Czuję się kwiatem,
Zwiędnietym kwiatem.
Kwiatem bez życia,
Kwiatem bez bycia.

Czuję się doceniana,
Ale tylko będąc piękna.
Czuję się okropnie,
Ale swobodnie.

Wśród innych kwiatów na łące
Nie czuję, że są spadające.
A ja wciąż pnę się wyżej
I niedługo będę najwyżej.

Bo ja wierzę w marzenia.