arkadaşlar smut diye kudurmuşsunuz bi sakin :D

valeria ve zaynin smutu take it off × you wish you knew dinleyerek ve özel olarak yazılacaktır acelemiz yok :DDD

neyse biz devam edelim daha o  günlere yüzyıllar var ben dram sevirem xD

♡

*

"Korkuyorum."

Ne kadar ben de heyecanlı olsam da Zayn için güçlü durmak zorundaydım ve onun panikliğine karşılık sakin duruyordum.

"Korkacak bir şey yok, her şey iyi olacak."

Zayn'in kollarının arasına yerleşmiş ve huzurla gözlerimi kapatmıştım.

Kalp atışları kulağıma hoş bir melodi oluşturmuştu. İçinde bulunduğumuz durum hoş olmasada bunu yaşadığım için şanslıydım.

Birkaç saat sonra duruşma vardı ve Zayn çok umutsuzdu. Çünkü tekrar alkolik olmuştu. Benden saklasada içiyordu. Çöp kovasındaki boş içki şişeleri, gece yatağa girerken yoğun alkol kokusu ve sürekli bilinçsiz davranışları.. İşe gittiğinde ne yaptığını bilmiyordum ama bir doktor olarak kendi yerinde içmekten çekindiğini düşünmüyordum.

Mahkeme kararı ile Zayn'e test yapılmıştı. Günü ve saati haber vermediği için Zayn'in test yapıldığı gün az da olsa içtiğinden emindim.

Davayı Zayn kaybetmişti ama bunu söylemek istememiştim. Alkolik bir babaya kimse çocuk vermezdi. Kendi hatasıydı, bile bile ateşe yürüdü. Nasıl engel olabilirdim?

Sonucu bildiğim halde onu umutsuz görmemek için moral vermeye çalışsam da içten içe ona çok kızıyordum. Nasıl yapar, nasıl tekrar düşer anlamıyorum. Sert görünse de o  zayıf bir adamdı. Çok güçsüzdü, acılarını alkole yaslanarak azaltıyordu.

Javadd'ı hiç düşünmüyordu.

Zayn ona bu sabah durumu anlattığında ağlamaya başlamıştı ve asla susturamamıştık.

Bunu oğluna nasıl yaşattı aklım almıyordu.

Zayn'i odada tek bırakıp siyah elbisemi düzelttim ve Javadd'ın odasına girdik. Nasıl oldu merak ediyordum.

Kapıyı açtığımda dizlerini kendine çekmiş yatağında uslu uslu oturuyordu.

"Bebeğim?"

Kafasını kaldırıp bana bakıyorken yanına oturdum.

"İyi misin?"

"Babamdan ayrılacak mıyım Valeria?"

Onu kucağıma çekip alnından öptüm. "Ne olur bilmiyorum Javadd.."

Saçlarını sevdim. "Ama bu sadece geçici bir durum tamam mı? Gerçek karar açıklanmayacak."

"Kafam karıştı.." O tekrar ağlamaya başlarken anında durdurdum ve yüzünü ellerim arasına aldım.

"Hayır, bak ağlama. Ağlanacak bir şey yok."

"Javadd, hadi gidelim babanı bekletmeyelim."

O yataktan kalktı ve elimi tuttu. Birlikte odasından çıktık, elimi tutuş şeklinden bile ne kadar korktuğunu anlıyordum.

Zayn kapının önünde bizi bekliyordu. Javadd'dan gözlerini kaçırınca ona bakamayacak kadar kendinden utandığını görüyordum.

Ve hiçbirimizden ses çıkmıyordu. Arabaya bindik, Zayn sakin kalmaya çalışarak arabayı çalıştırdı.

+

Zayn ve avukatı, karşılarında Javadd'ın anneannesi ve avukatı duruyordu. Ben ve Trisha ise şahitlerin oturduğu taraftaydık.

Karar açıklanmıştı, hepimiz ayaktaydık.

Zayn kaybetmişti.

Çaresizlikle oturduğu yere düşerken korku dolu bakışları benimle buluştu.

O inanmıştı, biraz da olsa umudu vardı. Ama şimdi bunun karar olarak açıklanması yıkmıştı.

Salon boşalmaya başlamışken Zayn'in yanına koştum.

Tanrım çok kötüydü.

"Zayn kalk."

Ağlayacaktı ve zor duruyordu.

"Aldı oğlumu." Nefes almakta zorluk çekiyordu. Çaresizlikle etrafa bakındı. "Valeria aldı oğlumu."

Koluma tutunduğunda önünde eğildim ve kendine gelmesi için sarstım.

Yerinden kalkamıyordu, gözlerimin önünde acıdan kıvranıyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum.

"Gitti oğlum.."

"Daha hiçbir şey bitmedi lütfen böyle yapma."

Ellerini tutmuş ona destek olmaya çalışıyordum. Salon boşalmış sadece ben ve Zayn kalmıştık.

"Lütfen kendini bırakma,"

Ona teselli vermeye çalışıyordum ama sanki beni duymuyordu. Koluma girerek destek aldı ve güçlükle ayağa kalktı. Olanlara inanamıyordu, hala bir yanlışlık olup olmadığını soruyordu.

Zayn bana tutunarak salondan ayrıldık. Mahkeme koridorunda durmuş, beş altı kişilik bir kalabalık oluşturmuştuk sadece.

Zayn beni sıkı sıkı tutuyordu, titrediğini hissetmek beni çok üzmüştü.

"Oğlumu görmek istiyorum." dedi kulağıma yaklaşarak.

"Bekleme odasına almışlar onu, gel gidelim." dedim.

Javadd'ın anneannesi zafer gülümsemeleri saçıyordu etrafa.

Javadd'ın durduğu çocuklar için olan odaya girdik. Bebeğim, masumca tekli koltuklardan birine oturmuş merakla bize bakıyordu.

Zayn kolumdan çıktı ve biraz önüme geçip benden önce oğluna ulaştı. Dizlerinin üzerinde çöküp Javadd'ın tam önünde durdu.

Onu kendine çekip sıkıca kollarını sardı. "Oğlum,"

Saçlarını öptü, sonra sanki biri elinden alıyormuş gibi bütün yüzünü öptü.

"Baba neden ağlıyorsun?"

Zayn hızla göz yaşlarını sildi ve gülümsemeye çalıştı. "Bebeğim," Javadd'ın ellerini avcunun içine aldı ve öptü. "Gidecek miyim?"

Javadd'ın sorusu üzerine gözlerim dolmuştu ama ağlamamak üzere kendimi sıktım.

"Evet ama, çok kısa bir süreliğine."

"Kaç gün?" diye sordu merakla.

Zayn ağlamamak için dudaklarını dişliyordu ama çok kötü gözüküyordu. Ona yardımcı olmak için ben de yanına eğildim ve Javadd'ın elini tuttum.

"Sadece iki hafta, sonra yine bizimle olacaksın." Üzülmemesi için gülümsememi asla bozmadım.

"Tamam."

"Aferin benim bebeğime." Javadd'a sarılırken Zayn'e göz ucuyla baktım. Çok kötü yıkılmıştı.

Ayrıca Javadd'ın bizden daha olgun davranaması ve durumu kabullenmesi içten içe beni çok üzmüştü.

Onlar baba oğul uzun uzun sarılmışlardı. Zayn asla böyle olacağını düşünmemişti. Dünyası başına yıkılmış gibiydi. İntihar girişiminde bulunması, alkol tüketmesi ve oğlunun zararına bir evlilik yapıldığı iddiaları ki bu geçersiz sayılsa da mahkeme kararını etkilemişti. Geçici velayet annenneye verilmişti bu yüzden.

Ama hala Zayn'in şansı vardı. Eğer tedavi olmayı kabul ederse, içkiyi bırakırsa ve bu doktor raporuyla kanıtlanırsa Zayn temize çıkacaktı ve oğlunu tekrar yanına alabilecekti.

Üçümüz birlikte buradan çıktık.

Koridorda duran anneannesi yanımıza geldi ve Javadd'ın elini tuttu. "Gel tatlım." Javadd'ı öpmeye çalışmıştı ama o geri çekmişti kendini.

Javadd'ı tutup bizden uzaklaştırdı. Zayn'in sakinleştirmek için arkasında durdum.

Gerçekten ayrılıyorlardı.

Zayn kendini toparladı ve kadının karşısında dikildi. "Her gün görmeye geleceğim, sakın ama sakın engel olmayı deneme. Çok kötü canını yakarım."

Kadın Zayn'i takmadan Javadd'a döndü. "Hadi canım gidelim."

Javadd'ı elinden tutarak yürümeye başladılar.

Zayn ve ben de arkalarından gidiyorduk. Javadd sürekli dönüp bize bakıyordu.

Bahçeye çıktık, Javadd'ı kendi arabasının önüne doğru getirdi.

Gidiyordu.

"Hadi bin," Javadd anneannesine baktı önce, sonra bize döndü.

Gitmek istemiyordu.

Babasının yıkıklığını gördükçe onun da yüzü düşmüştü. "Javadd gitmemiz gerekiyor."

Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Ona yardım edemiyorduk. Üçümüz de ağlamak istiyorduk ama sorun olduğunu bile bile sorun yokmuş gibi davranıyorduk. Gerçi Zayn transa geçmiş gibiydi.

"Anne, gitmeyin."

Anneannesin elini bıraktı  ve bize doğru koştu.

Gözlerim dolmuş şaşkınlıktan dilim tutulmuştu.

Ne?

Zayn ile şok içinde birbirimize bakakalmıştık. Javadd kucağıma koşar koşmaz göz yaşları içinde eğildim. O bana sıkıca sarıldığında ellerim boşta kalmıştı.

Bana anne demişti.

Beni annesi olarak kabul etmişti.

Ben onun annesiydim.

Daha fazla kendimi tutamayıp ağlamaya başladığımda Javadd da ağlıyordu. Zayn de eğildi ve ikimiz Javadd'a sarıldık.

"Teşekkür ederim Javadd. Çok teşekkür ederim."

Hayatımda kimse bana bu kadar güzel seslenmemişti.

"Söz veriyorum seni alacağız tamam mı?"

O başını sallarken göz yaşlarımızı sildik. Zayn oğluna son kez sarıldı ve onu arabaya bindirdi. Anneannesine ölümcül bakışlar attıktan sonra yanıma geldi.

Ve araba hareket ettikten sonra Javadd'ın arkasından bakakalmıştık.

&&&