
CHAPTER XIV - LEO'S WISH
NAIA'S POINT OF VIEW
"AHHH! IT HURTS! IT HURTS!" Sunod-sunod na sigaw naman ni Leo nana malipat sa kanya lahat ng damages na natanggap ko. Itinapat na man ni Dr. Morijole ang kamay niya kay Leo at saka sinimulang gamutin, ngunit hindi parin mawala-wala ang mga cracked bones at open wounds.
"Shit! Shit! Shit! I can't undo the runes, what should I do? Aha! I'll reverse it!" Sigaw ko naman at saka kinagat ang labi ko at sinula ulit ang Rune na ginamit ko sa noo ni Leo na nagsisigaw parin ngayon. Kapgkatapos no'n ay sinulat ko naman ito ng pabaligtad, ngunit nababasag parin ang magic circle na magrereverse sana sa Runes pabalik sakin.
"Hindi mo ba pwedeng i-transfer sayo ulit, Naia?" Tanong naman ni Dr. Morijole. Umiling naman ako at tinignan ito ng seryoso.
"Isang beses lang pwedeng mapasa ang Runes na ito. Kaya kapag ginagamit ko ito sinisigurado kong may Leopig sa tabi ko para ilipat doon ang Runes na ito," Paliwanag ko, "Fuck! Bakit kase nasa mababang rank lang ako, kung sanang kahit Mid Rank lang ako mas mapapadali ko itong reversal sa mga runes!" Galit na sabi ko at sinubukan muling i-reverse ang Runes ko.
"What's happening here?" Tanong naman ng kalalapit lang na si Lucia.
"He accidentally touched me, so I tranfered my runes to him," sagoty ko naman na nagpailing naman sakanya.
"Shit! Iyan pa naman ang pinakamahirap i-manage na Magique," sabi pa ni Lucia.
"F-FUCK!" Sigaw naman ni Leo at biglang nag-yelo ang kalahati ng kanyang katawa.
"Marahil ay hindi pa alam nila Captain na napasa kay Leo ang Runes, sasabihin ko muna sakanila," sabi ko naman at saka tumayo nang hawakan ako ni Leo na pumigil sakin.
"H-Huwag, ma-didistract lang sila at baka matalo tayo at mas marami satin ang mamatay," nahihirapang sabi nito at saka ngumiwi dahil sa biglang may sugat na nagbukas sa bantang balikat niya.
"Drink this!" Sigaw naman ni Lucia habang hawak ang test tube na may lamag kulay red na likido.
"W-What's that? A poison?" Biro pa ni Leo kay Lucia. Kaya pinitik ni Lucia sa noo si Leo.
"Just drink it, it'll make you numb for at least one hour. Siguro tapos narin naman ang gulong ito ng isang oras," sabi naman ni Lucia. Inabot naman ni Leo ang potion at saka ininom ito na nagpangiwi naman sakanya ng kaunti. Tumingin naman ito sakin at ngumiti.
"N-Naia, can I whisphere something to you?" Tanong nito. Nag-nod naman ako at saka inilapit ang ulo ko sa kanya.
"T-Tell Mat that I will always love him until my last breath. T-Tell him, if ever he wants to settle with someone again after my death, it should be you," nahihirapang bulong nito na nagpakunot ng noo ko.
"Wait, I will never steal your man," sabi ko naman sakanya. Umiling-uling naman ito at ipinalapit sakin ang tainga ko sakanya.
"I-I know Mat for almost twenty years, and I saw his eyes shining again whenever he's looking at you, and I saw his sweet smile again that shimmers whenever you talk. H-He defenitely find the right one in you, and I am already got over to it as even if I am loving him for a long time, he never do the same to me. Anyway, ako ang naghabol at naawa lang siya sakin," utal-utal na sabi niya. Tumahimik na lang naman ako at nag-nod.
Bigla rin naman itong tumahimik kaya napatingin ako sakanya at nakitang nakangiting nakatulala na ito. Niyakap ko naman siya at nang mahawakan ko ang spinal cord niya ay lumabas ang isang pangyayari...
"Lieutenant Andrei, I'm flattered that I am recruited in your unit, farewell." Sabi ng babae na sigurado akong si Second Lieutenant Marry. Dahil doon ay napabalik ako sa wisyo ko at in shock na tumingin kay Leo.
"L-Lieutenant Mary..." Nasabi ko na lang at saka ito nag-smile sakin.
"T-That's my past life's name, how did you know?" Nauutal na tanong nito sakin.
"I saw it. Sorry if I failed you again," sabi ko naman, iiyak sana ako kaso walang luhang pumapatak. Dahil siguro sa pagtanggal ng tear gland sa mata ko. Kaya yinakap ko na lang si Leo.
"Sorry... Sorry... Sorry..." Paulit-ulit na sabi ko at hindi ko na naramdaman pa ang paggalaw niya, indikasyon na tumalab na ang Numbness Potion.
"Tumalab na ba ang potion? Tanong ko sakanila. Pero ibinaba naman ni Dr. Morijole ang kamay niya at buntong-hiningang umiling ito.
"No, Naia. Vice Captain Leo is dead." Sabi naman ni Dr. Marijole na parang nagtanggal ng pakiramdam ko. Hindi ko alam kong masakit ba ang pagkawala ng reincarnation ng isa sa mga matalik kong kaibigan at kabaro ko o ano?
Para namang may gustong kumawala sa loob ko na hindi ko maipaliwanag...
Parang may namuong sobrang galit sa loob ko na pinaghalong galit sa sarili dahil wala man lang akong magawa, galit sa mg kalaban dahil sila ang may kagagawan nito, at galit na hindi ko maipaliwanag...
Parang inuutusan ako ng katawan ko na tumayo, kaya tumayo ako at lumakad patungo sa battle field...
"Saan ka pupunta, Naia?" Tanong sakin ni Lucia. Seryosong tumingin naman ako sakanya.
"I'm going to fight to make this battle end immediately," sabi ko naman, "Queen Romanov, protect them. Don't leave their side." Utos ko naman sa Queen Romanov na kanina pa nagbabantay samin.
"N-Naia, are you sure you can do it?" Tanong ni Dr. Marijole.
Tinignan ko naman ng walang emosyon at sinagot, "Yes."
Pagkatapos at tumingin na man ako sa nakangising kapitan ng kalaban at saka biglang may magic circle na kulay gold ang limitaw sa harapan ko, and by instinct, I punched it while my teeth's gnashing.
"I will make you pay!" Sigaw ko. Then, bigla na lang may lumabas na napakaraming gold na enerhiya sa katawan ko na at unti-unti namang nabubuo ang limang kulay gintong Ancestral Runes sa kalangitan na mas malaki pa sa dalawang pinagpatong na barko ang kanilang laki na nagpagulat sa lahat at nagpatakot naman sa kapitan ng kalaban.
"Y-You are a monster!" Sigaw naman nito. Balak sana nitong gumawa ng runes ng i-absorb lang ng gold enerhiya ang runes na ginagawa niya.
"I bestow the Judgement!" Sigaw ko naman at bigla namang may sunlight beam na napakalaking area na sumakop sa malaking radius ng karagatan at saka ito tumama saming lahat. Ibinuka ko naman ang aking mga braso at tinaggap din ang sarili kong atake.
Habang ang mga kalaban ay nagsisigaw sa sakit, kami naman ng mga kasama ko ay sabay-sabay na huminga ng maluwag dahil paniguradong nararamdaman din nila ang napakagaang sensasyin na nararamdaman ko ngayon...
"Nice meeting you again, Captain Andrei. May your second life be filled with glory and blessings..." Bulong naman sakin ng isang boses na sigurado akong si Lieutenant Mary. Napangiti naman ako dahil doon at tinignan kung ano ang mga nangyari sa mga kalaban. Pero imbes na kalaban ang makita ko, ang nakita ko ay napakalaking butas sa dagat at nasa sea bed na pala nakatuntong ang aming barko.
"N-Nasan na ang mga kalaban?" Tanong ko sa sarili ko.
"Your power erased them all even the water to this area," sabi naman ni Captain Mat sakin. Magtatanong pa sana ako nang bigla namang dumugo ang ilong ko, sumunod ang mata, at ang pagsakit muli ng mga laman ko.
"S-Shit, don't come near me, the Malady is waking up!" Sigaw ko at bigla na lang nagdilim ang paningin ko...
-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈-᷈
Don't forget to vote and share this book. Also, comment, so that I will know your thoughts and you really appreciated my hard work and efforts. Thank you!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro