Voor mij heeft dit te lang geduurd, maar eindelijk is de dag aangebroken. Vandaag gaan Cosmo en ik eindelijk trouwen! Meteen daarna zullen we ook gekroond worden en dan is er een enorm feest. Mijn buik kriebelt van de zenuwen. Ik zit op een stoel voor mijn spiegel. Winter staat achter me. Ze heeft me de hele ochtend geholpen met mijn kleding, haar en make-up. En geloof me, ik heb er nog nooit zo goed uitgezien. 'Ik zie er prachtig uit! Dankje Winter,' zeg ik als ze een sluier met kroontje op mijn hoofd zet. Mijn jurk is lichtblauw en ik ben licht opgemaakt. Winter heeft een korte donkerblauwe jurk aan en blauwe bloemen in haar haren, de kleuren van haar element. Moon ziet er exact hetzelfde uit. Ik heb ze gekozen als mijn bruidsmeisjes, omdat ze mijn vrienden zijn sinds ik hier ben. Autumn komt binnen in een bruin jurkje. 'We gaan zo beginnen. Zijn jullie klaar?' Ik knik en sta op. Moon en Winter lopen achter me aan. Autumn zegt dat we bij de buitendeur moeten wachten tot we muziek horen. Zelf loopt ze vast door. Nog geen vijf minuten later hoor ik een prachtige fluit gemengd met piano. Winter geeft me een bos bloemen en ik stap door de deuren. Het uitzicht is prachtig. Alles is versierd met bloemen. Spring en Summer spelen muziek en de waterval op de achtergrond maakt het af. Ik glimlach als ik de jongen voor me zie. Hij heeft een witte blouse en broek aan. Langzaam loop ik naar voren en ga tegenover hem staan. Ik hoor amper wat Autumn allemaal zegt. Het enige waar ik aan denk is aan degene voor me. 'Liana, neem jij Cosmo tot je wettige echtgenoot?' Ik kijk even naar Autumn en dan terug naar Cosmo. Ik knik. 'Ja, heel graag.' Autumn draait zich om naar Cosmo en dezelfde vraag wordt aan hem gesteld. 'Ja, natuurlijk!' Autumn glimlacht. 'Dan mag je nu je bruid kussen.' En nog geen seconde later voel ik zijn lippen op de mijne. 'Zie hier; de koning en koningin van Mysteria!' Hoor ik Autumn roepen. Mensen beginnen te klappen en Winter komt aanlopen met een kroon op een kussen. Autumn pakt de kroon er voorzichtig vanaf en zet het op het hoofd van Cosmo.

Opeens is er een fel licht op de plek waar Cosmo stond. Ik probeer mijn ogen tegen het licht te beschermen. 'Wat gebeurt er?' Roep ik. 'Dit heb ik nog nooit eerder gezien,' zegt Autumn verbaasd. Na enkele seconden wordt het felle licht minder en staat Cosmo daar, in felrode kleding en een normaal gezicht. 'W-wat is er gebeurd?' Vraagt hij verdwaasd. 'Ik heb geen idee,' zegt Winter, die de hele tijd met open mond heeft staan staren. 'Had jij niet witte kleren aan? En waar is het zwarte deel van je gezicht?' Cosmo kijkt naar zijn blouse, die nu felrood is geworden. 'Ik heb geen idee hoe dit gebeurd is. Het enige wat ik weet is dat er een fel licht was en mijn lichaam opeens heel warm werd.' Autumn kijkt hem aan en mompelt daarna iets. 'Wat zei je Autumn?' Vraag ik meteen. 'Ik denk dat ik weet wat er gebeurd ik. Geef me even.' Daarna rent ze naar binnen om even later terug te komen met een dik boek. Ze gaat op een stoel zitten en begint te bladeren. 'Ik wist het,' fluistert ze. 'Wat wist je?' Vraag ik nieuwsgierig. Autumn negeert me. 'Cosmo, steek je hand uit met je handpalm naar boven en je vingers gespreid. Concentreer je daarna op je hand.' Cosmo doet wat ze zegt en nog geen seconde later ontstaat er een klein vlammetje in zijn hand. 'Wacht w-wat?!' Roept hij verschrikt uit. 'Hoe kan dit? Ik hoor dit niet te kunnen!' 'Ik zal het je uitleggen,' zegt Autumn rustig.

'We hebben nooit eerder een jongen gehad in dit kingdom, dus het is voor ons allemaal ontzettend raar nu. Maar wat er in de boeken staat klopt. Wanneer iemand trouwt met de koningin van Mysteria, zal diegene ook over een element beschikken. In jouw geval is dat vuur. Je zal je element onder controle moeten leren houden, maar dat komt vast wel goed. Geloof me.' Sluit ze haar uitleg af. 'Dus nu beschik ik ook over krachten?' Autumn knikt. Ik sta op en geef Cosmo een kus. 'Kom, we hebben nog veel te vieren.'

Op dit moment ben ik allang blij dat dit alles voorbij is. Maar eindelijk is er even niks meer om ons zorgen over te maken. En voor nu is dat genoeg.

~ avhtje