Nazywam się Nadia Krumowa i pochodzę z Rosji. Jestem wysoką dziewczyną o białych włosach do ramion, na której twarzy prawie zawsze znajduje się uśmiech.

Po śmierci Mamy przenieśliśmy się z Ojcem do Anglii, gdyż Rosja przywoływała zbyt wiele wspomnień, a język angielski był moim drugim językiem.

*W końcu!-Pomyślałam szczęśliwa, po tym jak z naszą skrzatką rozpakowałam ostatnie pudło i po raz pierwszy po przeprowadzce miałam chwilę dla siebie.

*Co by tu porobić?-Pomyślałam. Obecnie w domu byłam sama ze skrzatką, gdyż tata wraz z nowym wspólnikiem załatwiali formalności w Ministerstwie Magii.

*Może zwiedzę okolicę?-Zastanowiłam się, po czym przekazałam Glizdce-naszej skrzatce, że wychodzę i już po chwili znajdowałam się na ulicy.

Po 10 minutach spaceru odkryłam że w naszej okolicy znajduje się park i postanowiłam go zwiedzić.

W trakcie spaceru po parku usłyszałam cichy płacz, który okazał się pochodzić od rudowłosej dziewczyny, która siedziała oparta o pień dużego dębu.

-Nic ci nie jest?-Spytałam, na co ona na chwilę podniosła głowę, lecz po chwili wróciła do płaczu.

Bez namysłu usiadłam obok niej i przytuliłam do siebie, słysząc że dziewczyna powoli przestaje płakać.

-Dziękuje-Odparła, a na jej policzkach nadal znajdowało się kilka łez.

-Nie ma za co-Odparłam z uśmiechem i podałam jej chusteczkę.

-To wszystko przez moją siostrę-Powiedziała nagle rudowłosa, po czym dodała cicho-Zawsze jak mnie widzi, to wyzywa od dziwolągów. Kiedyś byłyśmy najlepszymi przyjaciółkami.

-Co się stało później?-Spytałam. Byłam przyzwyczajona do zwierzeń, gdyż każdy przy mnie się rozluźniał i czuł że może mi wszystko powiedzieć.

-Dostałam się do... szkoły z internatem, a ona nie-Odpowiedziała dziewczyna, ostrożnie dobierając każde słowo.

-Jest po prostu zazdrosna-Stwierdziłam cicho, po czym równie cicho zapytałam-Ile to już trwa?

-Odkąd skończyłam 11 lat, czyli od 4 lat-Powiedziała rudowłosa, którą nadal tuliłam.

*11 rok życia?, szkoła z internatem?-Zaczęłam się gorączkowo zastanawiać nad czymś prawie niemożliwym. W końcu jakie miałam szanse na to, że pierwsza osoba którą poznam w Anglii, to czarownica.

*Pewnie się mylę-Pomyślałam.

-Może się przejdziemy?-Zaproponowałam. Spacer po zwierzeniach to zwykle dobry pomysł.

-Chętnie-Odparła rudowłosa, po czym wstała, a z jej kieszeni wyleciała

*Różdżka-Pomyślałam ucieszona

*Czyli miałam rację.

Gdy dziewczyna szybko schowała różdżkę, zadałam jej pytanie:

-Hogwart?

Ona zrobiła wielkie oczy, po czym przytaknęła i ostrożnie mi się przyjrzała.

-Nadia Krumowa-Przedstawiłam się, po czym dodałam-Po wakacjach będę uczęszczać na 5 rok.

-Lily Evans, 5 rok-Powiedziała z uśmiechem Lily i obie się przytuliłyśmy.

-Więc jak ci minęły te 2 tygodnie wakacji?-Spytałam, gdy siedziałyśmy na ławce i jadłyśmy lody.

-Tak jak słyszałaś-Odpowiedziała lekko smutna Lily.

-Trzeba to zmienić!-Postanowiłam i pociągnęłam ją za rękę w stronę wyjścia z parku.

-Gdzie idziemy?-Zapytała rozbawiona Lily, gdy minęłyśmy bramę.

-Na Pokątną-Odpowiedziałam.

-O tej godzinie są straszne korki-Powiedziała już poważna Lily.

-Mamy już podłączoną sieć fiuu-Odparłam, po czym zapytałam niepewnie-chyba wiesz jak się z niej korzysta?

Lily skinęła głową, a ja pociągnęłam ją w stronę mojego domu.

Akurat szłyśmy obok średniej wielkości domu, o brązowych ścianach i białym dachu, oraz ładnym ogrodzie, gdy wyszła z niego wysoka, rudowłosa kobieta i zawołała:

-Lily!

-To moja mama-Odparła rudowłosa, po czym przedstawiła mnie swojej mamie.

-Miło mi cię poznać-Odparła kobieta po przedstawieniu mnie przez Lily.

-Mi również miło poznać nową sąsiadkę-Odparłam z uśmiechem.

-Mieszkasz w pobliżu?-Zapytała zaskoczona kobieta, a ja wskazałam na koniec ulicy, gdzie stała okazała willa, ze sporym ogrodem, białymi ścianami i czarnym dachem.

-W końcu Lily będzie miała przyjaciółkę w pobliżu-Odparła kobieta.

-Będziemy też w tej samej szkole-Powiedziała Lily, a jej mama bardziej się rozweseliła.

-Czy pozwoli Pani, że wezmę Lily na Pokątną i oddam jutro popołudniu?-Zapytałam z uśmiechem.

-Jutro po południu?-Spytała kobieta.

-Jeśli nie ma Pani nic przeciwko, to mogłaby u mnie dziś nocować-Powiedziałam z uśmiechem, a kobieta się zgodziła.

-Lily zaprowadź Nadię do swojego pokoju i zabierz jakieś ubrania i co tam potrzebujesz-Powiedziała kobieta, a Lily pociągnęła mnie do środka domu.

Dom w środku wydawał się większy i były w nim bardzo gustowne meble, a kolory ścian był jasny i przytulny. Pokój Lily znajdował się na pierwszym piętrze. Był średniej wielkości, ściany białe z kilkoma obrazkami, jasnobrązowa podłoga oraz ciemne meble. Lily miała własną łazienkę oraz niewielką garderobę.

-Ktoś tu lubi czytać-Powiedziałam głośno, patrząc na duży regał z książkami. Po chwili usłyszałam stukanie w szybę.

-Lily, sowa!-Zawołałam.

-Odbierz list!-Krzyknęła rudowłosa z łazienki.

Otworzyłam okno i odebrałam list, a sowa szybko odleciała.

-Zabiję cię Lily!-Krzyknęłam patrząc na wyjca.

List się otworzył i jakiś męski głos zaczął krzyczeć:

Lily minęły już 2 tygodnie wakacji, a ty nie odpisujesz!

Już kilka razy miałem zawał z tych nerwów!

Jak tak dalej pójdzie, to chyba z tobą zerwę!

Żartuje oczywiście!!

Napisz do mnie!!

Twój Rogacz!

-Twój chłopak?!-Krzyknęłam.

-Sama się dziwię, ale tak-Powiedziała rozbawiona Lily, wychodząc z łazienki.

-Jest jeszcze jedna kartka-Powiedziałam i podałam ją Lily.

Lily wzięła kartkę, otworzyła, a z niej buchnął zielony dym, który przefarbował jej włosy na zielono.

-Hahahhahahaha!-Starałam się pocieszyć przyjaciółkę :)

-Zabiję Syriusza!-Krzyknęła dziewczyna.

-Syriusz to imię twojego...-Zaczęłam, lecz Lily pokręciła głową że nie.

-To kumpel Jamesa, mojego chłopaka-Powiedziała, po czym załamana padła na łóżko.

-Ten idiota zapomniał że nie mogę używać czarów w domu, więc będę musiała nosić ten kolor aż do przyjazdu do Hogwartu!-Krzyknęła załamana Lily, której głos był tłumiony przez poduszkę.

-Spokojnie, zaraz się tego pozbędziemy-Powiedziałam z uśmiechem.

-Jak?-Spytała Lily z nadzieją.

-Mam ojca czarodzieja i skrzatkę, więc w moim domu można używać czarów cały czas-Odpowiedziałam.

-Gotowa?-Zapytałam, na co Lily skinęła głową, wzięła plecak i skierowałyśmy się w stronę drzwi.