●Pov Caiden
Ik probeer het Tot me door te laten dringen wat hij heeft gezegd.
"Sorry pa ik denk dat ik je verkeerd heb verstaan, wil je het nog een keer zeggen?" Vraag ik verbaasd.
"Ik zei je wijst haar af" herhaalt mijn vader terwijl die met z'n ogen rolt.
"Hoezo je wijst haar af" vraag ik grommend en ik voel hoe mijn ogen pikzwart kleuren wat betekent dat mijn wolf het over probeert te nemen.
Ik adem langzaam in en uit om mezelf te kalmeren, maar het werkt en niet.
Met een topsnelheid liep ik op mijn vader af en greep bij z'n keel.
"Hoe durf je zo tegen over je toekomstige luna te praten"  Sis ik woedend.
Mijn moeder probeert me van hem weg te duwen, maar dat lukt niet echt.
"S..sss..stop" zegt de meest prachtige stem die ik ooit heb gehoord.
Ik voel een hand op mijn schouder en meteen word ik kalmer.
Ik snuif de heerlijke geur in en laat een zuchtje horen.
Ik heb nog nooit iemand ontmoet die zo lekker ruikt.
Haar geur is gewoon hemels, het is een combinatie van frisse bos geur en vanille.
Een woord.
H E E R L I J K.

Ik draai me langzaam om waardoor haar hand van mijn schouder zakt en langs haar mooie lichaam blijft bungelen.
En dan realiseer ik me dat ze eigenlijk op mijn kamer hoort en niet hier.
Ik begin te grommen en mijn ogen kleuren zwart als ik me bedenk wat ze aan het doen was.
"Probeerde jij nou te ontsnappen?!" Schreeuw ik woedend naar haar waardoor ze ineen krimpt.
"Ik wil hier weg, ik wil naar huis" jammert ze zachtjes.
Ik begin onbewust hard te grommen bij het woord weg.
Ze begint zachtjes naar achteren te lopen wat mij nog bozer maakt.
"Pap, mam dit bespreken we later ga nu naar huis!"
"En jij Claudia, ik reken later met jou af dus verdwijn nu meteen voor mijn blikveld anders ben je binnen no time rogue!" Beveel ik naar iedereen met mijn Alpha stem.
Vrijwel meteen was Claudia net zo snel weg als ze kwam en mijn ouders zaten te aarzelen, maar ik stuurde ze een blik die zei dat ik geen tegenspraak dul.
Ook zij gingen er meteen vandoor.
Nu waren alleen mijn mate en ik in de woonkamer.
Ik haalde diep adem en keek toen in haar mos groene ogen.
"We moeten praten.."