“Good morning, sleepy heads.” Isang anyo’ng tao ang bumati kay Mairi pagbungad niya ng kusina. Kaya pala may naamoy siya’ng masarap dahil may nagluluto sa loob ng bahay niya. Akala niya sa kapitbahay lang. He greeted her while putting two empty plates in the table. Mayroon na rin nakahain na kanin at ulam. He is so handsome wearing the pink apron. Mairi laughed and smiled.

“Wtf! Nananaginip pa ako!.” Nagulat si Mairi sa nakita. Napaatras siya at nayakap ang sarili sabay takbo pabalik ng kanyang kwarto. Wala siya’ng suot na bra, tanging malaking shirt lang ang suot niya at panty, buti mahaba ito kaya hindi kita ang hita niya. Nang-iinit ang mukha ng dalaga habang nagsusuot ng shorts at bra.

“Ano ba’ng ginagawa niya sa bahay ko.” Nagmamaktol si Mairi habang kinakausap ang salamin at sinisipat ang sarili, bigla tuloy naging self-conscious siya. Kailangan niya magtoothbrush at maghilamos kaya kumuha siya ng towel at lumabas ng kwarto.

Zeljko take a glance on her while in hurried going to the bathroom, he can’t take himself but to smile. Alam niya na nagulat si Mairi at nahiya ito sa kanya. Finally his dream came true ang makita ang dalaga sa umaga, wala naman nagbago. Maganda pa rin si Mairi. Natatawa lang siya sa itsura nito kanina habang humikab at kumakamot sa ulo. She's absolutely fantastic in the morning.

A few minutes later. Lumabas si Mairi na nagpupunas ng mukha at braso. Nakapag-ayos na ng sarili, nakapagsuklay na rin. Nakapamewang ito na lumapit sa mesa. “What are you doing in my kitchen?.” Taas kilay na tanong nito kay Zeljko.

“Cooking for breakfast? Gutom na ako e’ tanghali ka pala nagigising tuwing linggo.” He replied habang nagsasalin ng mainit na tubig sa tasa.

“What I mean is. Bakit ka nandito? Diba sabi ko pagkatapos mo magkape umuwi ka na and lock the door.” Sabi niya habang pinapasadahan ang nasa mesa. A rice, pork tocino and fried egg. Bigla tuloy kumalam ang tiyan niya. Buti hindi malakas dahil mapapahiya ulit siya.

“I lock the door.” He shortly replied.

“Seriously, hindi ako nakikipagbiruan.” Walang emosyon na sambit ni Mairi.

“I’m sorry. It’s around 2 a.m na’ng matapos ko ang iniinom ko’ng kape. Tinamad na ako magdrive. I’m doze off kaya kinuha ko na lang ang kumot ko sa sasakyan at bumalik dito. Imus pa uuwian ko. Tapos mamaya papasok ako sa trabaho kaya makikiligo na lang ako.”  He explained. Naunawaan naman ni Mairi ang nais nito’ng ipahiwatig kaya hindi na lang siya umimik pa. Ibinaling na lang sa mga pagkain na nasa mesa ang atensyon niya.

“Let’s eat.” Excited na saad ni Zeljko.

“Wala naman ako’ng stocks na tocino and egg. Saan ka kumuha na'ng mga ’yan.? Mamaya pa ako’ng hapon mag-grocery e.” She questioning him.

“I’m an early bird kaya maaga ako’ng naghanap ng grocery store.” He stated at napansin niya pa ang nakapatong na ecobag na may laman sa ibabaw ng counter. Then she remembered Jurius. Same personality. How gentleman naman pero she's a little ashamed.

“And what’s that?.” Tinuro ni Mairi ng nguso niya ang ecobag na nasa counter.

“A grocery. Foods. It's yours.” He shortly replied.

“I feel shame. Please don’t do this again.” Nahihiya’ng pakiusap ni Mairi.

“It’s not all yours. I bought it because I’m so hungry. Not a big deal, h’wag ka nga mag-isip na’ng kung anu-ano, ’lika na kumain na tayo.” She couldn’t believe this is really happening, this is her first time na may naghihintay na sa kanya’ng pagkain pagkagising niya ng umaga.

“Thank you.” Nakatayo siya ng iabot sa kanya ni Zeljko ang kape. Inilapag niya sa mesa at kinuha ang isang upuan sa study table niya. Isa lang kase ang upuan sa hapag-kainan. Hindi nakakapagtaka dahil mag-isa lang naman siya sa buhay.

“Ako na.” Kinuha ni Mairi ang sandok ng akmang lalagyan siya ni Zeljko ng pagkain sa kanya’ng pinggan. “I can feed my self.” She added with undefined feelings. She feel something strange and thinking crazy things but she ignore it.

“Thank you for this. First time ko na may makasama’ng kumain na’ng almusal.” She needs to be thankful also. Napatigil naman si Zeljko kumuha ng rice niya at napatuon ang mata sa dalaga. Seryuso ito. Akala niya kase nagbibiro lang. Why he felt a little guilt.

“Wow! How lucky I am today. Buti na lang nakitulog ako dito sa bahay mo. Swerte ko dahil ako ang kasama mo. First time is memorable.” He smiled. Nakayuko si Mairi. “Don’t worry. I feel you dahil matagal na rin naman ako’ng wala’ng kasama kumain sa bahay.” He added with empathy. He feel sad knowing her situation but he need to divert the mood.

“It’s okay. Kain na.” Nakayuko’ng saad ni Mairi but she couldn’t resist her feelings. Why she's feeling weak now, she can't control her sadness, she can’t hide her feelings in front of this man.

“What’s problem? Why are you.. Hey.. bakit ka umiiyak.” Zeljko heard her sobbing na kitang-kita rin na gumagalaw ang balikat nito. Bigla tuloy siya’ng nagpanic. Naawa siya sa itsura nito kaya walang sinayang na minuto, tumayo siya at lumapit sa dalaga. Pinunasan ang mga luha nito gamit ang likod ng kamay niya, lumuhod si Zeljko at ’tsaka niyakap ng mahigpit ang dalaga. Nakaupo ito habang nakayuko kaya kita niya ang mga luha na nag-uunahang malaglag sa kanya’ng pisngi.

He can’t control his feelings kaya bahala na si batman kung masampal man siya ng dalaga. He wants to do it para iparamdam na hindi naman siya nag-iisa. Hindi na siya mag-iisa.

“It’s okay. Iyak ka lang.” He said while tapping her shoulder. Hindi niya magawang ipulupot ang mga braso niya sa likod ni Mairi dahil nag-aalinlangan siya. Hikbi lang ang tugon ni Mairi.

“Nandito na ako. I told you kagabi. If you need me. I'm always here. Count on me.” Hindi mapigilan ni Mairi ang mapaluha ulit, bakit ba siya nagiging emotional. This is not a Mairi infront of this man, she's brave and fearless pero bakit bigla na lang nanlumo ang tuhod niya. Maybe, because she's a good person and she feel his sincerity, she feel his.. “Oh my God! What’s that.” Bigla tuloy siya napakalas sa pagkakayakap nito. Umayos si Mairi ng upo at napahigop ng kape.

“Malamig na ang kape.” Sarap sa pakiramdam na nailabas mo ang mapapait na luha, gumaan rin ng konte ang pakiramdam ni Mairi. “I’m sorry.” Bulalas ni Mairi, humihingi ng paumanhin sa binata dahil sa kadramahan niya.

“Don’t be sorry. I understand.” Bumalik na rin sa upuan si Zeljko at pinagpatuloy ang pagkuha ng pagkain. Hindi niya maiwasan na huwag mag-alala para sa dalaga. Sobrang bigat ng pinapasan ni Mairi. Paano niya kaya ito nakakaya ng mag-isa? Akala niya noong una ay matapang talaga ito but now she let him know her weaknesses. Mas lalo tuloy lumalim ang nararamdaman niya para sa dalaga.

“That so kind of you. I didn’t expect na mangyayari ang ganito. Gigising ako na may nakahain na’ng pqgkain sa mesa.” Puno ng pasasalamat ang tono ng salita ni Mairi.

“I love to do this. Kahit araw-araw pa ’yan.” He suggested or insisted or begged.

“After this breakfast umalis kana. Madami ako’ng gagawin e’ hindi ako sanay na may kasama. I hope you understand naman. Right?.” Mairi wants to hide her kilig feelings towards Zeljko. Pero totoo naman talaga na madami siya gagawin e’ maglilinis, maglalaba and so on.

“Allow me to stay. Kahit after lunch lang.” Pakiusap ng lalaki. Wala ba siya’ng pasok sa trabaho at sa bahay siya ni Mairi manggugulo.

“No.” Iiling-iling si Mairi at sinimangutan niya pa si Zeljko na senyales na hindi siya pumapayag.

“Please.. I promise to behave.” He smiled. “Do all your chores ako na ang bahala magluto for lunch.” He convincing her.

“Hindi ka pa nga tapos kumain, iniisip mo na naman ang tanghalian. Bilisan mo na maghuhugas ako e’ tapos maglalaba pa.” Mairi ordered him and sounds she also wants him to stay. Umaga naman tsaka wala naman nakikialam sa buhay niya at isa pa wala naman pakialam sa kanya ang mga kapit-bahay niya.

“I’ll do the dishes. Maglaba ka na lang. Ako na bahala sa kusina mo.” He requested.

“Mahirap ba maging lawyer?.” Mairi ask him with curiousity. She's done eating breakfast inuubos na lang ang kape sa mug.

“It’s hard if that's not your passion. But if you love your work it’s light and easy.” He answered.

“I mean, dapat daw matalas ang memorization mo and magaling ka sa english?. I watch a lot of movies na sobra’ng galing and defense nila tapos straight english pa.” She questioning him again.

“Off course not. You don’t have to speak in good english to be intelligent or to defend your clients. I don’t care about linguistic rules what matters is what the person is trying to convey as ideas and thoughts.” He explained.

“Luh! You're talking to the prosecutor, judge and  jury , you need to express and explain every details, therefore you need to be clear, say it in good language so that those you interact ay hindi ma-misinterpret kung ano man ang gusto mo ipaliwanag.” Mairi disagree him. Inilapag ang tasa ng kape at tumayo para pumunta sa kwarto niya. She collect all of her dirty close at tinungo ang bathroom, malaki ito kaya doon siya naglalaba at sa harap ng bahay naman nagsasampay.

“In our society there is a perception that one’s ability to use language is a determiner of one’s intelligence. Pero sa linya ng trabaho ko. Kung sino ang magaling magpaliwanag kahit hindi straight english at may bitbit na self confidence at determination na manalo ay siya ang panalo. If it get’s the mind working then I think that’s ok.” He explained.

“Ilan na ang kaso na naipanalo mo?.” Mairi asked without hesitation while she's putting the water into basin with her clothes.

“A lot. Maybe 20 or less.” Mairi surprised. “Wow.” She yelled. Zeljko answered but no signs of being proud to his achievements.

“Proud of you! You're a good lawyer.” She giggled.

“A good lawyer doesn’t define on how many number of cases won. Laymen hate that idea. It must be stop the preconceived judgement on the practice of law.” He expressed his against feeling to those people who easily judge the laymen.

“kalma lang naman. Ako lang ang kausap mo. I don’t know about everything connected in a lawyer. Just asking.” She explained.

“At hindi lang naman sa loob ng courtroom kailangan mo ipakita ang galing mo e’. There are a lot of things na ginagawa ng lawyer sa labas ng courtroom. Undocumented kaya kahit wala ka pa’ng naipanalo na kaso ay sigurado’ng magaling kana. And me as a public lawyer halos naman mga mahihirap ang nahahawakan ko’ng kaso, hindi nakapagtapos ng pag-aaral. So I don’t need to speak fluently english dahil baka hindi lang kami magkaintindihan.” He explained sprightly. Obviously he loves his work diligently.

“Thank you for defending people like me. No money, no wealth at walang panlaban sa mga mayayaman at sa mga dikit sa batas. I’m happy that I met you. Maybe soon maging client mo ako.” Mairi was joking but sounds serious.

“Count on me. Ipapanalo kita always. No matter what. Basta ipanalo mo rin ako.” He smiled widely while Mairi smirking.

“Ipanalo naman saan?” Mairi glanced on Zeljko.

“Sa puso mo.” Wala’ng alinlangan na saad ni Zeljko habang tinapunan naman siya ni Mairi ng nakakamatay na tingin.

“What are you talking. Hindi kita maintindihan. Pinagsasabi mo. Maglalaba na nga lang ako.” Inis na saad ni Mairi na isinara pa ang pintuan ng bathroom but deep inside kinikilig siya dahil sa sinasabi ng gwapo’ng lalaki na nasa loob ng pamamahay niya.

Z