mabilisan ding nawala, doon ay wala ng makikitang bakas nila Kris at Kros...
...
NAIA'S POINT OF VIEW
Hiningal-hingal pa ako ngayon habnag kaharap ko na si Capatain sa hall kung saan kami naghiwalay kanina.
"May nakita ka ba sa mga hinahanap natin, Captain?" Hinihingal na tanong ko kay Captain.
"Wala akong nahanap, at mukhang wala ng mga Shei pa ang narito, kaya mas mabutisiguro kung umalis na tayo at maghanap na lang sa ibang lugar," sabi nito.
"Teka lang, Captain Mat. Ang dami kong inakyat na hagdaan kaya parang na-drain lahat ng lakas ko," sabi ko sa kanya. Nagulat na man ako sa biglang pagbuhat nito sa akin at pagpasan bigla sa likuran niya, "C-Captain, anong ginagawa mo?" Tanong ko.
"Binibuhat ka para hindi ka na mapagod pa," sabi nito. Napangiti na man ako at nag-umpisa na siyang tumakbo.
"Nakasalubong na man namin si Mel na marami ng natamong sugat, pati na ang mga troops niya nasa likuran niya.
"Kumusta? Nakita niyo ba sila?" Tanong ni nito sa amin.
"Wala ng Shei pang naroon sa Regional Hall," sagot ni Captain.
"Kung gano'n ay nagtagumpay na tayo, dahil upo narin namin ang kanilang sandatahang lakas," sagot na man ni Mel na naging dahilan ng hiyawan at pagngiti ng lahat, "Nasubukan niyo na bang pumunta sa barko ni Bob? Baka naroon parin sila Er at mga Apostles." Dagdag pa nito.
"Tama, tara captain, pumuntatayo sa barko, hindi ko rin nakita yung kambal, baka naroon din sila," sabi ko. Tinanguan na man ako ni Captain.
"Sige Mel, magkita na lang tayo sa daungan ng barko," sabi na man ni Captain at saka na kami tumakbo.
"Sa wakas, makakuwi narin kami," sabi nito na nag pangti sa akin...
Makalipas ang ilang ominutong paghahanap ay nakita na ming tinutupok na ng apoy ang barko ni Bob na nagpakaba sa amin.
"What's happening?" Tanong ni Captain Mat, kaya tumakbo pa siya palapit at doon ay naaninag ko ang mga pamilyaar na pigura, kaya napangiti ako at kumaway.
"Chef Clara, Er, mga Apostles!" Sigaw ko na kumuha sa pansin nila. Kumaway na man sila pabalik na may ngiti sa mga labi nila. Nang makalapit kami ay agad na man akong bumababa at niyakap silang lahat.
"Kinabahan talaga ako, akala ko ay hindi na namin kayo makikita," sabi ko sa kanila.
"Hello," may nagsalita na man sa itaas namin, kaya napatingala ako at nakita ang isang patang may ulo ng aso, may isang pares ng puting pakpak, at nakasuot ng white dress.
"Hi, what's your name?" Tanong ko sa kanya.
"I am Eastiel, the representation of the Eastern Winds," sabi nito na nagpangiti sa akin.
Binuka ko na man ang bisig ko at sinabing, "Can you give me a hug?"
Kaya lumipad na man ito pababa sa akin at saka ako niyakap...
...
Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro