//Mal//

-Lepiej rań niż zostań zranioną.
Zapamiętaj sobie to.......

-ymmm- wyjęczałam przebudzając się.

Od razu sięgnęłam po telefon i zobaczyłam, że jest godzina ósma.

Wstałam z łóżka, a następnie przeciągnełam się krótko i wzięłam swoje ciuchu i poszłam do łazienki przebrać się, umyć, uczesać i pomalować.

*Po wyjściu z łazienki*

Właśnie wyszłam z łazienki i zaraz będę zmykać na śniadanie.

-Cześć, Mallory- powiedział tata śmiejąc się i wchodząc do mojego pokoju.

-Puka się, o potężny Hadesie- odpowiedziałam z sarkazmem w głosie.

-Taki bóg jak ja nie musi pukać.

-Musi. Po co przyszedłeś? - spytałam i tym samym zmieniłam temat.

-Przyszłem po Ciebie, abyśmy poszli razem na śniadanie- odparł.

-Okej, w takim razie chodźmy- powiedziałam, a następnie ja i tata wyszliśmy z pokoju i poszliśmy nie śniadanie.

*Później*

Właśnie jestem z tatą na spacerze, ponieważ wczoraj jak z nim pisałam to sam to zaproponował.

-Mal? - zapytał mnie tata.

-Hm?

-Ty naprawdę siedziałaś nocami przy mojej jaskini? - zapytał mnie tata.

Na Wyspie nocami wymykałam się pod jaskinie ojca, aby czuć, że jestem przy nim, a on przy mnie.... Tylko Evie o tym wiedziała.

-No, tak, a dlaczego pytasz? - zapytałam taty nie rozumiejąc dlaczego o to pyta.

-Dlaczego nie przyszłaś do mnie?
Do środka?

-Bałam się.

-Czego, Mali?

-Że mnie nie kochasz, że nie tęsknisz za mną, że nie chcesz mnie znać, i że..... że jestem dla Ciebie nikim..... - powiedziałam i od razu posmutniałam na myśl o tym i stanęłam, a tata objął mnie i przyciągnął do siebie kładąc swoją głowę na mojej.

-Nigdy tak nie myślałem, nie myślę i myśleć nie będe. Jesteś najlepszą osobą jaką mnie kiedykolwiek miałem i nigdy nie będę żałować, że Cię mam,  Mal.

-Czyli jednak nie myślałeś tak..... Tak jak mi to mama mówiła.....

-A co Ci mówiła? - zapytał moj tata odrywając się ode mnie.

-Mówiła, że uciekłeś, bo nie chcesz wychowywać takiego bachora jak ja, że jestem dla Ciebie nikim i w ogóle Cię nie obchodzę no i rzeczy tego typu właśnie mówiła- powiedziałam.

-Ale wiesz, skarbie, że to nie prawda, tak córuś? - zapytał tata, aby się upewnić.

-Tak, bo wiem, że nie pomyślałbyś tak.

Tata kiwnął głową, a następnie poszliśmy dalej.

Chwile później poczułam wibracje w kieszeni swoich , ciemno-fioletowych, spodni.

-Poczekaj tato- oznajmiłam tacie za następnie się zatrzymałam, aby móc odebrać telefon.

Gdy wyciągnęłam telefon zobaczyłam nieznany numer, ale postanowiłam odebrać.

*Rozmowa telefoniczna Mal z... *

Ja (Mal) : Halo?

... : Cześć, Mal.

Ja: Chwila..... Ben?

Ben: Tak, kochanie.

Mal: Cześć, skarbie. Jak się czujesz?

Ben: Rozmawiam z tobą, więc bardzo dobrze, a ty?

Ja: Tak samo, a czy możemy porozmaiwać wieczorem? Jestem z tatą na spacerze i...

Ben: Rozumiem. Zadzwonie o dwudziestej, dobrze?

Ja: Jasne.

Ben: Pa Mal, kocham Cię.

Ja: Ja Ciebie też, Ben. Pa.

Powiedziałam, a następnie się rozłączyłam i podbieglam do ojca, który stał pare metrów ode mnie.

-Czyżby, Ben? - zapytał mój tata.

-Bingo! Zjadłeś! - powiedziałam szczęśliwa, a następnie dodałam:
-Powiedział, że zadzwoni do mnie o dwudziestej, bo przekazałam mu, że jestem z tobą na spacerze.

-Czyli ma już telefon?

-Tak, ma. Idziemy?

-Jasne- powiedział tata, a ja wraz z nim poszliśmy dalej.

~~~~~~~~

Witajcie, Potępieni!

No wiecie, ja dawno nie żebrałam o komentarze o głosy (nie pamiętam kiedy żebrałam XD) , więc teraz was proszę o to, abyście to właśnie wy zostawili komentarz i głos, a będziecie mieli mniej lekcji.

Lady_Mal2 💜💜💜💜💜