Maine's

We're here inside the room.

Naupo ako sa couch, while RJ called for room service.

"What would you like to drink, babe?" He was asking me.

"Tea perhaps."

"Anything else?"

"Okay na."

I was looking around the room. Actually, the weather is inviting. Cuddle.

Madilim sa labas at malakas na naman ang ulan. Hindi naman ako nagmamadaling umuwi dahil nasa bakasyon pa ako pero gusto kong makabalik ng Manila as soon as possible para maayos ang dapat kong ayusin bago ako bumalik sa sistema ng showbiz.

"Are you okay? Malalim ata ang iniisip ng babe ko?" Sabi niya na umakbay sa akin habang nakatanaw sa labas ng hotel room namin.

"I am. I'm just thinking, makakauwi kaya tayo?"

"I don't think makakauwi tayo babe. Ang lakas ng ulan. Zero visibility. Mas maganda ng magstay tayo dito habang masama ang panahon."

"I think so. That's right. Huwag tayong magsapalaran."

Niyakap ko siya saka ako lumakad papunta sa bed. He stood near the window and looked at me.

"Don't worry babe, I won't ask you to do things you're not comfortable with."

"I know. Di naman yun e."

"E ano?"

"What will happen kaya sa atin? I mean magtatagal kaya tayo?"

"We will. We'll work that out babe. Trust me, I will stand by you."

"And I, to you."

"Promise?"

"Promise."

Lumapit siya sa akin at niyakap ako. Nakaupo kami sa dulo ng kama.

"Pahinga ka muna. I'll wait for the room service."

"Okay." Tinangggal ko ang rubber shoes ko and went to the bathroom to wash my face. I see a different me. Yun mas happy, mas carefree. Nagagawa nga naman ng pag-ibig. Who would have thought na yung puppy love ko na pinangarap ko ng matagal ay mahuhulog din sa akin ngayon. But then, may mga sumagi sa isip ko, kaya kaya namin malagpasan ang hirap na dulot ng trabaho tulad na lang ng selos at kawalan ng time? I don't know pero whenever I think about it, madali lang isipin pero di ko alam kung mahirap kapag nararanasan mo na.I just hope, our love is bigger than all the problems that we will encounter.

***

RJ's

The weather is so inviting, I don't think my patience can still stand it.

She was lying on the bed thinking of things I don't know while I am sitting at the couch thinking about how lucky I am. But then it was obvious that I am restless.

Nagkasama na kami matulog pero it's not like this. I mean, nagkatabi na kami matulog when we were in Palawan pero not like this kind of weather.

Lalaki ako, and alam ko na may pangangailangan ako. Ang problema, hindi ko siya pwedeng pilitin gumawa ng mga bagay na di pa siya handa. I can manage naman kaya lang sa tuwing titingin ako sa labas at maririnig ang huni ng hangin dahil sa bagyo, sabay madilim ang kalangitan, may mga bagay na nabubuhay sa akin kahit naman pilit kong iwinawaksi sa isip ko.

"Babe, why are you there? Halika dito." Naku po,tinawag pa ako.

"I'm just watching you here babe."

"Ayaw mo ba akong katabi?" May kakaibang init ang bumalatay sa katawan ko. Ang bagay na matagal ko ng tinitiis mula pa ng isarado ko ang pinto pagpasok dito.

"You would'nt want me there babe." Sagot ko. Nahihirapan na din kase ako. And I find it better na malayo ako sa kanya para di siya madisgrasya sa naiisip ko.

"Why?"

"I can't." Mahinang sabi ko. Halos ako na lang nakakarinig. Konting-konti na lang mapapatid na ang pisi ng pagtitimpi.

Tumayo siya. Lumapit pa sa akin. Naku eto na nga ba sinasabi ko. Baka di na ako makapagtimpi.

"What did you say?"

"Matulog ka na, sabi ko.  Mamaya na ako."

"Hindi yan ang sinabi mo."

"Babe,sige I can manage here. Dito na lang ako sa couch."

"Ayaw mo bang tumabi sa akin?"

"Gusto."

"Eh bakit ayaw mo doon mahiga sa kama. Ang lamig o. Malakas pa rin ang ulan.Ang sarap ng may kayakap." Tinignan ko siya. Napaka-ganda niya. Paano ko pa lalabanan ang dadamdamin sa pagitan ng mga hita ko kung ganito kaganda nagyayaya sa akin mahiga sa tabi niya?

"Babe, I'll tell you honestly."

"What?"

"Kapag tumabi ako sayo, baka hindi ko na mapigilan ang sarili ko, may mangyaring di maganda na hindi ka pa handa. Kaya let me stay here. Believe me, it's the best." Sabi ko ng may tatag pero may nginig.

"Oh! Okay I know it na." Sabi niya sabay yumuko.

"Go there na. I'll watch over you while you sleep." Sabi ko at hinalikan siya sa buhok.

"Okay." Tumayo na siya para pumunta sa kama.

I was frustrated yet relieved. I think I need a shower. A really cold shower.

A/N No proofread.