Παρτ 12
Κατερίνας pov
Το ξυπνητήρι χτυπάει. Σηκώνομαι αργά από το κρεβάτι και κοιτάω γύρω μου. Πάω στην κουζίνα και ετοιμάζω να πιω μια ζεστή σοκολάτα. Τρέχω στο μπάνιο και πλένω τα δόντια μου και μετά τρέχοντας ανοίγω την ντουλάπα να δω τι θα βάλω και φεύγω να χτυπήσω στον Μάριο.
-Καλημέρα sunshine
Μου λέει ο Μάριος και με αγκαλιάζει.
-Άντε βρε το καλύτερο παιδί μας πήρες
-Τι εννοείς;
-Για τον Αλέξη γιατί δεν μου είπες τίποτα;
-Πότε το έμαθες;
-Μου το είπε ο Αλέξης
-Ναι τα έχουμε απλά με όλα αυτά τα ξέχασα
Αφού φτάσαμε στο σχολείο βρήκα την Βασιλική που καθόταν σε κάτι πεζούλια και την πλησίασα. Μόλις με είδε σηκώθηκε και έφυγε χωρίς καν να μου μιλήσει. Τρέχω και μπαίνω μπροστά της.
-Τι έγινε πάλι;
Φυσικά με έγραψε λίγο στα παλιά της τα Adidas και έμεινα μόνη μου. Lonely, I feel so lonely, I have nobody... Δυο αρκετά κρύα χέρια μου κλείνουν τα μάτια. Πάει γυρεύοντας όποιος και αν είναι να φάει καμιά. Βγάζει τα χέρια και επιτέλους είδα ποιος ήταν ο ηλίθιος.
-Έλα ρε Αλέξη πρωί πρωί
Μου δίνει ένα φιλί και οι παρέες που καθόντουσαν γύρω γύρω μας κοίταζαν περίεργα. Όλοι η χαζοπαρέα μας πλησιάζει. Ο Μάριος, ο Γιάννης και ο Μάρκος άρχισαν να κάνουν αστεία. Έτοιμη είμαι να τους σκοτώσω και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχονται και οι άλλες οι ηλίθιες, ψωνάρες. Ούτε καν θυμάμαι τα ονόματα τους. Και αφού μας λένε συγχαρητήρια και ότι τους πήρα το καλύτερο παιδί, ούτε που να είχαμε παντρευτεί, αρχίζουν το κουτσομπολιό με τα αγόρια. Πάλι καλά που του είπα να μην πούμε τίποτα. Επιτέλους χτυπάει το κουδούνι και μαζευόμαστε για προσευχή. Ανεβαίνουμε στις τάξεις και παίρνω την θέση μου δίπλα στην Βασιλική, οι οποία μόλις κάθισα γύρισε το κεφάλι της από την άλλη.
-Τι σου έκανα και με αποφεύγεις;
-Γιατί τα έφτιαξες με τον Αλέξη;
-Γιατί με αγαπάει και τον αγαπάω...
Ο καθηγητής μπαίνει στην τάξη και σταματάμε να μιλάμε. Μαθηματικά βαρετά. Το κουδούνι χτυπάει και η Βασιλική βγαίνει όσο πιο γρήγορα μπορεί. Κατάλαβα δεν πρόκειται να μιλήσουμε ποτέ. Βγάζω το βιβλίο της ιστορίας να διαβάσω και η Ναταλία, μια από αυτές τις ηλίθιες κοπέλες, έρχεται και κάθεται δίπλα μου. Θα την βρίσω δεν υπάρχει περίπτωση.
-Τι διαβάζεις;
-Ιστορία για την επόμενη ώρα
-Δεν θα έρθεις έξω με τα παιδιά;
-Δεν βλέπεις ότι διαβάζω;
-Καλά συγγνώμη
Σηκώνεται και φεύγει ευτυχώς γιατί θα γινόταν καμιά δολοφονία πρωινιάτικα.
~Μετά από ώρες~
Επιτέλους το σχολείο τελείωσε. Φεύγω γρήγορα για να μην πέσω πάνω στον Αλέξη και στον Μάριο και φτάνω στο σπίτι. Διαβάζω για το σχολείο και αφού παίρνω μήνυμα από την μαμά πως θα γυρίσουν σε μια βδομάδα φτιάχνω κάτι πρόχειρο να φάω γιατί έχω φροντιστήριο σε λίγη ώρα. Τι να έχει η Βασιλική και δεν μου μιλάει; Και βασικά τι σχέση έχει ο Αλέξης με αυτό; Παίρνω την τσάντα μου για το φροντιστήριο και κατεβαίνω τις σκάλες της πολυκατοικίας. Το κινητό μου δονίζεται και ανοίγω να δω το μήνυμα:
"Δεν θα μου απαντήσεις στα μηνύματα που σου στέλνω;"
Το οποίο είναι από άγνωστο παραλήπτη. Ποιός είναι και τι θέλει από την ζωή μους;
"Τι σε νοιάζει τι θα κάνω; Και πρώτον ποιος είσαι;"
Άγνωστος pov
Την βλέπω που πληκτρολογεί στο κινητό της και η απάντηση έρχεται. Δεν θα της απαντήσω. Θα την ακολουθήσω μέχρι το φροντιστήριο.
~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.~.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro