Κάποτε συνάντησα ένα παράξενο ζευγάρι. Δεν μιλούσε ποτέ για την σχέση του. Κανένας δεν τολμούσε να τους ρωτήσει. Ένα βράδυ στρίμωξα τον άντρα πάνω από ένα ποτήρι ουίσκι.
- Την αγαπάς;
- Διαπερνώ τον χρόνο για χάρη της. Διαπερνώ ανθρώπους. Είμαι εκεί ακόμα και όταν εκείνη παριστάνει πως λείπει.
- Εκείνη; Τι κάνει;
- Ό,τι της κάνει κέφι, μου απάντησε δείχοντάς την που φλερτάριζε στο ημίφως.
- Πώς το δέχεσαι;
- Είναι η γυναίκα μου. Γάμος δεν είναι ένα δαχτυλίδι, μια γιορτή με φίλους, μια λίστα γάμου ή παιδιά. Γάμος είναι 3. Εγώ, εκείνη και οι 2 μαζί.
- Και αυτός;
- Αυτός είναι νεκρός απλά δεν το ξέρει ακόμα.