Emyly, I nieznajomy czekali aż Dalia się obudzi
Lecz gdy się obudziła leżała na stole w kuchni, I zobaczyła swoją mamę

-No nareszcie księżniczka się obudziła

-co? Ja spałam?

-tak, I to dosyć długo

-a dokładnie?

-4h I trochę

-trochę długo czekaj co dzisiaj jest

-niedziela godzina 13

-boże myślałam że, jest już poniedziałek

-dziecko co z ciebie wyrośnie

-dobra ja idę na górę

-ej a co ze śniadaniem, w sumie
To już śniadanio obiadem

-a co jest?

-naleśniki

-mogę zjeść w pokój?

-rób co chcesz ja już nie mam siły do ciebie

-ok

Dalia wzięła naleśniki do pokoju i zaczeła myśleć o miejscu w którym była podczas snu,

-Mam nadzieję że Emyly nic nie jest,

Powiedziała w myślach, jedząc naleśniki.

-muszę spróbować dostać się do tamtego świata z powrotem
Tylko jak, wiem na wieczór pójdę wcześniej spać, nie wiem czy mi się to uda ale trzeba będzie spróbować

+4h później)

Dalia przez 4h rysowała, kilka rysunków przedstawiających Emyly,

(Tak to jej zajęło 4h )

gdy nagle zobaczyła węża, w swoim oknie

-Co to za wąż czekaj, ten wąż mnie nie ugryzł w tej wieży!?

Dalia postanowiła wyjść na dwór I poszukać, węża gdy go już znalazła to wąż znieruchomiał, Dalia kucnęła przy wężu I położyła rękę na ziemi,
Wąż nagle wpełzną na rękę Dali I obwinoł się wokół jej nadgarstka,
Jak bransoletka wąż był fioletowy, bardzo to zdziwiło Dalię, przypomniała sobie że naszyjnik Emyly miała fioletowe serce,
Próbowała ściągnąć węża z ręki ale nie drgną, wąż zaczął przypominać bransoletke, więc Dalia go zostawiła.

-nie mam pojęcia czemu nie mogę go ściągnąć , może jakiś znak z tamtego świata nie to nie ma sensu, lepiej już wrócę do domu

Dalia wróciła z powrotem do domu, poszła położyć się do swojego pokoju.

-zobaczmy jeszcze raz na tego węża.
Teraz wygląda jeszcze bardziej jak bransoletka, muszę się położyć na chwilę

Dalia zasnęła, a wąż z jej ręki znikną