Minęło parę dni odkąd Shawn został zabrany do Domu Dziecka, ale myśli Anakina ciągle krążyły wokół chłopaka. Jeśli on mówił prawdę i był synem Shmi, to był też jego młodszym bratem. Kłopot w tym, że nic nie było w stanie tego potwierdzić.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Wieczorem Padme i dzieci poszli spać wyjątkowo wcześnie.

Tymczasem Anakin siedział w salonie i próbował wymyślić sposób, żeby potwierdzić słowa Shawna. Dopiero wtedy doznał olśnienia.

Gdy poszedł do Zakonu, jego matka jeszcze przez jakiś czas była niewolnicą Watto. Jeśli ktoś miał coś wiedzieć o drugim dziecku, to tylko ten niebieski Toydarianin.

Anakin niemal natychmiast wybiegł z mieszkania i wziął pierwszy lepszy statek.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Anakin doleciał na Tatooine i niemal od razu znalazł Watto, gdy ten liczył należność za jakieś części. Toydarianin zdołał całkiem nieźle się obłowić po ich ostatnim spotkaniu.

- Witaj Watto – zaczął Skywalker.

Toydarianin przyglądał się przez chwilę Anakinowi, ale po chwili lekko się uśmiechnął.

- Annie! Kopę lat! Co cię sprowadza? Może przy okazji załatwił byś dla mnie kilku...

- Moja matka.

- Shmi? Przecież ci wszystko powiedziałem.

- Nie to. Czy jak odszedłem, moja matka znów zaszła w ciążę?

- No wiesz. Jakoś miałem ci to powiedzieć ostatnim razem, ale zapomniałem...

- Mów.

- To trochę dłuższa historia. Bo widzisz... w pewnym momencie do Shmi zaczął się dostawiać jakiś facet. Bodajże pilot transportowców. Czasem tam jej pomagał w robocie i myślałem, że będę musiał mu płacić. Ale on nie. Tylko chciał pomóc. No, więc nie zwróciłem na to uwagi, a tu się patrzę i bum! Shmi znów jest w ciąży.

- Gdzie ten mężczyzna? – spytał Anakin, czując, że drżą mu ręce.

- Nie żyję. Zmarł na jakieś paskudne choróbsko, gdy mały miał dwa latka.

- Mały?

- Tak, chłopiec, ale dokończę. No, więc po śmierci tego faceta Shmi było trochę ciężko, ale jakoś ciągnęła. Potem były jakieś wyścigi i się założyłem z jakąś szychą z Velorum. Masz ci los, przegrałem i już myślałem, że stracę swoich niewolników, ale ten chciał tylko chłopca. Coś tam gadało farmie... Ale z grubsza, więc facet wziął chłopca i już go więcej nie widziałem, a trochę szkoda. Nawet zaczynałem go lubić.

- A jak się ten chłopiec nazywał?

Watto zamyślił się.

- Czekaj, miał jakieś takie proste i nieskomplikowane imię. Kyle? Dash? Ithan? Shawn? Tak, Shawn! Na sto procent to był Shawn.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Shawn nagle zerwał się łóżka. Miał dziwny sen.

Śnił mu się jego dawny właściciel, Watto, który rozmawiał z Anakinem o jego matce i ojcu. Shawn był pewny, że Jedi w pewnym momencie powiedział ,,Moja matka". Czyli, że on... Nie. To niemożliwe. Poza wyglądem, nic ich nie łączy.

Wtedy rozległo się głośne ziewnięcie Ceba.

- Nie śpisz? – spytał towarzysz.

- Miałem kiepski sen. O mojej mamie, tacie, Anakinie, Watto.

- Jaki Anakin? Jaki Watto?

Shawn przetarł oczy.

- Nieważne. Śpij już.

Twi'lek wyłożył się jak długi na swoje łóżko i po chwili Shawn usłyszał jego ciche chrapanie. Chłopak ziewnął szeroko i sam po chwili zasnął.