Just at that hour in the late summer afternoon when the orange sun is already below the horizon. Kung ang ibang nilalang ay pauwi na sa kanya-kanya nila’ng bahay. Si Mairi ay papasok pa lang sa trabaho, halos mag-tatatlo’ng taon na siya sa Restobar na iyon at during summer medyo maaga pumapasok si Mairi dahil bakasyon niya naman. Alas kwatro siya pumapasok para maglinis ng restobar at para dagdag sahod na rin sa kanya. Kailangan niya mag-ipon para sa enrollment na paparating. Minsan naman tinatawagan siya ng boss nila kapag may gusto ito’ng ipagawa sa kanya sa tuwing freetime niya. Her boss was so kind to her at wala siya’ng masabi sa ipinapakita’ng kabutihan nito sa lahat ng empleyado sa Restobar.

Lumipas ang maghapon ni Mairi na lutang ang isipan. Hindi niya magawa’ng tapusin ang conversation ng isip at puso niya. Zeljko disturbing her peaceful mind. Bago ito umalis kanina ay nagsabi na babalik siya anytime. Ang tigas rin ng mukha e’. He insisted na babalik ulit sa bahay ni Mairi. Hindi na lang din umimik si Mairi dahil hindi niya naman mapipigilan si Zeljko sa gusto nito’ng gawin sa buhay niya. Hinayaan niya na lang at sabay na sila’ng lumabas ng bahay niya kanina.

“Oh my God! He’s here!,” Napalundag ang puso at nagulat si Mairi na’ng may humintong sasakyan sa harapan niya habang nag-aabang ng trysikel pauwi sa bahay. Hindi na siya nagtaka dahil nakilala niya naman kung kanino’ng sasakyan iyon. After lunch ay umuwi si Zeljko sa Imus. Tapos nandito na naman agad. Ano lang ang ginawa niya sa bahay niya? Nagpalit ng damit?

‘Hindi ko maitatanggi. Seeing him infront of me was made my heart jumps. This is the first time na may nagsundo sa akin. Ganito pala ang feeling. Different kind of excitement. It feels important. Grabe siya sa effort talaga.’ Sa isip ni Mairi habang pinagmamasdan ang lalaki na lumabas sa pintuan ng sasakyan nito. Hindi na iyon ang suot niya’ng damit kanina’ng umaga kaya sigurado na umuwi muna ito sa Imus.

“Hindi ka napapagod magbyahe huh?” She asking him habang nagbubukas ito ng pintuan para sa kanya. He just smiled.

"Gutom ako. Kain tayo." Pag-iiba niya ni Zeljko ng topic and sounds like a date to her. Naku Zeljko, you made her heart flattered everyday and everynight. Inalalayan niya si Mairi habang papasok ng sasakyan at saka umikot din siya sa driver sit.

“Let’s eat dinner. Saan mo gusto kumain?.” Zeljko break the silence inside the car.

“Sanay na sanay ka sa galaw mo ah. Lagi’ng may sinusundo dati?” Tanong ni Mairi na nagsisi rin banda’ng huli because it sounds jealous, sana lang hindi mapansin ni Zeljko.

"I've never once come to a girl workplace.” He shared to her habang nakafocus lang sa kalsada. He is a smooth driver. Mairi thinks.

“Talaga lang huh?” Pasegunda pa ng dalaga.

“Yes. This is my first time na nagsundo ako ng babae.” He stated.

“Dapat ba ako maging proud?.” She smiled sweetly to him na nilingon naman siya at gumuhit rin sa mga labi ni Zeljko ang kasiyahan na nararamdaman.

“Ay wait! Do I look like a woman now? Sabi mo dati I'm so young for my age.” Mairi recalled at hindi nakaligtas sa mga mata niya ang malawak na ngiti nito ngunit hindi nagsalita.

“Ayiee, I'm a woman not a kid like before. Hmmn.” She teased him but Mairi surprised when Zeljko stop the car, unlock her seatbelt and pulled her to him. Mairi can't move. He kissed her on her sweet and teasing lips. A hungrily kiss of a man who longing for her everyday but he is controlling his feelings kaya pinakawalan niya agad ang mga labi ng dalaga na nagulat sa ginawa niya.

“Kanina ka pa. I'm surprised for myself by how totally out of control I am. Pero kanina lang iyon. Now I told you. I can't control myself infront of you. So, I’m begging you woman, don't tease me anymore.” Zeljko make an statement for his feelings.

“I take full responsibility. Sorry for teasing you. Sorry  ’bout that but I don’t want to apologize.” Mairi smirk and it made Zeljko laughed. Umayos ito ng upo at napasipol pa dahil sa tinuran ng dalaga.

“You make my heart melt! Hahahah bilis mo gumanti. You’re unpredictable. Wooah. I don’t know what to do with you.” Iiling-iling pa ito na pinaandar ang sasakyan.

“Mas lalo ako’ng nagutom.” Zeljko whispered to himself pero dinig naman ni Mairi. Ilang sandali pa ng katahimikan na’ng, iliko ni Zeljko ang sasakyan sa drive-thru ng Mcdo. Hindi na lang kumontra si Mairi dahil bigla rin siya’ng nagutom ng maamoy ang fried chicken ng McDo. Alam niya na kung saan papunta ang sasakyan na ito.

A few minutes later. Zeljko stop the car in front of Mairi’s house. She expected it dahil wala naman sila pwedi’ng puntahan after dumaan sa Drive-thru ng McDo. Binuksan ang pinto ng sasakyan, bumaba siya at umikot papunta sa gawi ng dalaga, nabuksan niya na ang pinto habang tinatanggal naman ni Mairi ang seatbelt then bumaba si Mairi at naglakad patungo sa main gate ng apartment niya. Naiwan si Zeljko para kunin ang pagkain at umikot pa sa likod ng sasakyan, may kinuha doon.

Nauna’ng umakyat si Mairi sa bahay pero sa halip na buksan niya ang pinto ay pumunta siya sa kantong bahagi ng corridor, wala’ng roof, doon niya sinasampay ang mga nilalabhan niya. For the first time naisipan niya’ng tingalain ang halfmoon sa visible na kalangitan. Stressfree. Bakit para’ng ang gaan ng pakiramdam niya sa mga oras na ito. She's not tired, not sleepy, feeling safe and happy.

“Are you admiring him from a distant? Looks nice. Kanina madilim ang kalangitan e’ now it begins to take on light” Sumandig rin sa railings si Zeljko at tumingala sa buwan, napabuntong-hininga ng malalim si Mairi.

“It’s been a year since last na pagmasdan ko ang buwan. Masyado pala ako naging busy,” She sighed but calm.

“Sometimes all you have to do is to give yourself a time to do nothing. Just sit or stand, hayaan mo na magpahinga ka naman kahit ilang minuto lang” He smiled. He is such a nice person.

“May naalala lang din ako kaya hindi ko mapigilan na tumingala sa kanya” Kinikilig sa sarili’ng ala-ala.

“A good memories or bad” He’s curious.

“Hindi naman masyado’ng masama. Because you saved me” Nagpakawala ng malalim na buntong-hininga si Mairi.

“Ah that night. You need to forget the bad details just remember the good scene like when we--” Zeljko suggested. Na nilingon niya ito at tinaasan na’ng kilay kaya hindi naituloy ang sasabihin.

“Subukan mo’ng sabihin” Pagbabanta ni Mairi pero deep inside ay kinikilig naman siya. She’s remember the kissing scene and how she’s acting thirsty and curious.

“Opps! Sorry-- hindi na. Throw away the worst scenario we don’t need that.  Always think about yourself. Rest and enjoy the thing surround by you” He added. Ilang minuto pa sila naglagi para tingalain ang maliwanag ng buwan ng makarinig sila’ng tunog ng tiyan. Nagkatinginan sila sabay tawa dahil pareho sila nagtaka kung kanino ’yon.

“Let’s get inside, malamig dito” Zeljko suggested na akala mo ay sa kanya ang bahay. Wala’ng atubiling sumunod na lang si Mairi at binuksan ang pinto. Pumasok sila sa loob binuksan ni Mairi ang ilaw sa sala habang nakasunod naman si Zeljko sa kanya na may dala-dala’ng plastic bag. Diritso ito sa kusina para ilapag ang dala sa mesa. Si Mairi pumasok sa kwarto niya para magpalit ng pambahay na damit.

“Foods is ready tara kain tayo” Yaya ni Zeljko kay Mairi na naka pj's na na’ng lumabas. Inaayos niya na ang pagkain sa mesa. He even made a milk for her dahil malamig na ang pagkain kaya naisipan niya na ipagtimpla ito ng gatas. Pasalampak naman na naupo si Mairi sa harapan ng pagkain.

“Stop doing this, hindi ako sanay na may nag-hahanda ng pagkain para sa akin” She warned him.

“I told you it’s okay dahil nandito lang ako if you let me stay.” Napakurap-kurap si Mairi dahil sa narinig, hindi niya tuloy alam kung kinikilig siya or pinanghihinaan lang. She hate the idea na araw-araw niya makikita ang lalaki’ng ito.

“Eat.” Tanging nasambit ni Mairi at sinimulan agad kaininin ang take-out nila from McDo. Hindi siya makatingin sa lalaki, kanina pa siya pinapakilig na’ng moko’ng na ito eh. Una ang sunduin siya sa trabaho tapos ihatid siya sa bahay, ngayon samahan siya’ng kumain at sabihin na hindi siya mawawala sa tabi ni Mairi? Whooah. Level-up ang kilig. Pero ayaw niya’ng ipahalata sa lalaki na apektado siya sa mga moves nito. After she finished the food she’s rushing to go to her room and said “Goodnight”.

“Hey? Are you okay?” Habol na tanong ni Zeljko na pinagmamasdan lang si Mairi. Hindi siya sinagot at tuloy-tuloy na pumasok sa kwarto at ipininid ang pinto. Tapos na rin naman siya kumain kaya nilinis niya na ang mesa at itinapon sa trashcan ang pinaglagyan ng pagkain. Nag-aalala tuloy siya sa dalaga, may nasabi ba siya na hindi nito nagustuhan? He try to remember everything he said pero wala naman masama doon kaya sinundan niya ito at kumatok sa pinto.

“Mairi? What’s wrong?” He asked in a worried tone. Wala’ng sumasagot kaya sinubukan niya pihitin ang doorknob at bukas naman iyon. Iniawang lang ni Zeljko ang pinto at sinilip si Mairi, nakita niya ito’ng nakahiga na at nakatalukbong ng kumot, madilim ngunit aninag naman dahil maliwanag ang buwan.

“What’s wrong? Bakit ka nagmamadali? May nagawa ba ako’ng mali?” He questioned her habang nasa may pintuan lang siya. Wala’ng sumasagot. “Pwede ba ako’ng pumasok? Are you sick?.” Tanong niya ulit habang nilakihan ang awang ng pinto.

“No don’t. Close the door. If you’re done pwedi mo na ako’ng iwan. I’m going to sleep” Mahinang saad ni Mairi na nananatili pa rin sa ilalim ng kumot.

“I’m worried okay. What’s happening? Bigla ka na lang nagkakaganyan? Can we talk? Hindi ako aalis hangga’t ganyan ka.” Si Zeljko.

“Please leave” She murmured.

“Why?” Wala’ng tanong na pumasok na ang binata sa kwarto, he wants to make sure na okay lang ang dalaga kaya kinapa niya ang switch ng ilaw at pumasok, humakbang siya palapit sa higaan nito at sinalubong siya ng pambabae’ng amoy and he was affected by it para tuloy kinakain ang katinuan niya but this girl was not just a woman katulad na’ng nakikilala niya sa mga bar. He sincerely cared for her.

“Mairi..” He called her in a low tone at dahan-dahan niya’ng inalis ang kumot na nakatakip sa dalaga, sabog ang wavy hair sa mukha at pinagpapawisan pa. Sinalat niya ang noo at leeg. Tama ang hinala niya. She’s sick.

“Damn it. Bakit hindi mo sinasabi na masama ang pakiramdam mo.” He’s cursing.

“I can handle my self. I’m okay. Umuwi ka na. May trabaho ka pa bukas” Pinagtatabuyan niya ang binata, sabay hila ng kumot at nagtalukbong ulit while Zeljko searching a towel.

“Nasaan ang damitan mo? Magpalit ka dahil basa’ng-basa na na’ng pawis ang damit mo.” Nagtatanong siya pero siya na rin ang nagbukas ng mga drawer para maghanap ng shirts and he found a large white shirt for her.

“Lalabas ako, bibili ako ng gamot. Change your shirt” utos nito sa dalaga habang inilapag ang shirt sa katabi and he hurriedly went outside. Naghanap si Zeljko ng gamot sa medicine cabinet na nakita niya sa kusina and when he open it nahiya siya sa sarili dahil tumambad sa kanya ang ilang pack ng pad, he smiled then he search for medicine na pwede’ng inumin ni Mairi. Nakakuha naman siya at mabilis ang kilos na kumuha ng maiinom na tubig at bumalik sa kwarto. Wala’ng katok na binuksan ang pinto at agad na pumasok, nadatnan niya ang dalaga na dahan-dahang hinuhubad ang pang itaas na suot.  He saw her pink brassiere kaya automatic siya’ng napatalikod. Nang-init ang pisngi, ipinilig ang ulo but Mairi need help. ‘Damn Zeljko control yourself’ his mind whispered.

Z