(Rozdział pisany na wczoraj (17.05.2020r.)

//Mal//

Właśnie czekam na tatę w pokoju, ponieważ tata powiedział mi wczoraj, gdy wracaliśmy do Auradonu ze spotkania z Evie, Jay'em i Carlosem, że chce mi coś dać i teraz właśnie na niego czekam.

(Puk! Puk!)

-Proszę!- krzyknęłam, gdy usłyszałam pukanie do drzwi.

-Cześć, Mali- powiedział mój tata zamykając drzwi i siadając u mnie na łóżku i trzymając jedną z rąk za plecami.

-Hej,  tato. To co dla mnie masz? - zapytałam ciekawa.

-Patrz co dla Ciebie mam- powiedział tata i zza pleców wyjął coś czarnego z niebieskimi odcieniami i wyglądało to na jakąś dziwną różdżkę.

-Co to jest? Wygląda na jakiś patyk, który został pomalowany czarną i niebieską farbą- zakpiłam.

-Tak? A, czy taki patyk potrafiłby to? *wystrzela wiązką z różdżki, a na ziemi pojawiają się kolce z niebieskim ogniem*

-Okej, odszczekuje co mówiłam.- powiedziałam automatycznie.

-Dla Ciebie- powiedział tatat podając mi tą jakby różdżkę.

-Ale co to jest? I po co mi to?

-Jest to różdżka Hadesu i jest ona dawana z pokolenie na pokolenie - wytłumaczył mój ojciec.

-To ona teraz nie powinna do Hadi'ego trafić?

-Ona już u niego była, bardzo długo, a teraz nadszedł czas na Ciebie.

-Ale jestem tylko w połowie Hadesem, więc myślisz, że zadziała?

-Uwierz mi, że zadziała.

-Wow.... To co ona potrafi?

-Wiele rzeczy i potrafi pokonać najokropniejsze zło na tym świecie.

-O, czyli Ciebie pokonają?

-Ja nie jestem okropny! - powiedział oburzony tata i założył rękę na rękę.

-A myślałam, że to, Jay jest małym dzieckiem, ale najwidoczniej się myliłam...

-Nie jestem dzieckiem.

-A no tak! Zapomniałam.... Jesteś dużym dzieckiem.

-Ale ty jesteś wredna.

-Dziękuję.

-Po mamusi.

-I po tatusiu, ale to ja jestem największą wredotą i tego się trzymajmy.

-Ale twoja matka jeszcze większą.

-Okej, odszczekaj mi to tato i nie wkurzaj kobiety w ciąży.

-A co ja takiego powiedziałem?

-Nie ma większej wredoty ode mnie.

-Chcesz się przekonać?

-A ty chcesz się przekonać tato jak smakuje beton?

-Zaczynam się Ciebie bać. Dziwne, że Jay jeszcze nie oberwał.

-To tylko kwestia czasu- powiedziałam i średnie się uśmiechnęłam.

-Naprawdę się Ciebie boje. Co mam zrobić, żeby przeżyć?

-Są dwie zasady:
- Nie zadzieraj ze mną,
- I nie rób to co Jay.
Gdy będziesz się trzymał tych zasad to przeżyjesz.

-No dobrze to teraz idę i przyjdę później, dobrze?

-Jasne. Pa tato.

-Pa Mali.

~~~~~~~~

Hej!

Wiem, że rozdział krótki, ale jest.

💜💜💜💜💜