Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 1: Job

Chapter 1

Sunny POV

"Ate! Napanaginipan ko nanaman si mama." Siya si rage kapatid Kong lalaki 12 yrs old."ano raw sabi?" tanong ko ng nakangiti. I'm sunny light Cruz 17.

Ngumiti sya ng pagkalakilaki. "sabi nya alagaan raw kita." tumangotango nalang ako. "tapos wag daw nating kalimutan magdasal." dun na ako napatingin sakanya. alam nya naman na ayaw Kong itopic ang pagdadasal.its a long story.

"Ate naman bat ba kasi ayaw mo magdasal?imposible naman na dahil di ka naniniwala sa diyos.Sabi nga ni mama noon ikaw raw ang pinakamadasaling tao na nakilala nya."

Yah.Tama sya pero noon yon.namatay si mama dahil sa sakit na blood cancer.nalaman nalang namin yun ng naospital na sya at namatay.dahil don naghirap kami lalo.kaya huminto ako sa pagaaral kahit grade10 lang ang natapos ko.kasi pinaaral ko muna ang kapatid ko.

si rage.

"Kumain ka nalang at papasok ka pa may trabaho pa ako.sige na." Tumango nalang sya.hanggang maaari ayokong itopic ang tungkol kay mama o kahit sa diyos.

"Bye ate!!!" Andito na ako sa tapat ng school nya.hayy miss ko tuloy magaral ulit.

Umalis na ako sa school nya at pumunta na ako sa trabaho ko.nagtatrabaho ako sa isang karinderya kahit ganon lang ang aking trabaho sapat na iyon para mabuhay kaming dalawa.

Biglang dumating si manang Marie."oh! Sunny.iha kamusta na si Rodge?"tinignan ko siya ng nakangiti kahit abala pa ako sa pagluluto. "Ok naman po manang Marie. E kayo po?kamusta na yung dugo nyo?"may high blood kasi sya kaya ayun talagang inaalagaan ko sya dahil ayokong danasin nya ang dinanas ng mama ko."OK lang sunny."tumango nalang ako at tinuon ang attention ko sa pagluluto.masarap raw ako mag luto pero kahit ganon pinilit ko paring magtrabaho rito.

"Bakit nga pala sunny di ka nalang kasi magtrabaho sa mga restaurant tutal napakagaling at masarap naman ang mga luto mo?"

"manang diba sinabi ko na sainyo?sinubukan ko na yon kaso ayaw daw nila ng di graduate ng college tas ang bata ko pa raw po."

"Sabi ko naman kasi saiyo manalig ka lang sa diyos at siya ang gagabay sayo." Doon ko na siya hinarap."manang nagusap na tayo tungkol dyan diba?"hayst.di namn sya totoo.she sighed then umalis na.di ako naniniwala sa diyos Simula ng naramdaman kong malas na ako.

"Sunny! May naghahanap sayo!" Sigaw ni manang Marie galing sa labas.ang karinderya kasi niya ay may maliit na kusina at kainan.e yung kusina NASA loob kaya sigaw ang daan namin.

"Sige po! pasabi po wait lang!" Sigaw ko pabalik.masanay na kayo sadyang ganon lang talaga kami.tinatapos ko lang ang niluluto Kong adobo at..........tapos!

Lumabas na ako at lumapit kay manang Marie."manang sino raw ho yung humahanap saakin?"tanong ko.impossible naman kasing may maghanap saakin e si rage lang naman ang pwedeng humanap saakin.

Busy parin siya sa pagaasikaso ng mga ulam."di ko kilala e.basta mukhang yayamanin.andun sa may kaliwang bahagi malapit sa pintuan."nagpasalamat nalang ako at umalis na.

Habang papalapit ako sa lalaki unti unti akong sumasangayon sa sinabi ni manang Marie.kung tutuusin mukhang may edad na yung lalaki pero di mo maipagkakaila na gwapo sya.pero ang pinagtataka ko lang ay...

Sino sya?

"Ahh..sir hanap nyo raw ho ako?" Tanong ko na may galang sa Bose's.he smiled."a-ano po kailangan nila?panget po ba yung lasa ng niluto ko? May panget po ba don?". nakuu!!wag sana wala pa naman akong pangbayad.

"Naku! Hindi ihja pinatawag kita kasi ikaw raw ang nagluluto." I nod.nakuuu ninenerbyos na ako paano kung ipatanggal ako? Paa-- "I want u to be as my chef."sabay ang pagbanggit niya don ay natameme ako.weh?

Tinignan ko sya ng seryoso."naku sir alam ko pong Biro nyu lang yon at baka may kailangan lang po kayo saakin.at osa pa po walang magaalaga sa kapatid ko.at wala rin po akong pambayad pagnagkataon."tumawa sya ng mahina kaya bahagya akong nainis.

"Naku sir marami pa akong gagawin at--" pinutol niya ako."100k every month." w-what?! "look I'm a CEO in a food corp.and I have my own restaurant naghahanap ako ng mga taong magagaling magluto para magamit ko iyon upang tumaas ang sales and ratings of my restaurant. "

Ang laking halaga non."pero sir kahit na bata palang po ako tapos wala pa po akong per--"pinutol nanaman niya ako.ano ba balak niya? "and that's my point.wala kang pera at walang magbabantay sa kapatid mo.seswelduhan kita.100k every month plus dun ka titira sa bahay ko.don't worry you're safe in there.and besides kapalit lang non ay ang magtrabaho ka saakin by being a chef.age is not a problem with me.dun ko pa mas lalong nakikitaan ng potential pag bata dahil mas mas bata ka masa magaling ka magluto."but..hayst..wala rin akong taka's rito."pagiisipan ko po."syempre kahit nangangailangan ako ng pera DI ibig sabihin non ay gold digger na ako na halos lahat ng swerte na darating kukunin ko.besides di rin ako naniniwala sa swerte dahil aam ko nalang may kapalit ito.

Andito na ako sa bahay at hinahanap ang kapatid kong si rage.hayst San na kaya yong batang yong?

Habang NASA hinahanap ko Si rage parang...

Parang kinakabahan ako?

Tinangggal ko nalang lahat ng kaba na NASA dibdib ko at umupo sa may couch. Siguro malalate lang yun ng uwi hayst.

" a-ate!" Bigla akong napalingon sa may pinto ng may sumigaw."oh! Rage ikaw pala bat ngayon ka lang umuwi?" tanong ko kay rage na kakapasok lang at akala mo hinabol ng mga aso.

Tinignan niya ako ng parang....

Natatakot? Bakit?

"A-ate may--may n-nakita ako." Sabi niya pagkalapit niya saakin."huh? Nakita? Ano?"

"Ate habang NASA school ako n-nakita ko na..." Anong nangyayari? "Na mamatay ako." Ano?

Tinawanan ko lang sya. "Rage baka naman kasi kung ano ano lang ang iniisip no kaya ganon. Osya! Sige na mag bihis kana at binili lang ako ng uulamin natin." Buti naman at sinunod nya. Pero ano na talaga ang nakita nya?

Nagbibihis na ako para pumunta na sa karindirya."rage! Aalis na ako ikaw ba ang bahala rito." Sabado kasi ngayon at walang pasok. "Sige ate! Ingat ka." Kung pwede nga lang na DI magtrabaho eh ginawa ko na kaso Hindi eh.

"Good morning manang Marie." Bati ko pagkalapit ko. "Buti naman at dumating kana. Alam mo ba naman DI mo pa raw nababayaran yung kuryente,tubig, kahit pati yung utang mo kela inchik! Naniningil nanaman. Bat ba DI mo nalang kasi tanggapin ang offer ng lalaki sayo?" Umiling iling nalang ako bilang pagsuko.

"Ang hirap na ho ng buhay ngayon, tsaka walang pong magbabantay kay rage." Umiling iling nalang sya. "Talagang swerte ang kapatid mo sayo dahil may kapatid syang katulad mo."

"Bakit di mo nalang sabihin sakanya ang tungkol sa offer saiyo ng lalaki?"

"Wala pong magbabantay sakanya. Sige na po manang kailangan ko na pong umalis."

Pero kung kukunin ko ang offer nya di ko mababantayan si rage. Pero sa isang banda kailangan rin namin ng pera.

A/N: hi guysss may nagbabasa ba?😅 enjoy reading guys! This story will make you cry for sure

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro