Meindert is volgens mij echt met zijn verkeerde been uit bed gestapt, want hij zegt niet veel en als hij wel iets zegt, is dat hard en chagrijnig. Haat hij me of zo? Ik weet dat ik een Entropiaan ben en dus eigenlijk de vijand, maar dan hoeft hij nog niet zo te doen! Opeens staan we stil op een weg die heel rustig is. Het is duidelijk geen hoofdweg. 'Wat is er?' vraag ik verbaasd. Hij zegt niks waardoor ik het nog vreemder vind. 'Als je daar kijkt zie je de muur,' zegt hij opeens heel vriendelijk en hij wijst naar de zijkant. Ik draai me naar de muur toe en ik zie het patroon van de vlag van Jenava. Ik draai me weer weg van de muur en schrik. Meindert is weg! Is hij nou echt van me weggelopen! Meent hij dit! We hebben nog niet eens de helft gezien! En ik weet bijna zeker dat Cemal het niet fijn vindt als ik alleen rondloop in Jenava.
'Meindert meen je dit?!' roep ik in de hoop dat hij achter een gebouw komt en zegt dat het een grapje is. Maar helaas gebeurt dat niet. Hij is gewoon echt weg! Hoe laag is het om iemand achter te laten in een stad die ze niet kent?! Waarom ook precies op een smal weggetje aan de rand van de stad? Straks verdwaal ik hier nog! Oké Liana, rustig doen. Als je in paniek raakt lukt het je al helemaal niet om terug naar het paleis te komen. Je loopt gewoon in de richting van het paleis en dan kom je er vanzelf wel toch? Maar welke richting was het ook alweer? Je loopt gewoon naar een plek waar niet veel gebouwen staan en je kijkt of je het paleis ziet. Met dat in mijn gedachten loop ik voorzichtig verder.

Pas nu ik opzoek ben merk ik dat Jenava pittig groot is. En dit is nog maar 1 stad! 'Liana?' Hoor ik een verbaasde stem van achter. Ik draai me om en zie Cosmo staan. 'Hertog Cosmo!' zeg ik opgelucht. 'Wat ben je aan het doen?' vraagt hij verward. 'Opzoek naar het paleis hoezo?' Antwoord ik verbaasd. 'Omdat ik Meindert tegen koning Cemal hoorde praten en hij zei dat je weggelopen was!' Zegt hij hard. 'Serieus! Zei hij dat! Wat een hond,' zeg ik boos. 'Wow jemig doe rustig,' zegt hij geschrokken. 'Wat is er gebeurd dan?' Vraagt hij meteen daarna. 'Toen ik omkeek was hij opeens gewoon weg terwijl we stil stonden,' zeg ik chagerijnig. 'En dan lekker vertellen dat ik weg ben gelopen terwijl dat niet zo is!' Vervolg ik. Cosmo pakt mijn handen vast om me stil te krijgen. Hij kijkt me streng in de ogen aan. Ik slik diep en ben gelijk helemaal stil. 'Jemig wat praat jij snel,' zegt hij en zucht. 'Kom ik breng je wel terug naar koning Cemal, want ik weet bijna zeker dat hij jou wilt spreken,' zegt hij na een tijdje en dan laat hij mijn handen los. Ik knik en loop achter hem aan. 'Als je maar weet dat ik niet weg gelopen ben,' zeg ik zacht. 'Je bent ook weggelopen van Entropia,' zegt hij snel. 'Dat was niet weglopen, dat was vluchten! Je wilt niet weten hoe ik daar behandeld ben!' Verdedig ik mezelf. 'En ik wil een plek om te blijven. Lijkt het jou dan handig om weg te lopen?' Vervolg ik. 'Nee, maar we weten niet tot wat jij in staat ben,' antwoordt hij eerlijk. 'Dan moet je me leren kennen,' zeg ik kort. 'Dan moeten we dat een keer doen,' zegt hij kort terug.

Voorzichtig wacht ik aan het begin van de troonzaal. Hertog Cosmo is met Koning Cemal aan het praten afentoe hoor ik er wat geschreeuw boven uit, wat waarschijnlijk uit de mond van Cemal komt. Ik ga tegen de muur aan staan en leun iets tegen de muur aan. Het duurt allemaal wel heel lang. Dat kan goed nieuws zijn, maar ook slecht nieuws. Na een tijdje zie ik Cosmo weer terug lopen. Ik kom van de muur vandaan zodat hij me ziet. Hij bijt op zijn lip. Is dat een slecht teken? 'Ik heb met hem gepraat,' begint hij. 'Dat heb ik gehoord,' zeg ik zacht. 'Hij wil het aan jou vragen,' vervolgt hij kort. 'Dus ik moet naar hem toe?' Vraag ik bevestigd. 'Ja, en ik zou opschieten als ik jou was,' antwoordt hij snel. 'Gelukkig ben jij mij niet!' Zeg ik als ik naar de troon toe loop. Ik zie Koning Cemal denkend op zijn troon zitten. 'Gegroet,' zegt hij zodra hij mij ziet. 'Gegroet,' zeg ik nerveus terug. Straks krijg ik te horen dat ik weg moet gaan en dus nergens heen kan. 'Wat is er nou gebeurd met Meindert?' Vraagt hij rustig. Ik ben verrast dat hij zo rustig is. Ik leg hem langzaam uit wat er gebeurd is. 'Het is lastig om te weten wie er gelijk heeft: de leider van de koninklijke wacht of het zusje van mijn ergste vijand,' zegt hij nogsteeds vrij kalm. Ik zucht. Alweer werkt mijn broer iets tegen. 'Ik weet het niet Liana. Als het weer gebeurt kan je vertrekken uit Jenava. Ik geef je een waarschuwing,' zegt hij langzaam. Opgelucht haal ik adem 'Dankjewel.' 'Ga nu maar terug naar de logeerkamer. Er liggen wat schone kleren op je bed.' Ik bedank hem nogmaals en loop daarna gelijk terug naar de kamer waar ik in geslapen heb.

~maritjeee

Ja heb een soort van een uploaddag gemist. Was misschien jarig en vergeten dat er ook zoiets als wattpad bestaat 😅
X Anne