●Pov Angel
Ik zweef de hele tijd in een zwart gat sinds dat incidenten dat enge hondachtige beest.
Ik slaap niet, maar ik ben ook niet wakker.
Het lijkt wel alsof ik zweef tussen twee werelden.
Ik heb vaak met alle kracht die ik heb geprobeerd m'n ogen open te doen, maar ik raakte er moe van en ben toen gestopt met proberen.
Ik werd nu helemaal volledig het zwarte gat ingetrokken en ik kon niet meer tegenstribbelen.

Ik voel dat iemand over mijn hand heen strijkt.
Ik probeer met alle kracht die ik heb weer m'n ogen op te doen en dit keer lukt het ook wel, maar ik doe ze weer zo snel als ik kan dicht want het licht hier is veelste fel.
Ik loer langzaam door mijn wimpers heen om zo te wennen aan het licht.
Voordat mijn hersenen de kans kregen om na te denken zat er ineens een gozer voor me.
Wacht ik zeg het verkeerd, een hele lekkere gozer bedoel ik.
En niet zo'n klein beetje ook, hij is zo lekker dat ik zin krijg om hem te bespringen ookal ken ik hem niet eens.
En dan lijken mijn hersenen ineens weer te werken.
Wacht.. Ik ken hem helemaal niet dus wtf doe ik hier?!
En waar is die enge hond gebleven en de cel?!
"W.wwaar ben ik?" Vraag ik met een zachte stem die nauwelijks verstaanbaar is, maar hij heeft het wel denk ik gehoord.
Ik probeer overeind te komen, maar hij doet me al snel weer terug op de kussens.
Ik voelde de plekken die hij had aangeraakt tintelen, maar ik negeerde het.
"Je hebt waarschijnlijk uitgedroogde keel ik haal wel water voor je dus blijf liggen!" Beveelt hij me.
Ik kijk hem verontwaardig en verbaasd tegelijkertijd aan.
Wie denkt hij wel niet dat die is?
Mij zomaar lopen commanderen.
Met mijn koppige kop stapte ik uit bed om hier weg te komen.
Ookal deed mijn kop pijn, ik moest hier weg.
Er was een andere gevoel dat door me heen stroomde, maar ik kon niet plaatsen wat het is...