Zaman su gibi akmış. Adı yokmuş aralarındaki tarifsiz duygunun. Çağla özel bir kurumda öğretmenlik yapmaya baslamıs. İş çıkışlarında sürekli görüşmeleri devam etmiş. Pazar günü 14şubat pazar günü dersten çıkan çağla odasına girmiş öğrencilerine bir sonraki ders için test çıkartıyormuş. Bir adam girmiş içeri çiçekçi. Buyrun yardımcı olayım demiş çağla adam çağla hanım kim bu çiçekler ona demiş çiçekçi.
Çağla burda öyle biri yok demiş dalgınlığından. Çağla hoca varmış burda diye soran çiçekçi en son sahbine verebilmiş çiçeği. Çağla çiçeği almış içindeki nota bakmış çiçek ufuktan. Hayatında olduğu için teşekkür etmiş notta öyle yazıyormuş. Ardından ufuktan tlf gelmiş akşam kahve içmeye davet etmiş
Çağla da tamam diyip randevulaşmışlar. İkiside heycanlı ikisi de mutlu ufuk artık dayanamamış yolun ortasında diz cöküp seni seviyorum demiş çağla hem mutlu hem şaşkın tamam bende seni seviyorum kalk hadi demiş.