Κατερίνας pov

Αφού αναζητώ λίγο τον Ραφαήλ, σκέφτομαι να τον πάρω τηλέφωνο. Πατάω ξανά το πλήκτρο για να το ενεργοποιήσω αλλά δεν υπάρχει μπαταρία ούτε για δείγμα. Βρίσκω έναν φορτιστή στην κουζίνα και βάζω το κινητό μου να φορτίσει. Ο Ραφαήλ πουθενά. Εξερευνώ το υπόλοιπο σπίτι μήπως είναι κάπου αλλά τίποτα. Δεν θέλω να τον κατηγορήσω για κάτι. Δηλαδή εγώ δεν θα το κάνω. Οι υπόλοιποι δεν ξέρω. Ενεργοποιώ το κινητό και αρχίζουν οι ειδοποιήσεις.

248 κλήσεις Αλέξης💋
150 κλήσεις Μάριος
98 κλήσεις Σταυρούκος
5 κλήσεις Βασιλική👊

Τα αγνοώ πλήρως και ψάχνω στις επαφές μου το τηλέφωνο του Ραφαήλ. Αφού τον βρίσκω τον καλώ. Το τηλέφωνο χτυπάει τρεις φορές:

Ραφαήλ: Κατερίνα...τι θες;

Εγώ: Που είσαι έχω ψάξει όλο το σπίτι;

Ραφαήλ: Κάπου μακριά από το εξοχικό

Εγώ: Ξέρεις ότι αν πάρω τηλέφωνο θα ψάξουν να σε βρουν;

Ραφαήλ: Το σκέφτηκα....τέλος πάντων Κατερίνα..κάνε ό, τι θες...δεν με νοιάζει

Εγώ: Ραφαήλ είσαι καλά;

Ραφαήλ: Νοιάζεσαι; Τράβα βρες τον μαλάκα που σου συμπεριφέρεται καλά και μην με βασανίζεις απλά φύγε.

Η κλήση τερματίστηκε.

Αφού έτσι θέλει θα πάρω τηλέφωνο τον Μάριο. Χτυπάει αρκετές φορές και επιτέλους απαντάει.

Μάριος: Το σπιτάκι σου μέσα Κατερίνα. Που είσαι τόσες μέρες ανησυχούσαμε;

Εγώ: Θα τα πούμε από κοντά Μάριε απλά ελάτε να με πάρετε και μην πεις τίποτα στον Αλέξη

Μάριος: Ωραία άλλα που είσαι πανέξυπνο;

Εγώ: Στο εξοχικό σου

Μάριος: Νομίζω κατάλαβα. Έρχομαι.

Κλείνουμε το τηλέφωνο και βολεύομαι στον καναπέ. Σε μιάμιση ώρα ο Μάριος θα είναι εδώ. Τα μάτια μου πέφτουν σε κάτι φωτογραφίες. Ο Μάριος και ο Ραφαήλ μικρά. Χαζεύω λίγο τον Ραφαήλ. Δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ανοίγω ένα ντουλάπι και βλέπω άλμπουμ παλιών φωτογραφιών. Τραβάω ένα και κάθομαι στον καναπέ. Χαζεύοντας στις φωτογραφίες το βλέμμα μου πέφτει πάνω σε μία που είμαι εγώ, ο αδερφός μου, ο Μάριος και ο Ραφαήλ. Όλοι μαζί, χωρίς να είμαστε τσακωμένοι. Ποιον Αλέξη και βλακείες, εγώ τον Ραφαήλ θέλω. Ανοίγω το κινητό μου και καλώ το νούμερο του Ραφαήλ.

"Ο συνδρομητής που καλέσατε έχει το τηλέφωνο του απενεργοποιημένο. Θα ειδοποιηθεί για την κλήση σας όταν θα είναι διαθέσιμος"

Το κλείνω και τον ξαναπαίρνω, αλλά πάλι το ίδιο. Που είναι; Η πόρτα χτυπάει και τρέχω να ανοίξω, λογικά είναι ο Μάριος και ο Σταύρος. Αλλά πριν από λίγο ξεκίνησαν δεν μπορεί να είναι αυτοί.

-Κατερίνα...άνοιξε σε παρακαλώ

Ακούγεται η φωνή του Ραφαήλ έξω από την πόρτα. Ανοίγω και ο Ραφαήλ κλείνει την πόρτα. Με αγκαλιάζει σφιχτά σε σημείο που δεν μπορώ να αναπνεύσω και με κοιτάει με βουρκωμένα μάτια.

-Κατερίνα γιατί δεν μπορώ να σε αφήσω γαμώτο γιατί;

Δάκρυα κυλάνε από τα μάτια του και η αγκαλιά του ανοίγει.

-Κατερίνα πες μου ότι και εσύ νιώθεις κάτι για μένα σε παρακαλώ μην μου το κάνεις αυτό

Ακουμπάω τον ώμο του και εκείνος πιάνει το χέρι μου.

-Γιατί δεν μιλάς Κατερίνα; Η σιωπή σου με σκοτώνει

-Ραφαήλ δεν μπορούμε να είμαστε μαζί...

-Αν είναι εξαιτίας του αδερφού σου, θα του μιλήσουμε θα τα καταφέρουμε

-Δεν είναι αυτό..

-Τότε τι είναι μωράκι μου;

Λέει και με τραβάει κοντά του. Τα χείλη μας ενώνονται και πολλές πεταλούδες κάνουν εμφάνιση στο στομάχι μου.

-Σίγουρα θα θες παραπάνω πράγματα που δεν μπορώ να σου προσφέρω...

-Ο μαλάκας  σε έχει ακουμπήσει;

-Μην τον ξαναπείς μαλάκα και όχι δεν ακόμα αν και μου το ζήτησε

Ο Ραφαήλ πηγαίνει δυο βόλτες πάνω κάτω το σαλόνι σκεφτικός. Ύστερα στέκεται μπροστά μου και με κοιτάει στα μάτια.

-Κατερίνα με αγαπάς;

-Σου είπα ότι δεν μπορούμε να είμαστε μαζί

-Απλά απάντησε μου

-Ναι Ραφαήλ σε αγαπάω

-Παράτα τον Αλέξη, θα σεβαστώ ότι δεν θέλεις και όταν θα είσαι έτοιμη θα μου πεις

-Ραφαήλ όχι

-Κατερίνα θέλω να είμαστε μαζί θα το δεχτώ και θα το σεβαστώ

-Ραφαήλ είσαι τρελός;

-Για σένα είμαι ναι

-Τι λες ρε Ραφαήλ σύνελθε

Η πόρτα ανοίγει και ο Μάριος μπαίνει στο σπίτι.

-Διακόπτω κάτι;

-Όχι Μάριε απλά μάζεψε τον αδερφό σου

-Ραφαήλ άσε την κοπέλα ήσυχη

-Δεν την αφήνω Μάριε γιατί την αγαπάω πολύ

-Κατερίνα θες να φύγουμε;

-Ναι Μάριε πάμε

-Κατερίνα σε παρακαλώ

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και ο Σταύρος καθόταν σιωπηλός στη θέση του συνοδηγού.

-Μου χρωστάς κάτι εξηγήσεις

~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.