Chapter 2: The maid
Chapter 2
Sunny POV
"Raige!" Sigaw ko pag pasok ko sa bahay. "Raige?!" Paulit ulit ko nang sinisigaw ang pangalan ng kapatid ko pero di parin lumalabas. Asan kaya yun?
Pumunta nalang ako sa kwarto namin. Pero wala parin sya doon. Nagsimula na akong kabahan. 7 na nang gabi wala parin sya.
Wag naman sana.
Nagising ako dahil sa parang may naka tingin saakin.
"Raige?" Sabi ko ng pagkakita ko sakanya. Buti nalang walang masamang nangyari sakanya!
"Raige? Anong oras kana nakauwi kagabi? Di kita nakita rito. Pinagalala mo si ate." Niyakap sya. At nung nakita ko ang mata nya andun ang emotion na ngayon ko lang nakita.
Lungkot.
"A-ate ba't naman dito ka natulog? Dapat di mo na ako inintay." Di ko napansin na sa couch pala ako nakatulog dahil sa kakaantay sakanya.
"At bakit naman? Alam mong dalawa nalang tayo sa buhay kaya di ko maiiwasang magalala." Pero tumingin lang sya sa ibang direksyon. "Raige? May problema ba?"
Tinignan nya ako ng diretso sa mata. "A-ate? Kung bibigyan ka ba ng chance mamili anong pipiliin mo? M-mabuhay o mamatay?" Ano?
"Ano bang pinagsasabi mo?" Tumawa ako ng pagak. "Syempre depende yun kung may dahilan para mabuhay."
"Kumain na nga nalang tayo." At dumiretso na kami sa lamaesa para kumain. "Ate kahit kailan ba DI mo hiniling mamatay?"
"Bakit mo naman tinatano--" pinutol nya ako. "Gusto ko nang mamatay ate. Gusto ko nang manahimik. Pero di ko magawa kasi may nagaantay saakin." Perobago ko pa masagot ang sinasabi nya nagtanong ulit sya.
"Bakit di mo tanggapin ang offer nya ate?" Napatigil ako sa pagnguya. "Anong offer?"
"Yung sa business man doon." I sighed. "Iniisip kasi kita. Tsaka baka mawalan ako ng oras sayo." Sagot ko nalang. Pero napansin ko na napatigil sya.
"Ate bakit ba palagi mo akong iniisip? Isipin mo naman ang sarili mo ate. Pwedeng magbago ang buhay mo doon." Diretso nyang sabi. "Buhay natin raige. Alam ko. Pero..." Di ko na Alam ang idadahilan ko.
Pero ano? Mawawalan ako ng oras sakanya? Natatakot ako?
"Bakasyon ngayon anong gusto mo?" Pagliligaw ko ng usapan. "Gusto kong tanggapin mo ang offer nya ate."
"Teka nga. Paano mo nga pala nalaman yon?" At doon nakita ko ang mata nyang di makatingin ng diretso saakin. "S-sinabi ni manang ate." Tumango-tango nalang ako sa sinabi nya.
"Ate kahit yun lang. Siguradong matutuwa si mama."
"Oh! Hello ihja. Nakapagdesisyon ka na ba? I'm sure you'll be a very good chef." Andito ako ngayon sa karindirya at 1 linggo na Simula nung huling usap namin.
Ngumiti ako sakanya. "Yes po sir. Sa katunayan po, ito po ang gusto ng kapatid ko." Nakita ko ang pagguhit ng ngiti nya sa labi. "That's a good decision. I'll expecting you tommorow."
"A-ano po? Bukas? Agad-agad?" Di makapaniwala kong tanong. Kasi bukas? As in?
"Raige sure ka ba talaga? Pwedeng ka namang sumama saakin." Andito ako sa bahay at pinipilit si raige na sumama saakin. "Raige?"
Tawag pansin ko sakanya ng makita syang tulala.
"Ha? A-ahh oo ate. Dito lang ako promise." Wala na akong nagaw a kundi sumangayon.
Umalingawngaw ang tunog ng busina sa labas ng saktong tapos na ako sa pagiimpake.
Bakit parang ang aga naman?
"Ma'am sir is waiting for you." Sabi ng Guardia saktong pagkababa ko.
"Bakit ang aga naman?"
"Yun po ang utos ni sir." Paano na yan? Hinanap ko si raige sa loob pero wala.
"Ahh pwede ba wait lang? Kasi yung kapatid ko DI ko makita. Nakita mo ba sya?"
"Kailangan na po nating umalis at kapatid po?" Ngumiti ako.
"Oo si raige. Mabait na bata yun."
"Sunny!" Sigaw ng kung sino sa labas kaya tumingin ako. Si nay kora! Si nay kora ang nagalaga saamin Simula ng mawala si mama. Ulila na sya sa asawa pero may anak syang lalaki--carl.
"Oh! Nay kora! Buti nalang po at napadalaw kayo." Dahan dahan akong naglakad papalapit sakanya dahil sa mga basurang nagkalat.
"Eh. Nabalitaan ko ihja na aalis ka raw? Nakuuu magiingat ka ah?" Ngumiti ako at niyakap sya ng may sumagi sa aking isipan.
"Syanga pala nay, 'Kaw na po muna ang bahala kay raige ah? Gusto ko nga sanang isama yon kaso ayaw. Hinahanap ko nga e, baka umalis kasama ang barkada." Nagtaka ako ng tinignan nya ako ng malungkot. Bakit?
"Ihja, si raige. Wag ka mag alala akong bahala don. Sigurado akong masaya sya. At ihja wa---" bago pa matapos ni nay kora ang sasabihin ay..
"Aalis na po tayo." Biglang sabi ng lalaki na sumusundo saakin.
"Sige po nay kora pasabi kay raige na aalis na ako, pero wag syang magalala bago matapos ang katapusan dadalaw ako." Kahit na may nakita akong naguguluhan sa mata nya isinawalang bahala ko na yon at sinakay ang gamit ko at ako.
"Kuya malayo pa ba?" Kasi naman 2 oras na yata kaming nagbabyahe. Nasa mars kaya bahay ni sir?
"Malapit na po ma'am." At sa sinabi niyang yon ay sumalubong saamin ang isang malaking gate at 4 na palapag ng bahay. Woah!
Sobrang yaman pala ng lalaking nagofer saakin ng trabaho pero bakit kailangan nya pang magofer ng trabaho sa isang taong mahirap na napulot niya lang sa karindirya?
"Ma'am?" Sa sobrang pagmamasid ko sa bahay at pagiisip di ko nalaman na bumaba na pala ang driver at binuksan ang pinto ng sasakyan.
"Sorry po. Ang ganda po talaga ng bahay noh?" Ngumiti sya.
"Oho mabait pa po si sir---" bago pa nya matapos ang sasabihin nya ay sigaw ng isang Bose's ng lalaki ang umalingawngaw sa buong bahay.
Dito kasi kami nagpark sa harap mismp ng bahay.
"Does everyone need to be dumb in this house?!"
"Clean this mess!"
Yan na yung lalaking nagofer ng trabaho saakin? Kung ganon wag na akong tumoloy mahal ko pa buhay ko noh!
"A-ahh e kuya wag na---"
"What's happening here?" Bago pa ako makaatras isang lalaki ang nanggaling sa likod ko ang nagpatigil saakin. Paglingon ko...
"Sir?" Si sir yung lalakeng nagoffer saakin ng trabaho! Edi kung ganon sino yung nasa loob? Wag mong sabihing........
"I'm not a gay. Anak ko ang nasa loob ng bahay." Napahinga ako ng maluwag ng sabihin nya yon, masyado bang halata yung expression ko para mapansin?
"Oh, sorry Sir. Ako po yung pinadala nyo." Ngayon ko lang napansin na kung unang kita lang kayong dalawa pagakakamalan mo syang nasa 29 o 30, pero 29 palang kaya sya? E kung oo bakit ang aga nya naman magkaanak?
"Yes, miss Cruz I remember you. Come in please." Ngumiti sya ng nakapagpatigil saakin saglit. Woah, nasabi ko na bang gwapo syang nilalang? Kung Hindi pa sasabihin ko na. OO
Habang papasok kami di parin maalis ang pagkamangha ko sa lugar. May chandelier sa gitna sofa sa kaliwa, daanan papunta sa kitchen sa kanan at hagdan pattas sa harap.
Pero habang papasok kami palakas ng palakas ang ingat. Ano bang nangyayari?
"F*ck that! Can't you even cook an eatable food?!" At nang iikot ko na ang ulo ko papaunta sa kanan kung saan nanggaling ang Bose's na yun ay biglang........
"Aray!" Ouch! Ang sakit! Paano ba naman e saktong paglingon ko tumama saakin ang isang buong lalagyan ng tinapay.
"What the heck?!" Di manlang ako tinulungan?
"And since when we get an ugly maid?" What the! Ugly maid? Hindi naman sa nagmamayabang pero may ganda naman akong maipapanglaban.
"Ikaw na nga ang may kasalanan tapos sasabihin mong panget ako? At yaya?!" Di ko na mapigilang mapasigaw kasi naman ako? Panget! E sya nga.....
Gwapo, matangkad, matangos ang ilong, perpekt--- in short panget!
"Yeah. I know that I'm handsome you don't need to stair." He smirk na nakapagpatulala saakin.
Arghhhh mapapatay ko talaga tong epal na tohhhhhh!!!!!!
"What's going on here?" Biglang sulpot ni sir. Nasabi ko na ba sainyo na biglang nawala si sir nung pumasok ako?
"Hi dad, I just saw a cockroach." Sino? At teka....
Dad?
"And why is that?" May ipis pala rito kaya sya sumisigaw kanina. Napaghagikgik ako ng mahina.
"B-bakit po?" Eh paano ba naman kasi lahat sila nakatingin saakin.
"Why are you laughing?" Tanong ni oggy. Oo oggy. Sabi nya may cockroach EDI para masaya sya na si oggy.
"S-sabi nyo kasi ogg--sir na may cockroach ibig sabihin yun ang dahilan kung bakit sigaw kayo ng sigaw kanina." Pag angat ko tingin ko skanila. Nakita kong nagpipigil ng tawa si sir? Hayst di ko pa alam name nya! Tas si Mr. Oggy naman ay halatang nagulat at parang papatay na. Oo---kay? Mali yatang galiting ang---di naman sya mabait ah.
"BTW I'm Derrick mejico and this is my son thunder ley mejico." Sir Derrick said. Ngumiti nalang ako at humarap sa lalakijg si oggy I mean si thunder.
"I'm sunny light Cruz 17 years old." Tinignan nya lang ako ng nakakamatay na tingin, siguro kanina pa ako patay kung nakakamatay lang ang tingin.
"Did I ask?" Arghhh puro English Buti di namanatay ang mga nageenglish.
"Sinabi ko bang tinanong mo?" Yan ang ayaw ko eh, pag ginalit ako asahan mo ang trash talk.
Pero mukhang mas nainis ko pa sya. "Youre so ugly." Tinignan ko lang si sir Derrick at nakita ko syang naaliw, wait, ano?! Wala ba syang gagawin sakanya?
"Edi wag mo tignan."
"Did I say i want too see you?"
"You oggy!"
"Cockroache!"
"Bakla!"
"Maid!"
"Enough of it!" Dahil sa sigaw na iyon pareho kaming nanahimik pero ang nakakamatay na tingin Sa isat isa di parin nawawala. Huh! Ang galing nyang magsabi ng kung ano ano ah, bakla naman!
"So ngayon that you know each other, how about give a tour on our new chef?" I gave him a meaningful smile.
"OK." Ganun lang yun? OK lang ? Arghhh.
"Oy! Iiwan mo ko rito?" Tanong ko. Umalis na kasi si sir Derrick pagkatapos sabihin iyon, Paano ba naman kasi aalis sya tas kakatapos nya lang sabihing ok?
"So?"
"Diba itutour mo pa ako?" Tinaasan nya lang ako ng kilay. Seriously bakla ba toh?
"Did I say that I will tour you? I just said OK, but NOT I insist. Bye maid." Arghhhh masusumpa ko ang lalaking yan! Pero oo nga noh? May point naman sya.
Ayshhh ano ba itong iniisip ko?
A/N: guys kumusta ang first pagtatalo nila? Plsss voteee😇
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro