Μάριος pov

Η ώρα πήγε 2 το μεσημέρι. Ανοίγω τα μάτια μου και κατεβαίνω τις σκάλες της κουκέτας. Η Κατερίνα είχε ξυπνήσει γιατί δεν ήταν στο κρεβάτι της. Φασαρία ακούγεται στο σαλόνι. Ανοίγω την πόρτα και βλέπω τον Σταύρο, τον αδερφό της Κατερίνας. Είναι κολλητός με τον Ραφαήλ, τον δικό μου αδερφό.

-Τι έγινε Σταύρο; Πως και μας θυμηθήκατε;

Λέω και γελάμε.

-Είπα να έρθω να δω την αδερφή μου λίγο. Σε πειράζει να την πάρω για λίγες ώρες;

-Όχι φυσικά, όλη δικιά σου. Ο Ραφαήλ;

Λέω αυτό το όνομα και τα μάτια της Κατερίνας βουρκώνουν.

-Θα έρθει αύριο, μεθαύριο...

Τέλεια έρχεται ο αδερφός μου. Θα αναστατώσει πολύ την Κατερίνα και δεν θέλω. Πρέπει να της τα βρω με τον Αλέξη οπωσδήποτε. Βγαίνω στο μπαλκόνι και ανάβω ένα τσιγάρο. Όπου να'ναι θα έρθει η μικρή μου αδερφή και η μάνα μου δεν πρέπει να το καταλάβει. Ο Ραφαήλ έχει πληγώσει την Κατερίνα πολλές φορές και θα το ξανά κάνει. Παίζει μαζί της.

Κατερίνας pov

Αφού φάγαμε κάτι, ο Σταύρος μου είπε ότι ήταν κουρασμένος από την διαδρομή και κλείστηκε στο δωμάτιο του. Εγώ άνοιξα το κινητό μου. Ξαφνικά η πόρτα χτυπάει. Περιμένοντας να είναι ο Μάριος, στην πόρτα εμφανίζεται ο Ραφαήλ.

-Που είναι ο αδερφός σου;

Με ρωτάει απότομα. Ούτε καν τον ενδιαφέρω πια φαίνεται..

-Κοιμάται θες να του πω κάτι;

-Όχι...

-Θες να περάσεις να τον περιμένεις;

Τον ρωτάω και του δείχνω το σπίτι.

-Και θα μείνω μαζί σου;

-Γιατί τι έχω;

-Κατερίνα..

Λέει και μπαίνει μέσα κλείνοντας την πόρτα. Με κρατάει από τους ώμους και με ακουμπάει στην κλειστή πόρτα.

-Προσπαθώ να σε ξεπεράσω, το καταλαβαίνεις; Αν μάθει ο αδερφός μου ότι σε είδα, θα με σκοτώσει.. Επίσης ο αδερφός σου δεν ξέρει τίποτα...

-Γιατί να με ξεπεράσεις ενώ θέλω να είμαστε μαζί;

-Συνέχεια σε πληγώνω...

Δεν μιλάω. Τον βλέπω που κοιτάει τα χείλη μου.

-Γιατί δεν το κάνεις; Ξέρω ότι το θες..

Λέω και τα χείλη μας ενώνονται. Είχα καιρό να νιώσω αυτό το συναίσθημα. Ο Ραφαήλ με φιλάει παθιασμένα. Τα χείλη του, ταξιδεύουν στον λαιμό μου και το ένα χέρι του, χαϊδεύει απαλά το στήθος μου.

-Γιατί φοβάμαι ότι δεν θα σταματήσω..

Ψιθυρίζει στο αυτί μου. Η φωνή του ακούγεται τόσο τέλεια, που σχεδόν με ανατριχιάζει. Ξαφνικά ο Σταύρος εμφανίζεται δίπλα μας και τραβάει τον Ραφαήλ από εμένα.

-Μπορείτε να μου εξηγήσετε, για ποιο λόγο ο κολλητός μου φασώνεται με την αδερφή μου; Και μάλιστα με τόσο πάθος;

Κανείς από τους δύο δεν μιλάει και κοιτάμε το πάτωμα. Ο αδερφός μου βγάζει ένα τσιγάρο. Το ανάβει και μας κοιτάει.

-Σταύρο μην νευριάζεις...

-Απλά εξηγήστε μου...

-Με την Κατερίνα τα είχαμε πέρσυ το καλοκαίρι....Αλλά...

-Αλλά...;

-Είναι μικρή και εγώ ήθελα να κάνω και κάτι άλλο...

-Τι έκανες στην αδερφή μου;

Ρωτάει ο Σταύρος νευριασμένος.

-Τίποτα...Πήγα με άλλη...Η Κατερίνα πληγώθηκε και χωρίσαμε

-Κατερίνα πήγαινε λίγο στον Μάριο

Λέει ο Σταύρος και κοιτάει τον Ραφαήλ.

-Δεν φεύγω..Ό, τι πεις θα το πεις εδώ..

-Κατερίνα στον Μάριο τώρα

Φωνάζει ο Σταύρος και υπακούω. Δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου. Όταν ο Μάριος ανοίγει πέφτω στην αγκαλιά του. Με παίρνει και πηγαίνουμε στο δωμάτιο.

-Τι έγινε;

-Ο Ραφαήλ...

-Ωχ...

-Ήρθε.. Και φασωθήκαμε...

-Και που είναι τώρα; Και εσύ γιατί κλαις;

-Μας έπιασε ο αδερφός μου...

-Πωωω..

-Και με έδιωξε για να μιλήσουν

Ο Μάριος σκουπίζει τα μάτια μου και με παίρνει αγκαλιά. Νευρίασε που ο Ραφαήλ με πλησίασε. Ευτυχώς δεν μου είπε κάτι. Σε λίγη ώρα, οι φωνές του Σταύρου και του Ραφαήλ ακούγονται σε όλη την πολυκατοικία. Γιατί τσακώνονται τόσο πολύ; Η πόρτα του διαμερίσματος μου ανοίγει και κλείνει με δύναμη. Κάποιος κατεβαίνει γρήγορα τις σκάλες.

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.