#18
Ik lig op bed en staar naar het plafond. In de vijf dagen dat ik hier ben is er redelijk veel gebeurd. Ik heb de bewoners van Mysteria ontmoet en we hebben een rondleiding gekregen van een tweeling, genaamd Spring en Summer. Ik heb in een paar dagen zoveel over deze plek geleerd en zoveel vrienden gemaakt. Ik wil hier eigenlijk niet weg. Er zit alleen een klein dingetje dwars: Ik moet trouwen. Autumn, het meisje met de groen-bruine haren, heeft het me nog iets duidelijker uitgelegd. Ik moet trouwen met een leider van een van de aanliggende kingdoms, in dit geval dus Kanta of Jenava. Als dat niet gebeurd voor mijn 19e verjaardag, zullen mijn krachten verdwijnen en ben ik dus geen echte Mysteriaan meer. Ik zucht. Als die stomme regel er niet was geweest in Jenava, dan was het zoveel makkelijker geweest. Dan had ik meer keus dan alleen Chief Bart. Cosmo heeft me over hem verteld en het lijkt me echt een verschrikkelijk persoon. Mijn verjaardag is over een week. In die tijd moet ik getrouwd zijn of ik verlies mijn krachten. Net nu ik zo gewend ben aan mijn identiteit en leven.
Ik kijk op als er op mijn deur wordt geklopt. Winter komt binnen. Met haar heb ik afgelopen dagen het meest opgetrokken. Ik kom overeind en het meisje gaat naast me op bed zitten. Ze strijkt een lichtblauwe pluk uit haar gezicht. 'Autumn zei al dat ik je hier kon vinden,' zegt ze met een kleine glimlach. Ik glimlach ook, maar die is na een paar seconden alweer verdwenen. 'Liana, ik weet dat je dit niet wil, maar je zal wel moeten. Misschien is Bart helemaal niet zo erg als Cosmo heeft verteld,' probeert ze me moed in te spreken. Ze kent me. We hebben elkaar alles verteld over ons leven en we zijn in zo'n korte tijd ontzettend close geworden. 'Ik wil gewoon niet trouwen,' zeg ik zacht. 'Begrijp ik schat, maar je moet wel. Ik wil gewoon zo graag dat je hier blijft wonen. Als jij je krachten kwijtraakt, zien we elkaar waarschijnijk nooit meer,' zegt ze zacht. Ik ben wel gedwongen om dit te doen. Ik kan niet alles kwijtraken. Niet nu ik eindelijk de plek en de mensen heb gevonden die mij gelukkig maken. En misschien is Bart inderdaad niet zo erg als ik denk dat hij is. 'Kan je aan Spring en Summer vragen of ze voor vier mensen eten kunnen inpakken en twee paarden kunnen opzadelen? Ik ga over twee uur naar Kanta Tribo om met Bart te praten.' Winter knikt en staat op om weg te lopen. Bij de deur blijft ze staan en kijkt ze om. 'Waarom eigenlijk eten voor vier mensen? Jij gaat toch alleen met Cosmo?' Ik schud mijn hoofd. 'Jij en Autumn gaan met me mee.' Een glimlach verschijnt op haar gezicht en loopt dan weg. Ik blijf nog even zitten en loop daarna ook naar de deur. Ik moet Cosmo en Autumn vertellen dat we gaan.
Drie uur later galopperen we door de bossen van Kanta Tribo. Het is gelukkig niet heel ver. Autumn en Cosmo sturen de paarden, terwijl Winter en ik achterop zitten. Ik haat die beesten nog steeds. Als we bij de rand van Kantas belangrijkste dorp aankomen, springen we van de paarden. Cosmo bindt de dieren vast en langzaam lopen we het dorp in. Binnen een paar seconden zijn we omsingeld door Kantanen. Cosmo trekt zijn zwaard en Autumn en Winter staan al klaar om aan te vallen. Snel houd ik ze tegen. 'Wat doen jullie hier?' vraagt een van de Kantanen. 'Wij komen in vrede. Ik wil Chief Bart spreken als dat kan,' antwoord ik. De Kantaan laat even zijn ogen over ons heengaan en geeft daarna een teken. De andere soldaten laten hun wapens zakken en de Kantaan geeft het teken dat we hem moeten volgen. Hij brengt ons naar een hut in het midden van het dorp. Het is groter dan de hutten eromheen. 'Hier woont de Chief. Jullie kunnen naar binnen,' zegt de Kantaan en loopt dan weg. Ik kijk even naar Winter en klop dan op de deur. 'Binnen!' Ik doe de deur open en stap naar binnen. 'Gegroet Chief Bart,' zeg ik met een knikje. Hij staat op van zijn stoel en kijkt me aan. 'En jij bent-?' 'Prinses Liana van Mysteria,' zeg ik snel. Hij staart me aan en laat daarna zijn blik over de rest van de groep gaan. 'Cosmo,' zegt hij kil wanneer hij de hertog ziet. 'Bart,' zegt Cosmo op dezelfde kille toon. Ze lijken Dylan en mij wel. Daarna kijkt Bart weer naar mij. 'Prinses, wat kan ik voor u doen?' vraagt hij plotseling op een lief toontje. 'Dat is een lang verhaal, wat mijn vriendin hier beter uit kan leggen,' zeg ik en ik wijs naar Autumn. 'Ga zitten,' zegt Bart en we volgen hem naar de woonkamer. Daar begint Autumn het hele verhaal.
'Dus, ik hoef alleen maar toe te stemmen in een huwelijk en dan heersen we over Mysteria?' vraagt Bart. Autumn knikt. 'Als u erover wil nadenken mag dat natuurlijk ook,' zegt ze snel. 'Hoeft niet. Het lijkt me een geweldig idee om te trouwen met Liana,' zegt Bart met een glimlach. Ik kijk naar Cosmo, die naast me zit. Zijn gezicht laat een mix van verbazing en walging zien. Precies hoe ik me voel. 'Dan gaan we beginnen met het regelen van het huwelijk. We zullen u op de hoogte houden.' Daarna staan we op, bedanken Bart voor zijn tijd en verlaten daarna de hut.
Ik zit samen met Cosmo en Winter op mijn kamer. 'Ik geloof niet dat Bart echt met je wil trouwen. Dat kon je gewoon aan hem zien,' zegt Winter. 'Ik weet het, maar ik heb weinig keus. Als ik met een Jenavaan kon trouwen, zou ik dat veel liever doen dan met Bart. Maar ik heb nou eenmaal geen keuze. Allemaal door die stomme regel dat Jenavanen geen liefde mogen kennen.' Ik zucht. 'Het is gewoon zo rot..,' begint Winter. Ik knik en kijk daarna naar Cosmo, die de hele tijd nog niets heeft gezegd. 'Cosmo? Gaat het?' vraag ik. Hij kijkt op. 'Liana, luister naar mij. Bart is niet de goede persoon voor je.' Dan staat hij op. 'Wie dan wel?' vraag ik. Hij negeert me en loopt weg. 'Cosmo? Waar ga je naartoe?' roep ik hem nog na, maar ik krijg geen antwoord. Ik kijk naar Winter. 'Wat is er met hem aan de hand?' vraag ik verbaasd. Winter grijnst. 'Ik denk dat ik precies weet wat er met Cosmo is.' Ik trek mijn wenkbrauw op. 'Hij doet zo, omdat hij niet wil dat je trouwt met Bart.' 'Dat wist ik toch al,' zeg ik en ik trek een vragend gezicht. Winter schudt haar hoofd 'Liana, begrijp het dan! Cosmo houdt van je.'
~
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro