It was six years ago. I was at the school entrance and my forehead furrowed when I didn't see the one I was used to seeing. Nagpalinga-linga ako. Wala talaga. Baka nahuli lang.

Three days passed, wala pa rin. Baka nagkasakit o dahil sa kahihiyan kaya pinalipas muna ang mga araw. Hanggang nagulat na lang ako sa sarili ko nang hanapin ko iyong mga babaeng nanakit sa kanya. Baka tinakot na naman nila si Lyna.

"You already know what's going to happen if I find out that you're lying," I threatened them. Wala raw kasi silang alam kung bakit hindi pumapasok si Lyna.

Nagtatakbo sila palayo. Hindi ko alam na nakasilip ang ilan sa mga tropa ko kaya kinantiyawan nila ako.

"Pare, anong nakain mo?" tanong ni Kier.  Isa ring player ng Basketball. "Akala ko ba ayaw mo sa mga mahinhin? Gusto mo rin pala sa mga mahihindu-"

Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil kinuwelyuhan ko na siya agad. "Try to open your filthy mouth or you'll regret being born in this world."

Muntik na kaming magsuntukan ni Kier pero napigilan lang kami ng mga kasama namin sa Sportsfest. Doon ko nakilala sina Hawk Salazar, River Andrada at Hero Navarro na pawang mahuhusay sa athletics. They were from different Secondary Schools. Kung hindi nila ako pinigilan, baka bugbog-sarado na si Kier.

Mahigit isang linggo na. Damn! Nabubugnot na 'ko at napagbubuntunan ko na ng inis ang mga team mates ko sa Basketball.

Lahat ng lugar na dati-rati ay naroon lang at sumisira ng araw ko, ngayon wala na. Wala nang sumisira sa araw ko. At nabubuwisit ako!

"Lola, nag-drop out ba si Lyna?" Hindi na 'ko nakatiis kaya tinanong ko na si Principal Claudia Milano.

Sumandal si Lola sa kanyang kinauupuan. Ibinaba niya ang hawak na mga papel.

"Tristan, matagal na siyang wala sa eskuwelahan na ito," nagtataka niyang paliwanag.

"Paano nangyari iyon?" Baka ginu-good time lang ako ni Lola. Nagtataka siguro siya dahil ayaw na ayaw ko sa stalker na iyon, 'tapos ngayon ay tinatanong ko sa kanya.

"Namatay ang itay niya. Umuwi sila ng probinsiya."

"Saang probinsiya?" Halos mapagalitan ko si Lola. Wala naman kasi siyang binabanggit.

Nagkibit-balikat si Lola. "Check mo sa records." Binalikan niya ang mga ginagawa.

"Ano ka ba naman, 'La! Ikaw ang nagsabi na siya ang babaeng dapat nililigawan ko. Pero ngayon, balewala naman pala sa 'yo na nawala siya rito!" bugnot na sabi ko.

Tinakbo ko ang opisina ng mga School Records. Bahala na kung pagalitan ako ni Lola Claudia mamaya dahil sa sinabi at biglang pagtalikod ko sa kanya.

Mabuti at apo ako ng principal kaya madali kong nasilip ang records ni Lyna. Doon ko nalaman ang buong pangalan niya. Kinuha ko ang address niya. Numero na puwedeng tawagan. Lahat ng impormasyon. Para akong stalker kahahanap sa kanya. Nag-aabang ako lagi sa mga social media, baka may account siya o kamukha niya. Pero wala.  Walang Lyna Mari Vergara.

Hanggang sa nagsawa na 'ko. Tinigilan ko na. Marami namang babae riyan. Maraming libreng mahalikan.

Until I had a dream. F*ck that wet dream. I can still feel her lips. Her soft skin. Her sexy body. Parang totoo.

I finished Architecture and passed the licensure exam. Kinausap ako ni Tito Lucas na ibabalik na niya sa akin ang dating mga negosyo ni Dad na siya muna ang humawak. But I want my own company. So I partnered with Hawk, River and Hero and built the Thrive Corporation. We're called the Sexy Thrive Men. We were featured in one of the leading business magazines in the Philippines and so our Engineering Design for commercial, residential, community building like hotels and offices, including industrial buildings has been the talk of the town. Pero nakiusap pa rin sa akin si Tito Lucas para hawakan ang isa sa mga dating negosyo ni Dad. It was an Architectural Firm na siya rin ang namamalakad. Magreretiro na raw kasi ang Head Architect.

Isinama ako ni Tito Lucas minsan para makilala si Fred Horacio. I thought I was dreaming when I saw a familiar face among his employees. My heart was pounding so hard when I saw her that I couldn't believe it. Dahil ang akala ko ay nakalimutan ko na siya.

When I got home, I wasn't in my right mind. Lola Claudia had come from the Villa to join us for a special family dinner. Zahara, a former Architecture classmate, was sitting next to me. Parang parte na siya ng pamilya dahil parati siyang narito. I told her there was no way we could have anything more than friends because women were a nuisance to me, but she was still here. When suddenly Fred Horacio came to that dinner, too. Inimbitahan pala siya ni Tito Lucas.

"Oh, by the way, Mr. Romulo..." Kalagitnaan ng pagkain ay biglang nagsalita si Fred Horacio. "My only request to you is to take care of my secretary, Lyna Mari Vergara. She's hardworking and very efficient. Sa lahat ng mga naging sekretarya ko, siya lamang ang may pagpapahalaga hindi lamang sa trabaho kundi pati sa mga tao ko. Hindi nga nagrereklamo ang batang iyon kahit panay ang utos sa kanya ng mga kasamahan niya..."

Palalagpasin ko na lamang sana iyon dahil ayaw ko nang balikan pa pero nagsalita si Lola Claudia, "Lyna Mari Vergara? May kilala akong ganoon ang pangalan. Tristan..." Bumaling siya sa akin kaya natigilan ako. "Find out if she's the Lyna that you are looking for. Hindi ba matagal mo na siyang hinahanap?"

"What? Why do you have to look for that woman? Do you know her?" Zahara suddenly asked.

"N-No Zah," I lied. "I don't know her."

Pero iyon na ang simula para kulitin ako ni Lola Claudia. Iyon din ang naging simula para muli kong maalala kung gaano katamis halikan ang labi ni Lyna.

Hindi ako makapagtrabaho ng maayos noong nakalapit na ako sa kanya. Gusto ko siyang hubaran at pagsamantalahan sa ibabaw ng mesa ko. I feel like going crazy when I smell her lavender scent.

Until a private ads popped up on my laptop and I was fascinated by the name, Mariposa. She was like a chrysalis. Turned into a beautiful and innocent butterfly.

Sinubukan kong makipag-chat. Blue was my favorite color kaya iyon ang unang pangalan na pumasok sa utak ko at naging pseudo name ko. Boses pa lamang ng babae ay parang sinisilaban na ako. When I heard the moans of that woman named Mariposa, I couldn't help but think of Lyna, so I immersed my wet dreams and all my fantasies with her.

I invited Zahara to my office one day to check if Lyna will still be like that High School girl who stalked me. Gusto kong malaman kung patay na patay pa rin siya sa akin. Pero wala. She was a total snob. Palagi siyang nakatuon sa trabaho niya. Wala akong makitang mali sa gawa niya kaya hindi ko siya mapagalitan. Binago ko pa ang mga batas para lang may masilip akong butas. Kaya kinausap ko na si Salazar. I asked him to schedule a meeting about the merging of Thrive and Hutchinson.

"That's already over, Romulo," Hawk said on the phone.

"Just do it and schedule with my secretary or I wont tell help you with Meadow!"

Walang nagawa si Hawk kung hindi ang pagbigyan ako. Ginawa ko iyon para magkaroon ako ng dahilan at magawa ko ang gusto ko. At iyon ay ang mapapayag si Lyna na tumira sa condo ko. Just the idea already excites me.

"Tristan. Pinatira mo raw sa condo mo ang sekretarya mo?" Tita Bridget asked me on the phone. "Zahara told me about it. Baka nakakalimutan mo ang nangyari sa mommy mo? Pekeng babae ang mga katulad nila. Magpapanggap silang mga inosente pero tutuksuhin ka lamang nila at peperahan. Matuto ka na sa pagkakamali ng mga magulang mo, Tris."

Naalala ko ang lahat ng naganap. Umulit ang mga sandali na umiyak si Mommy dahil nahuli niyang may kalong at hinahalikan na ibang babae si Dad. Damn it! Tama si Tita Bridget. Lyna Vergara is a worthless woman for me. I will prove that to Lola Claudia.

Pero baligtad ang nangyari. Nang makita kong hawak ni Fuentes ang kamay ni Lyna ay para akong sasabog sa pagkainis.

"That guy... is hitting on you."

Hindi ba niya nakikita kung gaano siya pinagnanasaan ng lalaking iyon? O umaarte lamang siya para kaawaan?

"You want his sympathy. You want them to pity you."

"No. Hindi ako nagpapaawa," sabi niya na parang maiiyak na. Oh no, she can't deceive me with those eyes.

Pero kaya niya. Kaya niya akong linlangin pati na ang mga lalaki sa opisina. She went out with Fuentes and I saw them at the elevator. I thought I was about to get sick with their sweetness. Gusto kong sesantihin si Fuentes sa mga oras na iyon.

Nang kaming dalawa na lang ay hinawakan ko ang kamay ni Lyna para kumprontahin. "I hate to say this but...Huwag mong haluan ng personal na bagay ang pagtatrabaho. Courtship, or any indecent behaviors are not allowed inside my office."

There I saw in her eyes again. The innocence and being so naive. At hindi ko iyon matagalan kaya iniwan ko siya. When I came back, the office was already dark. Napatingin ako sa mesa ni Lyna na nasa loob ng opisina ko. I remember her soft curves. I imagined trailing my eyes to her neck to the swell of her full bre*sts. I want my hands to her sexy hips so I could hold her in place on the table and f*ck her behind.

"God, I miss your voice." Nasa harapan ko ang laptop at sa screen ay ang private chat room ni Mariposa. I was alone in the office, so I was brave enough to pull my c*ck out while sitting in my chair.

"Tell me what you want, Blue. I will do anything..."  Napapikit ako sa lambing ng boses niya.

"Remove your bra, Mariposa. Touch your n*pples for me. Ipasok mo sa loob ng damit mo. Isipin mong kamay ko ang dumadama sa 'yo... I will kiss them and taste them. Then I'll suck and lick them until you scream my name..."

I groaned as I imagined Lyna stroking me, her thumb playing with the head of my c*ck. Naiisip ko ang mapupula niyang labi...

"Isusubo ko 'yan ng buong-buo. I want your hand to push my head. Gag me if you want..."

"Daaamn it! Keep saying that or I won't stay longer..."

I jerk off with my hand so fast as I imagined Lyna sucking my entire length in and out of her mouth. I felt like I was getting bigger as I came, and I thought I wouldn't stop coming. Napasandal na lamang ako sa silya ko at pinatay ang device. I think I was going insane.