Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

29

√Luz Point Of View√

••••••••••••

Bwesit!!

Ano bang meron sa mystein na‘yan? At lagi nalang s’yang kinakampihan? Nakakainis.

At letcheng diary na‘yon? Kung hindi pa namatay si Dawn at Keil baka ako ang namatay hindi ko naman alam na buhay pa pala ang diary na‘yon. Bukod kay Sk isa ako sa pumatay sa dating press dito at ayukong makita o mabasa ng lahat ng iyon.


Tapus ngayon nawawala pa. What the h*ll is happening lagi nalang ba akong matatakot sa tuwing may makakita non? Inis akong Umakyat papunta sa unit ko pagkatapos ng nangyari kanina sa pool.

Arghhh!! Kung di lang siguro ako inawat kanina? Baka napatay kuna ang mystein na‘yon.

Napalingon ako sa likuran ko ng wala sa oras ng maramdaman kung may kumalabog dito. Ito ang unang pagkakataon na matakot ako kaya naman nagmadali akong lumakad.

“Si-Sino ka? Akala mo ba matatakot mo‘ko? Magpakita ka si—IKAW?!”

“OO.”

(BOOOOOOGGGGSSSSHH)

___

Nagising ako ng maramdaman ko ang sarili ko na nakatali sa kina uupuan ko. Kahit masakit pa ang batok ko ay mas minabuti kung igiwang giwang ang sarili ko para makaalis pero tila sobrang higpit ng pagkakatali sa‘kin.


“ANO BA PAKAWALAN MO NGA AKO DITO? ANO BANG KASALANAN KO HUH!”


“kasalanan? Wala naman. Pero sinaktan mulang naman ang babaeng mahal ko?”

“Mahal? HAHAHAHHA nagbibiro kaba? Mahal ba ang tawag sa ganon? Hindi pagmamahal ‘yon at pwede huwag kanang magmalinis d‘yan gusto modin naman s‘yang mamatay diba? How stupid you are.”

Nahinga ako ng malalim ng ilapat nito sa legs ko ang hawak n‘yang kutsilyo.


“I-ilayu mo nga s-sa‘kin yan?”

“Bakit natatakot ka? Nong pinatay mo ba si Dawn at Keil nakonsensya kaba? At sinaktan mo pa si mystein. Nagsisilos kaba? O takot kang malaman ang sekreto mo?”

“Pagnaka alis ako dito,  ako mismo ang papatay sa‘yu tandaan mo ‘yan.”

Ngumisi sya saka lumapit sa’kin.

“Yon ay kung mabubuhay kapa.”

“AHHHHHHH!!! PA-PAPATAYIN KITA.”

halos mapakagat labi ako dahil sa sakit ng bumaon sa legs ko ang hawak nitong kutsilyo.

Wala akong paki alam kung mamatay man ako ngayon ang mahalaga hindi pwede makita ang diary ng S-U ni minsan hindi ko pinangarap ang maging ganito ako pero sabi nila ang oras ay mabilis para sa kamatayan.

Talino ang ang pahalagahan pero hindi kung matibay ka buhay ka pero kung tanga patay ka.

“An-nong gagawin mo?”

“Gagawin kitang Prinito gamit ang Kandila.”

_____

Kinabukasan

•Mystein “Primus” Point of view•

•••••••••••

Walang reaction na papunta ako sa office ko ng biglang may humila sa‘kin.

“Putang*na ano ba?!” mura ko dito pagkatapos akong itulak papasok ng office n‘ya problema nito.

“Tssss. Sit.”

“Ayuko.”

“Sitdown.” hinawakan n‘ya ako sa magkabilang balikat saka pinaupo tapus hinawakan ang noo ko. “Ayos kana ba?” tanong n‘ya na may halong pag aalala.

Tinapik ko ang kamay n‘ya saka tumayo. “Ano ba problema mo. Wala akong panahon makipagplastikan sa‘yu Mr Uno.”

“Hindi kita aawayin.”

“Oh ngayon?”

“Just stay.”


“Pagkatapos mo‘kong laitin kagabi,  awayin,  hayaang masaktan tapus sasabihin mong just stay? Tssskk! Ibang klase din ugali mo noh? Hanggang kailan ka magpapanggap o baka naman may plano kana naman para ipahiya ako. Sagad sagarin muna dahil nakakasawang makipag away.”

“No! Hindi kita aawayin.”

“Ok , sabi mo eh.”
Sagot ko saka sana lalabas na ng pinto pero bigla n‘ya itong hinawakan saka nilock.“Anong bang ginagawa mo?”

“Maupo ka,  at kumain alam kung simula kagabi di kapa kumakain. Tapus uminom kana din ng gamot baka lagnatin ka dahil kagabi.”


“Sanay ako sa sakit,  kaya umalis ka dyan.”

“Umupo kana at kumain.”

“Ayuko.”

“Huwag kanang maarte di naman kita gusto.”
Sagot n‘ya na kinangiwi ko.

“Mukha bang gusto kita? Ok sana kung ikaw si stephen pwede pa magugustuhan kita pero dahil hindi ikaw si st—.”

“Will you just shut up!” pagpapatahimik n‘ya sa‘kin. “Ano bang nakita mo sa stephen n‘yan at lagi nalang ang mukhang bibig mo. Ikaw na mismo ang nagsabi na magmomoveon ka sa kan‘ya pero paulit ulit mong binabanggit ang pangalan n‘ya.”

“Dahil gumagaan ang pakiramdam ko sa tuwing nababanggit ko ang pangalan n‘ya. Kung alam kulang sana na ang kambal n‘ya ang magiging dahilan ng kalungkutan ko idi sana pinatay nalang kita.”


“Seriously.”

“Ilayu monga mukha mo sa‘kin.”
Sabay tulak ko dito.

“So you mean nalulugkot ka sa tuwing inaaway kita? So meaning your inlove with me tama ba? Don’t worry sasaluhin naman kita.”

“I’m sorry too. But I don’t need to fall inlove with you.”

“Ang sakit naman.”
Reklamo n’ya saka umupo sa upuan habang ako nakatayu padin.”Hysstt.. Ang hirap mo namang paupuin.” saad n’ya saka ako hinila paupo sa lap n’ya.

“Tarantado kaba?!”


“Subukan mo kung sapukin mystein hahalikan kita ” saad n’ya na kinatahimik ko. “Takot naman palang mahalikan eh.”


“Putang*na ka alam mo ba? Ano bang pakulo mo huh?”


“Di mo ba talaga ako titigilan sa kakamura mo? Nakakasakit kana alam mo ba’yon? Kapag ba ang kambal ko ang naglambing sa‘yu ok lang pero sa‘kin hindi? Unfair.”

“Kasi mahal ko ‘yon ikaw hindi.”diritsang sagot ko na kinatahimik n‘ya saka ako hinayaang makaalis sa lap n‘ya.

Tumayo s’ya saka bumalik sa may upuan sa mesa banda. “Hindi ko alam na ganito ka pala kahirap magustuhan mystein,  hindi ko naman alam na kahit kailan hindi mapapalitan ng bagong Sk d’yan sa puso mo. Pinilit kung saktan ka dahil nasaktan ako don sa sinabi mong kahit kailan hindi magiging ako si Sk at kahit kailan hindi ko matutumbasan ang pagmamahal na meron ang kambal ko para sa‘yu.”


”That day na hinalikan kita don ko naramdamang mahal nga talaga kita. Gusto kung kalimutan mo sya at ako ang mahalin pero di pala ganon kadali ‘yon. Bakit? Bakit hindi ako? Bakit ang kambal ko pa?”

Hindi ko alam kung masasaktan ako sa bawat salitang lumalabas sa bibig n‘ya. Ni hindi ko alam nasasaktan pala s‘ya pero mas grabi ’yong sakit na binigay n’ya sa‘kin. Mas mahal ko si Sk dahil andito s‘ya ng mga panahong nasaktan ako ng sobra. Sya yong dahilan kung bat naging masaya ako tapus yong lalaking iyon nawala nalang sa buhay ko na kahit kailan di na babalik.

“Dahil s’ya ang nauna.” sagot ko sa tanong ni zedrick.



“Ako ang nauna Mystein pangalawa lang s‘ya,  ako ang nauna d‘yan sa puso mo.”

“Ki nauna o pangalawa mahal ko padin s’ya dahil s’ya ang nagparanas sa‘kin na pwede kang mabuhay na sa mundo na hindi pwedeng manakit ng tao. Ikaw ang mauna bakit Ni minsan di ka sumagi sa isip ko.”

“Lintik ma amnesia ‘yan.” halos magulantang ako sa biglaang pagmura n‘ya. “Sabi nila hindi pwedeng makalimot ang puso.”

“Pero pwedeng makahanap ng iba ang puso.”

“Kaya ba di mo ‘ko hinintay at ang kambal ko ang minahal mo?”

“Putang*nang paghihintay ’yan. Bakit ba kasi sa buhay kupa kayong lahat pumasok. Idi sana kung di ko kayong lahat nakilala maayos sana ang buhay ko ngayon. Putang*nang pag ibig ’yan.”

Inis na saad ko. Alam kuna ang lahat alam kuna na ang lalaking iniligtas ko noon ay si Uno at hindi Si Sk pero bakit ganon kahit alam ko ang totoo namimiss padin ng puso ko Si Sk ,  sa tuwing naaalala ko sya bumabalik ’yong sakit ng iwan n’ya ko. Ganito ba talaga kasakit magmahal ?

Unti unti ng bumabalik ang ala-ala ko at sana kung tuliyan ng bumalik matapos na ang lahat.

Natatanga ako ng wala sa oras ng maramdaman kung niyakap ako ni zedrick.

“Pwede bang ako nalang? Pwede bang hayaan mo’kong mahalin kita.”

“bumitiw kanga.”

“Maybe It’s wrong to say please love me too,  Cause I know you’ll never do. Pero ang sakit sakit na mystein,  amg sakit madinig na wala na akong puwang sa puso mo. Pero sana lahit one chance lang hayaan mong pasukin ko ang puso hindi biglang Sk kundi bilang zedrick kahit isang pagkakataon lang.”

“Ayukong maging unfair sa’yu,  ayukong bigyan ka ng pagkakataon kasi alam kung masasaktan kita. Hindi ko kayang kalimutan si sk.”

Bumitaw s’ya sa yakap sa‘kin. Saka ako hinarap sa kan‘ya. “Sa ayaw at sa gusto mamamahalin kita. Kaya huwag mong sabihing itigil kuna ang pagmamahal ko s‘yu kasi all this time ikaw lang ang tinitibok nito. Kung kakalabanin ko ang kapatid ko na nasa puso mo padin gagawin ko. Makuha kulang ang pagmamahal mo.”

“Zedrick tama na please.”

“No mystein.”


“Tama na,  ayuko ng makasakit pa. Tapus na ang pag uusap natin.” saad ko saka ko sya tinalikuran at lumabas ang office n‘ya.

I’m sorry.

Pero hindi ko kaya ng puso ko na makasakit pa ulit ng tao para lang sa pagmamahal.

Tama na ang magmahal ako ng lalaking kahit kailan di na babalik. Tama na sa’kin ‘yon? Kung may pagkakataon man na makalimot ako saka don na sa part na matanggal na ang bala sa ulo ko.

Huminga ako ng malalim saka inayos ang sarili para pumasok sa room. Dalawang buwan nalang ang mystein na‘to mag sisigning off na.

About naman sa bulleten board about sa tatakbo new ssg press tinanggal kuna at tinapon sa basurahan.. Tssss walang kwenta ano ako tanga na hayaang mapalitan pwesto ko.

Hindi.

Ayukonh mag tapos ang year na to na di nadidisiplina ang mga studyante at mga bobo ang iba.

Hyyssstt.. Lumakad na ako para maka abot sa klase baka mabagsak ako ng wala sa oras.

___

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro