Daar zit je dan... Opgesloten in een klein celletje in Entropia. En waarom ik hier zit? Omdat mijn broer bang voor me is. Ja, de dappere koning David is bang voor zijn eigen zusje... Waarom hij bang is? Omdat ik speciaal ben. Ik heb krachten en kan vliegen. Sommige mensen zeggen dat ik tegen iemand van Empire zou kunnen vechten en zou kunnen winnen. Het maakt me allemaal eigenlijk niet uit. Ik vertrouw heel Entropia niet meer. Vanavond is de dag dat ik ontsnap. 'Liana eten!' 'Ik heb geen honger!' snauw ik terug. 'Ik wil niet dat je verhongerd,' klinkt een ietswat bezorgdere stem. Het is David. Ik herken het aan zijn stem. 'Laat het eten hier maar achter voor als ze zichzelf bedenkt,' zegt hij tegen degene die het kwam brengen.

Langzaam wordt het donker en gaan veel Entropianen slapen. Ik neem mijn plan nog even door in mijn hoofd. Oké, je gebruikt je krachten en maakt een gat in de cel. Daarna vlieg je zo snel mogelijk weg naar geen idee en dan kijk je verder...

Ik probeer zo min mogelijk geluid te maken, maar goed lukt dat niet echt. Als ik maar zo snel mogelijk weg ben, bedenk ik me. Ik vlieg weg en uiteindelijk ga ik lopen.

'WAT MOET DAT HIER?!' roept een harde stem. 'I-Ik-ke ben op de vlucht' zeg ik vol verstijving. 'Je bent een Entropiaan! Dat zie ik echt wel hoor!' roept het beledigend. 'Waar ben ik?' vraag ik. 'In het prachtige Roemas,' zegt de stem trots. 'Roemas? M-maar dat is Jenavaans gebied,' zeg ik met enige twijfel. Jenava is slecht. Dat is wat mij altijd verteld is. 'Ik moest maar weer eens gaan,' zeg ik haastig en ik wil wegrennen, maar de persoon pakt me vast en duwt me op de grond. 'Doe niet alsof ik niet zie dat jij het jongere zusje van David bent. Iedereen herkent die blauwe lok,' zegt de stem. De persoon is inmiddels bovenop me gaan zitten, waardoor ik niet kan ontsnappen. 'Eerlijk, wat doe je hier?' vraagt de stem een stuk liever. 'Ik ben ontsnapt uit Entropia en zoek een veilige plek om voor de rest van mijn leven te blijven,' zeg ik gevoelloos. 'Iets in me zegt dat ik jou kan vertrouwen. Ik ben hertog Cosmo trouwens,' zegt hij. Hij staat op en meteen wil ik ervandoor vliegen, maar hij maakt een snelle beweging waardoor ik lig en een zwaard in mijn zij krijg. 'Wil je nou veilig zijn of niet?' vraagt hij arrogant. Ik mag hem eigenlijk wel. 'Alles is beter dan Entropia denk ik,' zeg ik met twijfel. 'Waarom vertrouw je mij niet?' vraagt hij. 'Ik ben opgevoed in Entropia, wat denk je zelf?' Daarna zeg ik zachtjes: 'Jenava is niet te vertrouwen.' Blijkbaar iets te hard, want hij heeft het gehoord en begint te lachen. 'Jenava niet te vertrouwen? Heb jij Entropia gezien? Je denkt dat alleen maar omdat je in Entropia bent opgevoed.' Klinkt best logisch,' zeg ik erachteraan. Hij pakt me stevig vast bij mijn pols. 'Voor als je weer weg wil glippen. We gaan naar de koning.' Ik schrik. 'Koning?! Liever niet.' 'Je denkt iets te willen? Je bent in Jenava, Entropiaantje,' zegt hij spottend. 'Noem me niet zo,' zeg ik licht geïrriteerd. We gaan via een railway naar de hoofdstad en het duurt best lang voor we er zijn. Onderweg hebben we nog een gesprek en ik begin hem steeds meer te mogen.

We komen aan in de hoofdstad. Allemaal zand. 'Mooi hè,' zegt hij trots. 'Best wel,' zeg ik bewonderend. We lopen richting de troonzaal. Onderweg word ik vies aangekeken, maar mij maakt het niet zoveel uit wat ze van me vinden. 'Hé Cosmo, wie heb je daar en wat doe je hier?' zegt iemand. Het is koning Cemal aan zijn kroon te zien. 'Het zusje van koning David van Entropia,' antwoord hij terug. 'Oh echt? Waar heb je haar vandaan?' vraagt koning Cemal. 'Liep in Roemas rond,' antwoordt hij. 'Hoe heet je?' vraagt Cemal aan me. 'Liana,' antwoord ik kort. 'En wat doe je hier? David komt je nu toch niet met een leger terughalen?!' zegt hij nogal boos. 'DAVID GEEFT HELEMAAL NIKS OM ME JA!' schreeuw ik keihard terug. 'HIJ SLOOT ME ZELF OP IN EEN CEL!' roep ik erachteraan. Ik leg hem alles uit en begin keihard te janken. Ik wil mezelf vol op de grond laten vallen, maar Cemal slaat zijn armen rond mijn middel zodat ik niet val. Ik grijp hem vast en voel me voor het eerst weer veilig.

~maritjeee