28
Samotność to dom, w którym krzesła
zapomniały jak nas dźwigać.
Lustra jak nas odbijać.
Samotność to dom który znika
Ilekroć ktoś zapuka albo dzwoni do drzwi.
Dom który wzlatuje w powietrze
przy najbliższym powiewie
który wkopuje się w ziemie
kiedy wszyscy śpią.
Samotność to dom w którym nikt cie nie chroni
gdzie młodsza siostra
będzie starsza od starszej gdzie drzwi
już nie wpuszczają i nie wypuszczają nikogo.
#SeulBi
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro