Obudził mnie Fearless, gdy wstanął w środku nocy i poszedł do kuchni. Od razu poczułam brak jego ciepła i mimo że byłam zmęczona zleceniami dla Tollesa wstałam i dołączyłam do niego. Stał przy oknie ze szklanką wody i patrzył na nocne niebo. Objęłam go od tyłu i pocałowałam jego najnowszy siniaki, który zaczął już bladnąć po ostatniej walce kilka dni temu. 

— Czemu tak wcześnie wstałeś? — spytałam, z trudem powstrzymując ziewanie. 

— Wracaj do łóżka, zaraz do ciebie przyjdę. 

Coś w jego głosie mi nie pasowało, a cichy głos z tyłu głowy zaczął bić na alarm. Usiadłam przed nim na blacie stołu i zmusiłam, by na mnie spojrzał. W świetle księżyca widziałam jego piękną twarz.  Gdy nasze spojrzenia się spotkały, szybko pocałował mnie w nos i położył dłoń na moim kolanie, by następnie kreślić na nim niewidzialne wzory. 

— Co się stało? — tym razem nie udało mi się ukryć ziewania. 

— Nic, po prostu chciałem się napić. — wzruszył ramionami. — Poza tym ja na twoim miejscu już wrócił do łóżka, za kilka dni zaczynasz studia i nie będzie późnego wstawania. 

Z mojego gardła wydobył się śmiech, który od razu poprawił mi humor. Z początku Fearless patrzył na mnie nieświadomy, dlaczego się śmieję, ale po chwili zrozumiał i dołączył do mnie. 

Ze skoczyłam na podłogę i wzięłam swojego chłopaka za rękę. 

— Chodź tatuśku. — powiedziałam, prowadząc nas do sypialni. — Możesz ułożyć mnie do snu, skoro tak dbasz o moje wypoczęcie. 

— Masz świadomość, że teraz sen jest ostanią rzeczą,  o której teraz myślę?

Mimo mroku,  który nas otaczał  Fearless'owi udało się mnie złapać i przerzucić sobie przez ramię. Musiałam się czegoś przytrzymać, a pierwsze na co natrafiłam były jego pośladki. 

— Rozumiem, że teraz jest ci wygodnie. — powiedział, lekko mnie porzucając. 

— Jak nigdy.— odparłam, czując,  jak krew zaczyna napływać mi do głowy. 

Po chwili już leżałam na łóżku, a Fearless zawisł nade mną. Włączył małą lampkę na stoliku nocnym i skupił na mnie swoje spojrzenie. 

— Denerwujesz się tym otwarciem w przyszłym tygodniu? — spytałam, całując go w ramię. 

— Trochę. — odpowiedział niechętnie. 

— Wszystko będzie dobrze. Razem z Titanem już teraz dopięliście wszystko na ostatni guzik, praktycznie niemal tam zamieszkaliście.

— Jesteś zazdrosna? 

— Może trochę. — odparłam i pokazałam niecały centymetr przerwy między kciukiem, a palcem wskazującym.  — Zapomniałam powiedzieć, że mój tata przyjeżdża w odwiedziny. 

— Kiedy? — zmrużył oczy. 

— Za dwa dni, ale nie masz się czym martwić. Mój tata cię lubi nawet pytał się  o ciebie? 

Mruknął coś pod nosem. 

— A o co się pytał? — przerwał. —  Zapomnij, że pytałem, akurat w tym momencie będąc z tobą w łóżku, nie chcę myśleć o twoim ojcu. 

Pocałował mnie, usuwając z mojej głowy wszystkie myśli, a jego sprawne ręce i ciało sprawiły, że kilkakrotnie zapomniałam, jak się oddycha.