*drugi dzisiaj

Amanda

Tak naprawdę to mieszkałam sama. Taty nie było, a ja czułam się jakby to była kolejna kara za to wszystko. Następnego dnia odważnie poszłam do szkoły. To nie było to czego chciałam, ale to było z czym musiałam się zmierzyć. Moja szafka znowu była pełna prezerwatyw, ale dzisiaj chociaż miałam Christine i Nico.

– Dlaczego nam nie powiedziałaś?! – krzyczą razem – Jak mogłaś?

– Tak, dzięki, jeszcze wy mnie oceniajcie – Nico przytula mnie do swojego boku.

– Dałaś się ponieść, co? – oni mnie nie oceniają, raczej się śmieją, że w końcu utarłam nosa Lexi.

–Czy to prawda, co o nim mówią? Naprawdę jest taki dobry w łóżku? – tylko kiwam głową – No Amanda! Zaskoczyłaś mnie!

– Cała szkoła mnie nienawidzi – Nico ściska moje kolano – Nie mam im tego za złe, zdrady są okropne, ale ona wiedziała, że on ją zdradza!

– Podobno chciał z nią kilka razy zerwać, ale ona błagała go, żeby tego nie robił.. – on też tak twierdzi.

– Zróbmy imprezę – mówię – mieszkań teraz u ojca, więc jestem przez większość czasu sama..

– Wyrzucili cię z domu?! – mogłam im tego nie mówić.

– Mam samochód, cały dom dla siebie i zero kłótni. Nie traktuje tego jako czegoś złego – albo się do tego nie przyznaje.

– A twój policzek?

– Lexi poniosło – nie zamierzam jej za to wyzywać, bo zasłużyłam, ale Luke ma racje w jakiś sposób przyjęłam jego ciosy.

– Czy teraz ty jesteś dziewczyną Luke'a Hemmingsa? – krzywię się, na tyle na ile pozwala mi policzek – Rozumiem, że nie.

– Lepiej gdy będziemy trzymać się od siebie z daleka – oni kiwają zgodnie głowami.

– Pokaż to – nim zdążę zareagować Ashton siedzi okrakiem na ławce, a moja broda jest między jego palcami – O kurwa, zawsze wiedziałem, że Lexi to szalona suka.

– Halo! – Christina macha nam przed twarzą ręką.

– Jestem Ashton, przyjaciel tego kretyna, nie ważne z resztą – dotyka mojego policzka tak jak Luke wczoraj – Boli?

– Już nie, dzięki – on wcale nie musiał się tym zainteresować, jest tu, bo chce tu być.

– Pomyślisz, że to szalone, ale wpadłam na to dosłownie w momencie, gdy spojrzałem na tę ładną buzie.

– Co? – moją twarz oblewa rumieniec.

– Taka ładna – niektórzy są bardzo podatni na takie małe słowa, ja jestem, bo to nigdy nie ja je słyszałam – Wyjdź ze mną – słyszę piszczącą Lexi – Zapraszam cię na randkę, Amanda – rumienie się jeszcze bardziej.

– Dlaczego? – zaraz spalę się ze wstydu.

– Bo lubię dziewczyny z podbitymi oczami – znowu dotyka mojego policzka – Bo wiesz co gramy.

Szukam Luke'a, ale to nie ma znaczenia. Luke nie jest typem randek, ani czułych słówek.

– Zgoda – całuje mnie w zdrowy policzek.

– Nie pożałujesz, a teraz podaj mi swój numer – szybko wymieniamy się numerami – Pasuje ci jutro?

– Mam trening.

– Kurwa, w czwartek mam próbę. Piątek?

– Tak – uśmiechamy się do siebie, a ja zdaje sobie sprawę, że to moja pierwsza randka.

– Ale w piątek jest impreza! – jęczy Christina.

– Byłem na milionach imprez – tak, rumieniec dzisiaj nie zejdzie mi z twarzy – Muszę iść, ale jeszcze cię gdzieś złapie.

– Co tu się właśnie stało? –  Christina skacze z podekscytowania – To twoja pierwsza randka!

– Chyba mu się podobam... – sama nie do końca w to wierze.

– On cię pożerał wzrokiem! – dotykam swoich policzków.

– Gorąco – Nico przyciąga mnie do siebie.

– Twoja siostra może iść się pieprzyć – uśmiecham się pod nosem.

Gdy tego samego dnia dostrzegam Luke'a na korytarzu, chce być miła, więc mówię mu 'hej'; ale on całkowicie mnie ignoruje. Dalej ściska tyłek dziewczyny, z którą stoi. Nie wiem, co sobie myślałam, ale na pewno liczyłam chociaż na 'cześć'.

Gdy ktoś po raz kolejny popycha mnie na szafkę. Mam dosyć i wychodzę ze szkoły szybciej niż powinnam. Jadę do domu ojca. Cholera, nie mogę się przyzwyczaić, że to też mój dom.

Szukam jakiegoś alkoholu i na szczęści okazuje się, że tata nie trzyma go pod kluczem tak jak mama. Wyjmuje butelkę wina i zaczynam pić w samotności, póki ktoś nie dobija się do moich drzwi.

– Co tu robisz? - muszę wyglądać strasznie z butelką w ręku i czerwonymi oczami.

– Wyszłaś ze szkoły – jakby go to obchodziło – Pijesz?

– Chcesz napić się ze mną?

Nie trzeba mu dwa razy powtarzać. Siadamy na kanapie. Idę po drugi kieliszek i drugą butelkę wina. On wyciąga papierosa, a ja zabieram mu jednego.

– Pokaż mi jak – dzisiaj nie jest dzień na rozmawianie – Pokaż mi jak zapalić.

On mnie ignoruje i sadza na sobie okrakiem. Ponownie dzięki niemu mam dym w ustach. Gdy całuje go po raz pierwszy tego dnia, postanawiam zapytać.

– Nie odpowiedziałeś mi – to głupie – Powiedziałam 'hej', a ty mnie zignorowałeś.

– Nie jestem przyjacielskim typem, kurwa – czuje na jego ustach smak wina, a może to mój usta? Kto do kogo tu tak naprawdę przyszedł?

– 'Hej' nie świadczy o przyjaźni – uśmiecha się do mnie.

– Więc hej – teraz to ja się szczerze jak głupia.

– Hej – całuje go krótko – Hej – Luke przeklina pod nosem, a potem przyciąga mnie do kolejnego pocałunku.

– Co z tym, że to było na pożegnanie? – mówi zadowolony.

— Po pijaku się nie liczy – Luke parska śmiechem.

Gdy budzę się w nocy go już nie ma. Ale co z tego, że nie ma go obok, gdy wszystko dookoła pachnie nim?

Łatwo powiedzieć trzymaj się z daleka.